Κοσμάς Ανδριτζόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Κοσμάς Ανδριτζόπουλος ήταν λόγιος ο οποίος έζησε και έδρασε τον 14ο αιώνα στο Δεσποτάτο της Ηπείρου.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σχετικά με τη ζωή του δεν γνωρίζουμε λεπτομέρειες. Ήταν πιθανότατα μοναχός ή ιερέας (ίσως ανήκε στον ανώτερο κλήρο του Δεσποτάτου της Ηπείρου)[1]. Καταγόταν από επιφανή οικογένεια. Ήταν συγγενής του Νικόλαου Ανδριτζόπουλου ο οποίος εστάλη ως πρέσβης του δεσπότη Νικηφόρου στη Νεάπολη το 1279 για να διαπραγματευθεί με τον Κάρολο Ανδεγαυό[2]. Υπάρχει μία αναφορά σε αυτόν σε επιγραφή σε ναό του Αγίου Νικολάου και των Ταξιαρχών στη Μόκιστα Τριχωνίδας, Δήμου Θέρμου.

Η Πρόρρησις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει συντάξει μια προσφητεία η οποία απευθύνεται σε έναν Μιχαήλ Ζώριανο, αξιωματούχο (στρατηγό και πρωτοστράτορα) του Θωμά Άγγελου, Δεσπότη της Ηπείρου.[2][3] Η προφητεία του αναφέρεται στην πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και στον ερχομό του Αντίχριστου. Ο κώδικας με τη συγκεκριμένη προφητεία βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας.[4]

Το 1804 πρώτος ο Κάρολος Κρουμβάχερ έκανε αναφορά σε αυτήν την πρόρρηση. Η ολοκλήρωση της σύνταξή της τοποθετείται στις 16 Δεκεμβρίου 1364,από κτήσεως κόσμου.[5] Η σύνταξή της τοποθετείται χρονικά μεταξύ 1271-1282.[6]

Ο χαρακτήρας του κειμένου είναι προσωπικός και επιστολιμαίος.[7] Είναι ένα χαρακηριστικό δείγμα αλληλογραφίας, όχι επίσημης αλλά ιδιωτικής με ατμόσφαιρα αποκαλυπτική, μεταξύ μελών της αριστοκρατίας του Δεσποτάτου της Ηπείρου.[6]

Το έργο του Ανδριτζόπουλου απηχεί το κυρίαρχο ιδεολόγημα της κοινής ιστορικής μοίρας της Αυτοκρατορίας και της Εκκλησίας.[8]

Έμμεσα κάνει υπαινιγμό στους φιλενωτικούς τους οποίους επικρίνει και στην υποτιμητική αναφορά στον Μιχαήλ Παλαιολόγο του οποίου το αξίωμα παραλείπει.[9]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Καπώνης 2002-2003, σελ. 137.
  2. 2,0 2,1 Φούντιτς 2013, σελ. 86.
  3. Καπώνης 2002-2003, σελ. 130-131.
  4. Χαραλαμπίδης 1963, σελ. 706.
  5. Καπώνης 2002-2003, σελ. 129.
  6. 6,0 6,1 Καπώνης 2002-2003, σελ. 132.
  7. Καπώνης 2002-2003, σελ. 131 & 137.
  8. Καπώνης 2002-2003, σελ. 133.
  9. Καπώνης 2002-2003, σελ. 136.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]