Κατακόμβες της Δομιτίλλας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 41°51′32.09″N 12°30′19.90″E / 41.8589139°N 12.5055278°E / 41.8589139; 12.5055278

Κατακόμβες της Δομιτίλλας
Χάρτης
Είδοςαρχαιολογική θέση και κατακόμβες
Γεωγραφικές συντεταγμένες41°51′32″N 12°30′20″E
Διοικητική υπαγωγήΡώμη
ΧώραΙταλία
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)
Good Shepherd, wall painting
Ο Καλός Ποιμήν.

Οι Κατακόμβες της Δομιτίλλας είναι υπόγειο χριστιανικό[1] κοιμητήριο. Πήρε το όνομά του από την οικογένεια της Δομιτίλλας της Πρεσβύτερης (συζύγου του Βεσπασιανού, μητέρας του Τίτου και του Δομιτιανού), η οποία είχε αρχικά διατάξει να το σκάψουν.[2] Οι κατακόμβες βρίσκονται στη Ρώμη της Ιταλίας,[3] περισσότερα από 16 μέτρα υπόγεια, περίπου 2 χιλιόμετρα νότια της Αππία Αντίκα[4] (Αππίας Οδού) και εκτείνονται σε μήκος 15 χιλιομέτρων.[4] Χρησιμοποιήθηκαν ενεργά ως κοιμητήριο από τον 1ο έως τον 5ο αι. μ.Χ.[4] και ανακαλύφθηκαν ξανά το 1593 από τον αρχαιολόγο Aντόνιο Μπόζιο.[1] Περιλαμβάνουν περισσότερους από 26.000 τάφους.[1] Πιο πρόσφατα, οι ζωγραφιές έχουν αποκατασταθεί χρησιμοποιώντας λέιζερ, δίνοντας μια πολύ σαφέστερη εικόνα των εικόνων στους τοίχους.[2] Σε αντίθεση με άλλες ρωμαϊκές κατακόμβες, αυτές οι κατακόμβες διατηρούν ακόμη τα λείψανα των νεκρών.[4]

Ανακαίνιση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Domitilla Catacomb
Η Κατακόμβες της Δομιτίλλας της Πρεσβύτερης.

Οι κατακόμβες αποτελούνται από τόφο, μια μορφή ασβεστόλιθου που είναι πορώδης.[4] Τελειώνοντας το 2017, οι συντηρητές χρησιμοποίησαν λέιζερ για να βοηθήσουν στην αποκατάσταση δύο δωματίων.[1] Εργάστηκαν για να αφαιρέσουν στρώματα από φύκια, αποθέσεις καπνού και μία ουσία σαν κιμωλία.[1] Αυτό που αποκαλύφθηκε ήταν τόσο παγανιστικές, όσο και χριστιανικές τοιχογραφίες.[4] Μέχρι στιγμής, μόνο 12 από τα 70 περίπου δωμάτια έχουν αποκατασταθεί.[5]

Orpheus
Ο Ορφέας.

Μέσα στις κατακόμβες της Δομιτίλλας υπάρχουν τοιχογραφίες, μερικές από τις οποίες αποκαλύφθηκαν με την αποκατάσταση, που αντικατοπτρίζουν τη ζωή των αρτοποιών,[2] αμπέλια, τον Ιησού με τους Αποστόλους, την κιβωτό του Νώε και τον Δανιήλ εν μέσω λεόντων.[2] Άλλες βιβλικές μορφές στα διάφορα δωμάτια (cubiculi) περιλαμβάνουν την Παναγία με το Pαιδί,[6] τον Αδάμ, την Εύα, τον Ιωνά, τον Καλό Ποιμένα, έναν νεαρό άνδρα ντυμένο ως καρδινάλιο με τους αποστόλους Πέτρο και Παύλο.[7] Οι μη-βιβλικές ή παγανιστικές φιγούρες περιλαμβάνουν αναπαραστάσεις του Έαρος και του Θέρους με τη μορφή θηλυκών μορφών με φτερά, που εικονίζονται με συνοδούς[7] και σκηνές που απεικονίζουν τον Ορφέα[8] περιτριγυρισμένο από πτηνά, θηρία και πρόβατα, που συνήθως τον συνοδεύουν.[9] Υπάρχουν επίσης άλλες εικόνες μυθολογικών και άγριων ή ήμερων θηρίων, πέρα από τις απεικονίσεις του Ορφέα.[8]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Fresh Finds at Rome’s Ancient Catacombs» (στα αγγλικά). https://www.nytimes.com/2017/05/30/arts/design/fresh-finds-at-romes-ancient-catacombs.html. Ανακτήθηκε στις 2018-11-21. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Domitilla catacombs unveiled after years of renovation». https://phys.org/news/2017-05-domitilla-catacombs-unveiled-years-renovation.html. Ανακτήθηκε στις 2018-11-21. 
  3. ↑ LORENZI, ROSSELLA. «Not by Bread Alone - Archaeology Magazine». www.archaeology.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2018. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Urzì, Clara; De Leo, Filomena; Krakova, Lucia; Pangallo, Domenico; Bruno, Laura (1 December 2016). «Effects of biocide treatments on the biofilm community in Domitilla's catacombs in Rome». Science of the Total Environment 572: 252–262. doi:10.1016/j.scitotenv.2016.07.195. ISSN 0048-9697. PMID 27501424. Bibcode: 2016ScTEn.572..252U. 
  5. ↑ Squires, Nick (2017-05-30). «Laser technology uncovers 1,600-year-old Christian frescoes in Rome's biggest catacomb» (στα αγγλικά). The Telegraph. ISSN 0307-1235. https://www.telegraph.co.uk/news/2017/05/30/laser-technology-uncovers-1600-year-old-christian-frescoes-romes/. Ανακτήθηκε στις 2018-11-21. 
  6. ↑ Lasareff, Victor (1938). «Studies in the Iconography of the Virgin». The Art Bulletin 20 (1): 26–65. https://archive.org/details/sim_art-bulletin_1938-03_20_1/page/26. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Parker, John Peter (1877). The Archaeology of Rome: The Catacombs. London: Oxford. σελ. 72. 
  8. ↑ 8,0 8,1 Huskinson, Janet (1974). «Some Pagan Mythological Figures and Their Significance in Early Christian Art». Papers of the British School at Rome 42: 68–97. 
  9. ↑ Barker, Ethel Ross (1913). «The Symbolism of Certain Catacomb Frescoes-I». Burlington Magazine Publications Ltd. 24 (127): 43–50. 
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κατακόμβες_της_Δομιτίλλας&oldid=10497454"