Κουάνγκμιονγκ (δίκτυο)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Αυτό το λήμμα δεν ανήκει σε καμία κατηγορία. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας μία ή περισσότερες κατηγορίες σε αυτό.
Αφαιρέστε αυτό το πρότυπο μόλις προσθέσετε κατηγορίες στη σελίδα.

Το Κβάνγκμιονγκ (κυριολεκτικά "Έντονο Φως")[1][2] είναι βορειοκορεατική[3] εθνική υπηρεσία ενδοδικτύου, η οποία ξεκίνησε να λειτουργεί το 2000.

Το δίκτυο χρησιμοποιεί ονόματα τομέα που λήγουν σε .kp, τα οποία δεν είναι προσβάσιμα στο παγκόσμιο Διαδίκτυο.[4] Από το 2016 το δίκτυο χρησιμοποιεί διευθύνσεις IPv4 η οποίες προορίζονται για ιδιωτικά δίκτυα στο εύρος 10.0.0.0/8. Οι βορειοκορεάτες βρίσκουν πιο άνετο το να πληκτρολογήσουν τη διεύθυνση διαδικτυακού πρωτοκόλλου μιας σελίδας αντί να πληκτρολογήσουν τη διεύθυνση της ιστοσελίδας χρησιμοποιώντας λατινικούς χαρακτήρες. Όπως το παγκόσμιο Διαδίκτυο, το δίκτυο φιλοξενεί περιεχόμενο προσβάσιμο με προγράμματα περιήγησης στο διαδίκτυο και παρέχει μια εσωτερική μηχανή αναζήτησης στο διαδίκτυο. Παρέχει υπηρεσίες ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και ομάδες ειδήσεων.[5]

Περιεχόμενο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το δίκτυο Κβάνγκμιονγκ αποτελείται από πολλούς δικτυακούς τόπους και υπηρεσίες. Μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται: πολιτικές, οικονομικές, επιστημονικές και πολιτιστικές πληροφορίες και πεδία της γνώσης μεταξύ άλλων, μια υπηρεσία ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, μια υπηρεσία κοινωνικής δικτυώσης[6], υπηρεσίες με εγχώριες ειδήσεις, ιστοσελίδες επιστημονικής έρευνας με ακαδημαϊκά έργα που δημοσιεύονται στο δίκτυο μέσω ακαδημαϊκών ανταλλαγών και πληροφόρησης. Περιεχόμενο σε αυτές τις υπηρεσίες παρέχει η Ακαδημία Επιστημών για την Επιστήμη και την Τεχνολογία (κορεατικά: 과학기술전시관, χάντσα: 科學技術展示館)[7] και η Ακαδημία των Επιστημών για την Ιατρική Επιστήμη (κορεατικά: 의학과학정보센터), ενώ στο Κβάνγκμιονγκ φιλοξενούνται ιστοσελίδες διάφορων βορειοκορεατικών κρατικών αρχών (ιστοσελίδες επαρχιακών αρχών, πολιτιστικών ιδρυμάτων, πανεπιστήμια, μεγάλων βιομηχανικών και εμπορικών οργανώσεων, κλπ.). Επίσης υπάρχουν και λογοκριμένες ιστοσελίδες από το παγκόσμιο διαδίκτυο (ως επί το πλείστον σχετίζονται με τις επιστήμες), οι οποίες κατεβάζονται, αναθεωρούνται, λογοκρίνονται και έπειτα δημοσιεύονται στο Κβάνγκμιονγκ,[5] μια ηλεκτρονική βιβλιοθήκη, και μερικές ιστοσελίδες ηλεκτρονικού εμπορίου από εμπορικούς οργανισμούς.[8] Εκτιμάται ότι το Κβάνγκμιονγκ το 2014 είχε ανάμεσα στις 1.000 με 5.500 ιστοσελίδες.[9]

Το 2016, μια υπηρεσία τηλεόρασης διαδικτυακού πρωτοκόλλου, η Μάνμπανγκ, ξεκίνησε να χρησιμοποιεί το Κβάνγκμιονγκ μέσω ενός κουτιού με σύνδεση στο wi-fi.[10]

Πρόσβαση στο δίκτυο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Κβάνγκμιονγκ είναι προσβάσιμη μόνο μέσα από τη Βόρεια Κορέα. Είναι προσβάσιμο σε μεγάλες πόλεις και κομητείες, καθώς και σε χώρους πανεπιστημίων, μεγάλων βιομηχανικών και εμπορικών οργανισμών. Υπάρχουν πολλά ίντερνετ καφέ στην Πιονγιάνγκ.[11][12]

Το Κβάνγκμιονγκ έχει 24ωρη τηλεφωνική γραμμή σύνδεσης μέσω τηλεφώνου απεριόριστης πρόσβασης. Το 2013 ήταν ήδη διαθέσιμα διάφορα μοντέλα υπολογιστών ταμπλετών που τρέχουν σε λογισμικό βασισμένο στο Android, συμπεριλαμβανομένου του υπολογιστή ταμπλέτα Σάμτζιγιον, τα οποία πωλούνται μόνο στη Βόρεια Κορέα και δίνουν πρόσβαση στο Κβάνγκμιονγκ.[13]

Το 2018, η Βόρεια Κορέα παρουσίασε μια νέα υπηρεσία wi-fi, τη Μίρε ("Μέλλον"), η οποία επιτρέπει σε κινητές συσκευές στην Πιονγκγιάνγκ να αποκτήσουν πρόσβαση στο ενδοδίκτυο.[14]

Γλώσσες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το δίκτυο χρησιμοποιεί τα κορεατικά ως κύρια γλώσσα διεπαφής. Υπάρχουν πάνω από 2.000 γλωσσικοί εμπειρογνώμονες (σύμφωνα με επίσημα στοιχεία), οι οποίοι διατηρούν τις επεκτεινόμενες υπηρεσίες στα ρωσικά, στακινέζικα, τα αγγλικά, τα γαλλικά, τα γερμανικά και τα ιαπωνικά, στο οποίο υπάρχει μια διαδικτυακή υπηρεσία μετάφρασης σε πραγματικό χρόνο για τις επτά γλώσσες, με ευρετήριο πάνω από 2.000.000 λέξεων για να βοηθήσει τους χρήστες που δεν είναι εξοικειωμένοι με ξένες γλώσσες.

Έλεγχος πληροφοριών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Κβάνγκμιονγκ έχει σχεδιαστεί για χρήση μόνο εντός της Βόρειας Κορέας. Συχνά αναφέρεται ως ενδοδίκτυο. Το Κβάνγκμιονγκ αποτρέπει τους εσωτερικούς χρήστες εντός της Βόρειας Κορέας από το να αποκτήσουν πρόσβαση σε ξένο περιεχόμενο ή πληροφορίες και αποτρέπει τις διαρροές διαβαθμισμένων δεδομένων. Λειτουργεί ως μια μορφή λογοκρισίας της πληροφορίας, αποτρέποντας την πρόσβαση σε ανεπιθύμητες πληροφορίες. Έτσι, είναι απίθανη η διαρροή ευαίσθητων θεμάτων και πληροφοριών στο Κβάνγκμιονγκ λόγω της απουσίας σύνδεσης με τον έξω κόσμο και της λογοκρισίας που υπάρχει. Το Κβάνγκμιονγκ διατηρείται από κυβερνητικές υπηρεσίες. Ωστόσο μεγάλες ποσότητες του κειμένου στο παγκόσμιο διαδίκτυο περνά στο Κβάνγκμιονγκ έπειτα από επεξεργασία.

Γενικά οι ξένοι επισκέπτες στη Βόρεια Κορέα δεν έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν πρόσβαση στο Κβάνγκμιονγκ αλλά έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης στο παγκόσμιο διαδίκτυο. Για λόγους ασφαλείας τα δίκτυα με πρόσβαση στο διαδίκτυο και στο ενδοδίκτυο διαχωρίζονται μέσω ενός τείχους αέρα (air gap) ώστε οι υπολογιστές με πρόσβαση στο διαδίκτυο να μην στεγάζονται στην ίδια τοποθεσία με υπολογιστές με πρόσβαση στο Κβάνγκμιονγκ.[5]

Δεδομένου ότι δεν υπάρχει απευθείας σύνδεση με το παγκόσμιο διαδίκτυο οι ανεπιθύμητες πληροφορίες δεν μπορούν να εισέλθουν στο δίκτυο. Οι πληροφορίες φιλτράρονται και υποβάλλονται σε επεξεργασία από κυβερνητικές υπηρεσίες πριν φιλοξενηθούν στο βορειοκορεατικό ενδοδίκτυο. Η Μυανμάρ και η Κούβα χρησιμοποιούν ένα παρόμοιο δικτυακό σύστημα που έχει διαχωριστεί από το υπόλοιπο διαδίκτυο, και αναφέρεται ότι το Ιράν σχεδιάζει να εφαρμόσει ένα τέτοιο δίκτυο, αν και φημολογείται ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει παράλληλα με το διαδίκτυο και δεν θα το αντικαταστήσει.[15]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Διαδίκτυο στη Βόρεια Κορέα
  • Λογοκρισία στο διαδίκτυο στη Βόρεια Κορέα
  • Red Star OS

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Warf, Barney (22 Νοεμβρίου 2016). e-Government in Asia: Origins, Politics, Impacts, Geographies. Chandos Publishing. ISBN 9780081008997. 
  2. ↑ Idrc (7 Ιανουαρίου 2008). Digital Review of Asia Pacific 2007/2008. IDRC. ISBN 9780761936749. 
  3. ↑ Andrew Jacobs (January 10, 2013). «Google Chief Urges North Korea to Embrace Web». The New York Times. https://www.nytimes.com/2013/01/11/world/asia/eric-schmidt-bill-richardson-north-korea.html. Ανακτήθηκε στις January 10, 2013. 
  4. ↑ Mäkeläinen, Mika (14 Μαΐου 2016). «Yle Pohjois-Koreassa: Kurkista suljetun maan omaan tietoverkkoon» [Yle in North Korea: Peek into the Network of the Closed Country] (στα Φινλανδικά). Yle. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2016. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Will Scott (29 Δεκεμβρίου 2014). «Computer Science in the DPRK [31c3]». media.ccc.de. Chaos Computer Club. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2017. 
  6. ↑ Caitlin Dewey (13 March 2013). «A rare glimpse of North Korea's version of Facebook». Washington Post. https://www.washingtonpost.com/blogs/worldviews/wp/2013/03/13/a-rare-glimpse-of-north-koreas-version-of-facebook/. Ανακτήθηκε στις 15 July 2014. 
  7. ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2016. 
  8. ↑ Jeff Baron (11 Μαρτίου 2013). «Book Review: A CAPITALIST IN NORTH KOREA». 38 North. School of Advanced International Studies. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2013. 
  9. ↑ Eric Talmadge (23 February 2014). «North Korea: Where the Internet has just 5,500 sites». Toronto Star. Associated Press. https://www.thestar.com/news/world/2014/02/23/north_korea_where_the_internet_has_just_5500_sites.html. Ανακτήθηκε στις 15 July 2014. 
  10. ↑ Williams, Martyn (22 February 2019). «Manbang IPTV Service in Depth». 38 North (The Henry L. Stimson Center). https://www.38north.org/2019/02/mwilliams022219/. Ανακτήθηκε στις 6 March 2019. 
  11. ↑ Khazan, Olga (December 11, 2012). «What it's like to use the Internet in North Korea». Washington Post. https://www.washingtonpost.com/news/worldviews/wp/2012/12/11/what-its-like-to-use-the-internet-in-north-korea/. Ανακτήθηκε στις 19 July 2016. 
  12. ↑ Jung, Yang. «Controlling Internet Café in North Korea». DailyNK. http://www.dailynk.com/english/read.php?cataId=nk00300&num=206. Ανακτήθηκε στις 19 July 2016. 
  13. ↑ Martyn Williams (30 July 2013). «Android tablet gives rare glimpse at North Korean tech». IT World. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-08-07. https://web.archive.org/web/20200807115837/https://www.computerworld.com//. Ανακτήθηκε στις 15 July 2014. 
  14. ↑ Jakhar, Pratik (15 December 2018). «North Korea's high-tech pursuits: Propaganda or progress?». BBC. https://www.bbc.com/news/world-asia-46563454. 
  15. ↑ Christopher Rhoads and Farnaz Fassihi, May 28, 2011, Iran Vows to Unplug Internet, Wall Street Journal

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κουάνγκμιονγκ_(δίκτυο)&oldid=10322179"