Κλίμα τούνδρας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το κλίμα τούνδρας (ταξινόμηση Κέππεν: ΕΤ όπου το Τ σημαίνει Tundra) είναι ο ένας από τους δύο υποτύπους του πολικού κλίματος. Χαρακτηρίζεται από ελάχιστο υετό και μέσες μηνιαίες θερμοκρασίες χαμηλότερες των 10 °C με έναν τουλάχιστον όμως μήνα να παρουσιάζει θερμοκρασίες ικανές να λειώσουν το χιόνι (>0 °C).[1] Είναι το πιο ήπιο από τα πολικά κλίματα και επιτρέπει την ύπαρξη της ομώνυμης περιορισμένης βλάστησης που αποτελείται είτε από βρύα και λειχήνες (στις πιο ψυχρές περιοχές) είτε από θάμνους (στις ηπιότερες).[2]

Υποκατηγορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολική τούνδρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εντοπίζεται σε υψηλά γεωγραφικά πλάτη, μεταξύ 60° και 75° Β. Οι χειμώνες είναι μακρείς και παγωμένοι ενώ τα καλοκαίρια σύντομα και ψυχρά: διαρκούν λιγότερο από δύο μήνες και οι θερμοκρασίες δεν ξεπερνούν ποτέ τους 10 °C αλλά επιτρέπουν την ανάπτυξη βλάστησης. Η διακύμανση της θερμοκρασίας είναι μεγάλη αλλά μικρότερη αυτής των ηπειρωτικών κλιμάτων ενώ το έδαφος είναι μόνιμα παγωμένο. Το υποκλίμα αυτό εμφανίζεται στις ακτές της Γροιλανδίας, την Ισλανδία, την βόρεια Ευρασία και Βόρεια Αμερική στο Βόρειο Ημισφαίριο και στην Ανταρκτική Χερσόνησο και νότια Νότια Αμερική στο Νότιο Ημισφαίριο.[3]

Αλπική τούνδρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι χαρακτηριστική περιοχών με μεγάλο υψόμετρο στην Ευρώπη, Ασία, Αμερική. Στην Ελλάδα συναντάται μόνο σε δύο περιοχές του Ολύμπου.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Aguilera Arrilla et al. 2009: 281.
  2. Aguilera Arrilla et al. 2009: 284.
  3. Aguilera Arrilla et al. 2009: 283.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Aguilera Arilla et al. (2009), Geografía general I. Geografía Física. Μαδρίτη: UNED.