Κινγκ Έντουαρντ Πόιντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 54°16′59.84908″S 36°29′39.05502″W / 54.2832914111°S 36.4941819500°W / -54.2832914111; -36.4941819500

Κίνγκ Έντουαρντ Πόιντ
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Κίνγκ Έντουαρντ Πόιντ
54°17′0″S 36°29′39″W
ΧώραΗνωμένο Βασίλειο
Διοικητική υπαγωγήΝήσοι Νότια Γεωργία και Νότιες Σάντουιτς
Γεωγραφική υπαγωγήSouth Georgia
Ίδρυση1906
Υψόμετρο106 μέτρα
Πληθυσμός22[1]
Ζώνη ώραςUTC−02:00
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Κινγκ Έντουαρντ Πόιντ (αγγλικά: King Edward Point), που σημαίνει Ακρωτήριο του Βασιλιά Εδουάρδου, είναι η πρωτεύουσα της Νότιας Γεωργίας και Νότιων Νήσων Σάντουιτς[2], στη βορειοανατολική ακτή της νότιας Γεωργίας. Τοποθετείται στα 54°17′S 36°30′W / 54.283°S 36.500°W / -54.283; -36.500 στο Κάμπερλαντ Ίστ Μπέι. Συχνά αναφέρεται λανθασμένα ως το Γκρύτβικεν.

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η περιοχή εξερευνήθηκε από την Σουηδική Αποστολή στην Ανταρκτική το 1901-1903, υπό τον Ότο Νόρντενσκιολντ. Ονομάστηκε γύρω στο 1906 προς τιμήν του Βασιλιά Εδουάρδου Ζ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου.[3] Από το 1909, το Κινγκ Έντουαρντ Πόιντ (στο εξής: ΚΕΠ) αποτελεί την έδρα ενός Βρετανού δημόσιου λειτουργού που είναι ο επικεφαλής ουσιαστικά του νησιού. Το 1925, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου ίδρυσε την Οικία Ανακαλύψεων, ενός θαλάσσιου εργαστηρίου για τις λεγόμενες Έρευνες Ανακαλύψεων.[4]

Ερευνητικός σταθμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 1 Ιανουαρίου 1950, η ιδιοκτησία του ερευνητικού σταθμού πέρασε στα χέρια της εταιρείας Έρευνα Κτήσεων των Νήσων Φώκλαντ. Ο σταθμός ήταν επανδρωμένος από την 1η Ιανουαρίου 1952 έως τις 13 Νοεμβρίου 1969. Η Βρετανική Έρευνα της Ανταρκτικής είχε ως επακόλουθο τη βρετανική παρουσία στο σταθμό μέχρι το 1982. Με την έναρξη του πολέμου των Φώκλαντ, στις 3 Απριλίου 1982, οι δυνάμεις της Αργεντινής κατέλαβαν τη Νότια Γεωργία και έκλεισαν το σταθμό. Σύντομα όμως εκδιώχθηκαν κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Πάρακετ στις 25 Απριλίου του ίδιου έτους, όταν οι βρετανικές στρατιωτικές δυνάμεις ανακατέλαβαν την περιοχή.

Από το 1991, μια σειρά στρατιωτικών αξιωματικών διορίστηκε για να εκτελέσει τελωνειακά και αλιευτικά καθήκοντα υπέρ της κυβέρνησης της Νότιας Γεωργίας με τη συνδρομή μιας μικρής ένοπλης ομάδας. Στις 22 Μαρτίου 2001, η Βρετανική Έρευνα της Ανταρκτικής άνοιξε εκ νέου τον σταθμό εξ ονόματος της κυβέρνησης της Νότιας Γεωργίας και των Νότιων Νήσων Σάντουιτς. Τα περισσότερα από τα παλιά, ερειπωμένα (και αναμφισβήτητα ιστορικά) κτίρια καταστράφηκαν για να δημιουργηθούν νέα, με εξαίρεση την Οικία Ανακαλύψεων (1925) και τη Φυλακή (1912).

Επί του παρόντος, δώδεκα άτομα της Βρετανικής Έρευνας της Ανταρκτικής διαχειμάζουν στο σταθμό, αυξανόμενοι σε περίπου 22 το καλοκαίρι. Δύο κυβερνητικοί αξιωματούχοι με συνεργάτες τους σταθμεύουν στο ΚΕΠ, για περίπου τρεις μήνες κατά τη διάρκεια της πολυάσχολης χειμερινής αλιευτικής περιόδου. Το καλοκαιρινό προσωπικό του Μουσείου του Γκρίτβικεν φιλοξενείται επίσης στο ΚΕΠ. Η συνεχής κατοίκηση του σταθμού εξυπηρετεί και έναν πολιτικό σκοπό, καθώς συμβάλλει στη διατήρηση της βρετανικής κυριαρχίας έναντι των αξιώσεων της Αργεντινής επί του καθεστώτος της περιοχής. Οι κυριότερες δραστηριότητες του σταθμού είναι η εφαρμοσμένη αλιευτική έρευνα εξ ονόματος της κυβέρνησης της Νότιας Γεωργίας και των Νότιων Νήσων Σάντουιτς, η συνδρομή της πολιτικής για τη βιώσιμη διαχείριση της εμπορικής αλιείας και η παροχή υλικοτεχνικής υποστήριξης σε κυβερνητικούς αξιωματούχους.[5]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]