Φλαβία Δομιτίλλα (Αγία)
| Φλαβία Δομιτίλλα (Αγία) | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Eορτασμός αγίου | 7 Μαΐου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Τίτος Φλάβιος Κλήμης (ύπατος)[1] |
| Τέκνα | Domitian the Younger Vespasian the Younger |
| Γονείς | Κόιντος Πετίλιος Σεριάλις[2] και Δομιτίλλα η Νεότερη[2] |
| Αδέλφια | Quintus Petillius Rufus Gaius Petillius Firmus |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Φλαβίων |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Φλαβία Δομιτίλλα, λατιν.: Flavia Domitilla (άκμασε το 81-96) ήταν κόρη ενός αγνώστου ονόματος πατέρα, ίσως του Κόιντου Πετίλιου Σεριάλις στρατηγού και διοικητή της Βρετανίας, και της Δομιτίλλας της Νεότερης, κόρης του Βεσπασιανού Ρωμαίου Αυτοκράτορα. Είχε το ίδιο όνομα με τη μητέρα της και τη γιαγιά της Δομιτίλλα την Πρεσβύτερη (σύζυγο του Βεσπασιανού). Ήταν ανιψιά του Τίτου και του Δομιτιανού Ρωμαίων Αυτοκρατόρων. Παντρεύτηκε τον 2ο εξάδελφό της Τίτο Φλάβιο Κλήμη ύπατο, μικρανιψιό του Βεσπασιανού.
Υπάρχει διαφωνία σχετικά με το αν η Φλαβία Δομιτίλλα, που αναφέρεται σε ορισμένα χριστιανικά κείμενα του 4ου αι. και αργότερα, είναι το ίδιο άτομο ή άλλο.
Κλασικοί Ρωμαίοι συγγραφείς και επιγραφές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μία επιγραφή της εποχής δείχνει ότι η Φλαβία Δομιτίλλα είχε επτά παιδιά, [3] που ήταν έτσι μικρανίψια του Τίτου και του Δομιτιανού.
Ο Σουητώνιος, ο οποίος γεννήθηκε το 69 και ως εκ τούτου είναι σύγχρονός της, αναφέρει ότι ο Δομιτιανός όρισε ως διάδοχους του δύο πολύ νέους γιους του Τ. Φλάβιου Κλήμη και άλλαξε τα ονόματά τους σε Δομιτιανό και Βεσπασιανό. [4]
Ο Μ. Φ. Κουιντιλιανός (π. 35 - π. 100) αναφέρει ότι ο Δομιτιανός είχε εμπιστευτεί -στον Τ. Φλάβιο Κλήμη- τη φροντίδα δύο εγγονών της αδελφής του (της Δομιτίλλας της Νεότερης), μάλλον τα δύο αγόρια που ορίστηκαν από τον Αυτοκράτορα ως διάδοχοί του. [5]
Παρά το γεγονός ότι ο Διμιτιανός έδειξε τέτοια εύνοια στα παιδιά της ανιψιάς του και του συζύγου της, όμως εκτέλεσε τον Τ. Φλάβιο Κλήμη και εξόρισε τη Φλαβία Δομιτίλλα σε ένα νησί.
Ο Σουητόνιος γράφει: «Τελικά σκότωσε τον γιο του εξαδέλφου του, τον Φλάβιο Κλήμη, ξαφνικά και για μία πολύ ελαφριά υποψία, σχεδόν πριν από το τέλος της υπατείας του· και όμως ο Φ. Κλήμης ήταν ένας άνθρωπος με την πιο μεγάλη οκνηρία. Ο Δομιτιανός ονόμασε ρητά τους γιους εκείνου, που τότε ήταν πολύ νέοι, ως διαδόχους του, άλλαξε τα προηγούμενα ονόματά τους και αποκάλεσε τον έναν Βεσπασιανό και τον άλλο Δομιτιανό. Και με αυτή την πράξη ειδικότερα επέσπευσε τη δική του καταστροφή." [4]
Ο Σουητώνιος παραθέτει ότι ένας από αυτούς που ενεπλάκησαν στη δολοφονία του Δομιτιανού στις 18 Σεπτεμβρίου 96, ήταν ο Στέφανος, ο επιστάτης της οικίας της Δομιτίλλας. [6]
Ο Δίων Κάσσιος (π. 155–235) αναφέρει στη Ρωμαϊκή Ιστορία του : «Ο Δομιτιανός σκότωσε, μαζί με πολλούς άλλους, τον ύπατο Φλάβιο Κλήμη, αν και αυτός ήταν γιος του εξαδέλφου του και είχε νυμφευτεί τη Φλαβία Δομιτίλλα, που ήταν ανιψιά του Αυτοκράτορα. Η κατηγορία που ασκήθηκε εναντίον και των δύο ήταν η ἀθεότης [αθεϊσμός], μία κατηγορία για την οποία καταδικάστηκαν και πολλοί άλλοι, που παρασύρθηκαν σε Εβραϊκούς τρόπους. Από αυτούς μερικοί δολοφονήθηκαν και οι υπόλοιποι στερήθηκαν τουλάχιστον την περιουσία τους. Η Δομιτίλλα εξορίστηκε απλώς στην Πανδατωρία [νησί δυτικά της Νάπολης]" [7].
Εβραϊκή παράδοση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μερικοί μελετητές ταυτίζουν τη Δομιτίλλα με έναν χαρακτήρα της εβραϊκής παράδοσης, μία Ρωμαία προστάτιδα στο Ταλμούδ (Αβόντα Ζάρα 10b) και το Δευτερονόμιο Ραμπά 2.25. Όταν ο Αυτοκράτορας είχε αποφασίσει ότι σε 30 ημέρες η Γερουσία θα επιβεβαίωνε ένα διάταγμα, για να εξοντώσει όλους τους Εβραίους και τους Χριστιανούς στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η Ρωμαία προστάτιδα έπεισε τον σύζυγό της να υπερασπιστεί τους Εβραίους. Σε αυτήν την παράδοση, ο Φλάβιος Κλήμης μεταστράφηκε στον Ιουδαϊσμό, αφού είχε επαφή με τον μεγάλο σοφό Ραβίνο Ακίβα. [8] [9]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Σουητώνιος: «Dē vītā Caesarum» (λατινική γλώσσα)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 www
.strachan .dk /family /petillius .htm. - ↑ John Granger Cook, Roman Attitudes Toward the Christians: From Claudius to Hadrian (Mohr Siebeck 2011, pp. 128–129) (ISBN 978-3-16150954-4)
- ↑ 4,0 4,1 Suetonius, Life of Domitian, 15; English translation
- ↑ Quintilian, "Institutio Oratoria", Book 4, Introduction, 2; English translation Αρχειοθετήθηκε 2017-07-28 στο Wayback Machine.
- ↑ «Suetonius • Life of Domitian». penelope.uchicago.edu. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ Epitome of Cassius Dio, Book 67, chapter 14; Original text
- ↑ «FLAVIA DOMITILLA - JewishEncyclopedia.com». www.jewishencyclopedia.com. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ Epstein, Lawrence J. (14 Ιανουαρίου 2015). Converts to Judaism: Stories from Biblical Times to Today (στα Αγγλικά). Rowman & Littlefield. ISBN 9781442234680.