Κατάλογος των κοντινότερων αστέρων και φαιών νάνων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο κατάλογος αυτός περιέχει όλους τους γνωστούς αστέρες και φαιούς νάνους που βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των 5 παρσέκ (16,3 ετών φωτός) από τη Γη, κατά σειρά αυξανόμενης απόστασης. Υπάρχουν, εκτός από τον Ήλιο, 52 αστέρες, απλοί ή πολλαπλοί (συστήματα δύο η περισσότερων αστέρων) που σήμερα είναι γνωστό ότι βρίσκονται μέσα σε αυτό το όριο. Μετρώντας ως ξεχωριστούς αστέρες, όπως και είναι στην πραγματικότητα, τα μέλη των συστημάτων, πρόκειται για ένα σύνολο 59 αστέρων που βρίσκονται στην Κύρια Ακολουθία (από τους οποίους οι 50 είναι ερυθροί νάνοι) και 4 λευκοί νάνοι. Εκτός αυτών, υπάρχουν και 11 φαιοί νάνοι (υποαστρικά σώματα με μάζα υπερδωδεκαπλάσια αυτής του Δία) σε απόσταση μικρότερη των 5 παρσέκ. Παρά τη σχετικά μεγάλη εγγύτητα αυτών των σωμάτων στη Γη, μόνο εννέα από αυτά έχουν φαινόμενο μέγεθος μικρότερο του 6,5, πράγμα που σημαίνει ότι μόλις το 13% περίπου αυτών μπορούν να παρατηρηθούν με γυμνό μάτι[1]. Εκτός του Ήλιου, μόνο τρεις είναι αστέρες πρώτου μεγέθους: οι Άλφα Κενταύρου, Σείριος και Προκύων. Το σύνολο των εγγύτερων αστέρων βρίσκονται στο εσωτερικό της Τοπικής Φυσαλίδας, μιας περιοχής μέσα στον σπειροειδή βραχίονα Ωρίωνος-Κύκνου του Γαλαξία μας.

Με βάση τα πλέον πρόσφατα αποτελέσματα από τη διαστημική αποστολή Gaia (Απρίλιος 2018), εκτιμάται ότι 694 αστέρες θα πλησιάσουν ενδεχομένως το Ηλιακό Σύστημα σε απόσταση μικρότερη των 5 παρσέκ μέσα στα επόμενα 15 εκατομμύρια έτη. Από αυτούς, οι 26 έχουν μεγάλη πιθανότητα να πλησιάσουν τη Γη στο 1,0 παρσέκ (3,26 έτη φωτός) ή λιγότερο και τα 7 σε απόσταση μικρότεροη του 0,5 παρσέκ.[2] Αυτοί οι αριθμοί είναι πιθανώς πολύ μεγαλύτεροι, καθώς χρειάζεται να μετρηθούν αστρομετρικά δεδομένα για τεράστιο αριθμό αστέρων: ένας αστέρας που θα μας πλησιάσει σε 10 εκατομμύρια έτη και κινείται με τυπικές ταχύτητες ως προς τον Ήλιο (20 ως 200 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο), θα βρίσκεται σήμερα σε απόσταση 600ως 6.000 έτη φωτός, με εκατομμύρια αστέρες να βρίσκονται σήμερα πιο κοντά. Το πλησιέστερο πέρασμα στον Ήλιο και στη Γη που έχει προβλεφθεί μέχρι σήμερα είναι αυτό του πορτοκαλί νάνου αστέρα Gliese 710 (HIP 89825), ο οποίος έχει το 60% της ηλιακής μάζας.[3] Προβλέπεται να περάσει 19.300 ± 3.200 AU (0,305 ± 0,051 έτη φωτός) από τον Ήλιο και τη Γη 1,28 εκατομμύρια έτη μετά από σήμερα, αρκετά κοντά ώστε να διαταράξει το Νέφος του Όορτ.[2][3]

Ο κατάλογος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι αστέρες που είναι ορατοί με γυμνό μάτι σημειώνονται με το φαινόμενο μέγεθός τους σε γαλάζιο πλαίσιο. Οι φασματικοί τύποι των αστέρων και των φαιών νάνων σημειώνονται σε πλαίσιο με το χρώμα που αντιστοιχεί στον συγκεκριμένο τύπο. Πολλοί φαιοί νάνοι δίνονται με το υπέρυθρο (φίλτρο J) μέγεθός τους αντί του οπτικού (V). Κάποιες από τις αποστάσεις και παραλλάξεις που δίνονται, αντιστοιχούν σε προκαταρκτικά αποτελέσματα[4].

Α/Α απόσταση[5]
σε έτη φωτός
(± σφάλμα)
Ονομασία Φασμ. τύπος Φαινόμ.
μέγεθος
(mV ή mJ)
Απόλυτο μέγεθος (MV ή MJ) Εποχή J2000.0 Παράλλαξη[4][6]
mas
(± σφάλμα)
Χρονολ.
ανακαλ.[7]
Σχόλια
Σύστημα Αστέρας Α/Α αστέρα Ορθή αναφορά[4] Απόκλιση[4]
0 - ΗΛΙΟΣ G2V[4] −26,74[4] 4,85[4] έχει 8 πλανήτες
1 4,2441(11) Άλφα Κενταύρου
(Ρίγκιλ Κεντ)
Εγγύτατος Κενταύρου (V645 Κενταύρου) 1 M5.5Ve 11,09[4] 15,53[4] 14h 29m 43s −62° 40′ 46″ 768,87(029)[8][9] 1915 έχει 1 πλανήτη[10]
4,3650(68) α Κενταύρου A (HD 128620) 2 G2V[4] 0,01[4] 4,38[4] 14h 39m 36,5s −60° 50′ 02″ 747,23(117)[8][11]
α Κενταύρου B (HD 128621) 2 K1V[4] 1,34[4] 5,71[4] 14h 39m 35,1s −60° 50′ 14″ 1689 πιθανώς έχει 1 πλανήτη[12]
2 5,9577(32) Αστέρας του Μπάρναρντ 4 M4.0Ve 9,53[4] 13,22[4] 17h 57m 48,5s +04° 41′ 36″ 546,98(1 00)[8][9] 1916 η μεγαλύτερη γνωστή ιδία κίνηση[13]
3 6,5029(11) Luhman 16 Luhman 16A 5 L8±1[14] 10,7 J 10h 49m 15,6s −53° 19′ 06″ 495 (5)[15] 2013
Luhman 16B 5 T1±2[14]
4 7,26(13) WISE 0855−0714 7 Y2 25,0 J 08h 55m 10.83s −07° 14′ 42.5″ 2014 Υποκαφέ νάνος
5 7,856(31) Wolf 359 (CN Λέοντος) 8 M6.0V[4] 13,44[4] 16,55[4] 10h 56m 29,2s +07° 00′ 53″ 419,10(210)[8] 1919
6 8,307(14) Lalande 21185 (BD+36°2147) 9 M2.0V[4] 7,47[4] 10,44[4] 11h 03m 20,2s +35° 58′ 12″ 393,42(070)[8][9] 1801
7 8,659(10) Σείριος
(α Μεγάλου Κυνός)
Σείριος A 10 A1V[4] −1,46[4] 1,42[4] 06h 45m 08,9s −16° 42′ 58″ 380,02(128)[8][9] ο φωτεινότερος στον γήινο νυκτερινό ουρανό
Σείριος B 10 DA2[4] 8,44[4] 11,34[4] 1844
8 8,7280(631) Luyten 726-8 Luyten 726-8 A (BL Κήτους) 12 M5.5Ve 12,54[4] 15,40[4] 01h 39m 01,3s −17° 57′ 01″ 373,70(270)[8] 1949
Luyten 726-8 B (UV Κήτους) 12 M6.0Ve 12,99[4] 15,85[4]
9 9,6813(512) Ross 154 (V1216 Τοξότου) 14 M3.5Ve 10,43[4] 13,07[4] 18h 49m 49,4s −23° 50′ 10″ 336,90(178)[8][9] 1925
10 10,322(36) Ross 248 (HH Ανδρομέδας) 15 M5.5Ve 12,29[4] 14,79[4] 23h 41m 54,7s +44° 10′ 30″ 316,00(110)[8] 1925
11 10,522(27) ε Ηριδανού 16 K2V[4] 3,74[4] 6,19[4] 03h 32m 55,8s −09° 27′ 30″ 309,99(079)[8][9] 150 πιθανώς πλανήτης, ζώνες αστεροειδών[16]
12 10,742(31) Lacaille 9352 (CD−36°15693) 17 M1.5Ve 7,34[4] 9,75[4] 23h 05m 52,0s −35° 51′ 11″ 303,64(087)[8][9] 1753
13 10,919(49) Ross 128 (FI Παρθένου) 18 M4.0Vn 11,13[4] 13,51[4] 11h 47m 44,4s +00° 48′ 16″ 298,72(135)[8][9] 1925
14 11,266(171) EZ Υδροχόου
(Gliese 866, Luyten 789-6)
EZ Υδροχόου A 20 M5.0Ve 13,33[4] 15,64[4] 22h 38m 33,4s −15° 18′ 07″ 289,50(440)[8] 1937
EZ Υδροχόου B 20 M? 13,27[4] 15,58[4] -
EZ Υδροχόου C 20 M? 14,03[4] 16,34[4] 1995
15 11,402(32) Προκύων
(α Μικρού Κυνός)
Προκύων A 23 F5V–IV[4] 0,38[4] 2,66[4] 07h 39m 18,1s +05° 13′ 30″ 286,05(081)[8][9]
Προκύων B 23 DQZ[4] 10,70[4] 12,98[4] 1844
16 11,403(22) 61 Κύκνου 61 Κύκνου A (BD+38°4343) 25 K5.0V[4] 5,21[4] 7,49[4] 21h 06m 53,9s +38° 44′ 58″ 286,04(056)[8][9] 1725 ο πρώτος αστέρας (πλην του Ηλίου) του οποίου μετρήθηκε η απόσταση[17]
61 Κύκνου B (BD+38°4344) 25 K7.0V[4] 6,03[4] 8,31[4] 21h 06m 55,3s +38° 44′ 31″ -
17 11,525(69) Struve 2398
(Gliese 725, BD+59°1915)
Struve 2398 A (HD 173739) 27 M3.0V[4] 8,90[4] 11,16[4] 18h 42m 46,7s +59° 37′ 49″ 283,00(169)[8][9] 1835
Struve 2398 B (HD 173740) 27 M3.5V[4] 9,69[4] 11,95[4] 18h 42m 46,9s +59° 37′ 37″ 1835
18 11,624(39) Groombridge 34
(Gliese 15)
Groombridge 34 A (GX Ανδρομέδας) 29 M1.5V[4] 8,08[4] 10,32[4] 0h 18m 22,9s +44° 01′ 23″ 280,59(095)[8][9] 1813
Groombridge 34 B (GQ Ανδρομέδας) 29 M3.5V[4] 11,06[4] 13,30[4] -
19 11,824(30) ε Ινδού
(CPD−57°10015)
ε Ινδού A 31 K5Ve[4] 4,69[4] 6,89[4] 22h 03m 21,7s −56° 47′ 10″ 275,84(069)[8][9] 1597 1 πιθανός πλανήτης[18]
ε Ινδού Ba 31 T1.0V 12,3 J[19] 22h 04m 10,5s −56° 46′ 58″ Jan 2003
ε Ινδού Bb 31 T6.0V 13,2 J[19] Aug 2003
20 11,826(129) DX Καρκίνου (G 51-15) 34 M6.5Ve 14,78[4] 16,98[4] 08h 29m 49,5s +26° 46′ 37″ 275,80(300)[8] 1972
21 11,887(33) τ Κήτους 35 G8Vp[4] 3,49[4] 5,68[4] 01h 44m 04,1s −15° 56′ 15″ 274,39(076)[8][9] 150 πιθανώς 5 πλανήτες
22 11,991(57) GJ 1061 (LHS 1565) 36 M5.5V[4] 13,09[4] 15,26[4] 03h 35m 59,7s −44° 30′ 45″ 272,01(130)[20] 1995 [21][22]
23 12,068 WISE 0350-5658 37 Y1 >22,8 J[23] 03h 50m −56° 58′ 291(050) 2011
24 12,132(133) YZ Κήτους (LHS 138) 38 M4.5V[4] 12,02[4] 14,17[4] 01h 12m 30,6s −16° 59′ 56″ 268,84(295)[8][9] 1961
25 12,366(59) Αστέρας του Luyten (BD+05°1668) 39 M3.5Vn 9,86[4] 11,97[4] 07h 27m 24,5s +05° 13′ 33″ 263,76(125)[8][9] 1935
26 12,514(129) Αστέρας του Τιγκάρντεν (SO025300.5+165258) 40 M6.5V 15,14[4] 17,22[4] 02h 53m 00,9s +16° 52′ 53″ 260,63(269)[20] 2003 [22] πιθανό πλανητικό σύστημα[24]
27 12,571(54) SCR 1845-6357 SCR 1845-6357 A 41 M8.5V[4] 17,39 19,41 18h 45m 05,3s −63° 57′ 48″ 259,45(111)[20] 2004 [22]
SCR 1845-6357 B 41 T6[25] 13,3 J[19] 18h 45m 02,6s −63° 57′ 52″ 2006
28 12,777(43) Αστέρας του Kapteyn (CD−45°1841) 43 M1.5V[4] 8,84[4] 10,87[4] 05h 11m 40,6s −45° 01′ 06″ 255,27(086)[8][9] 1898
29 12,870(57) Lacaille 8760 (AX Μικροσκοπίου) 44 M0.0V[4] 6,67[4] 8,69[4] 21h 17m 15,3s −38° 52′ 03″ 253,43(112)[8][9] 1753
30 13,149(74) Kruger 60
(BD+56°2783)
Kruger 60 A 46 M3.0V[4] 9,79[4] 11,76[4] 22h 27m 59,5s +57° 41′ 45″ 248,06(139)[8][11] 1880
Kruger 60 B (DO Κηφέως) 46 M4.0V[4] 11,41[4] 13,38[4] πιθ. 1890
31 13,167(82) DEN 1048-3956 48 M8.5V[4] 17,39[4] 19,37[4] 10h 48m 14,7s −39° 56′ 06″ 247,71(155)[20] 2001 [26][27]
32 13,259 UGPS 0722-05 49 T9[4] 16,52 J[28] 07h 22m 27,3s –05° 40′ 30″ 246 2010 [29]
33 13,349(110) Ross 614
(V577 Μονοκέρωτος, Gliese 234)
Ross 614A (LHS 1849) 50 M4.5V[4] 11,15[4] 13,09[4] 06h 29m 23,4s −02° 48′ 50″ 244,34(201)[8][11] 1927
Ross 614B (LHS 1850) 50 M5.5V 14,23[4] 16,17[4] 1936
34 13,820(98) Wolf 1061 (Gliese 628, BD−12°4523) 52 M3.0V[4] 10,07[4] 11,93[4] 16h 30m 18,1s −12° 39′ 45″ 236,01(167)[8][9] 1919
35 14,066(109) Αστέρας του βαν Μάανεν (Gliese 35, LHS 7) 53 DZ7[4] 12,38[4] 14,21[4] 00h 49m 09,9s +05° 23′ 19″ 231,88(179)[8][9] 1896
36 14,231(66) Gliese 1 (CD−37°15492) 54 M3.0V[4] 8,55[4] 10,35[4] 00h 05m 24,4s −37° 21′ 27″ 229,20(107)[8][9] 1884
37 14,312(289) Wolf 424
(FL Παρθένου, LHS 333, Gliese 473)
Wolf 424 A 55 M5.5Ve 13,18[4] 14,97[4] 12h 33m 17,2s +09° 01′ 15″ 227,90(460)[8]
Wolf 424 B 55 M7Ve 13,17[4] 14,96[4]
38 14,509(187) TZ Κριού (Gliese 83.1, Luyten 1159-16) 58 M4.5V[4] 12,27[4] 14,03[4] 02h 00m 13,2s +13° 03′ 08″ 224,80(290)[8]
39 14,793(55) Gliese 687 (LHS 450, BD+68°946) 59 M3.0V[4] 9,17[4] 10,89[4] 17h 36m 25,9s +68° 20′ 21″ 220,49(082)[8][9]
40 14,805(242) LHS 292 (LP 731-58) 60 M6.5V[4] 15,60[4] 17,32[4] 10h 48m 12,6s −11° 20′ 14″ 220,30(360)[8]
41 14,809(107) Gliese 674 (LHS 449) 61 M3.0V[4] 9,38[4] 11,09[4] 17h 28m 39,9s −46° 53′ 43″ 220,25(159)[8][9] έχει 1 γνωστό πλανήτη[30]
42 14,812(67) GJ 1245 GJ 1245 A 62 M5.5V[4] 13,46[4] 15,17[4] 19h 53m 54,2s +44° 24′ 55″ 220,20(100)[8]
GJ 1245 B 62 M6.0V[4] 14,01[4] 15,72[4] 19h 53m 55,2s +44° 24′ 56″
GJ 1245 C 62 M5.5 16,75[4] 18,46[4] 19h 53m 54,2s +44° 24′ 55″
43 15,060(140) Gliese 440 (WD 1142-645) 65 DQ6[4] 11,50[4] 13,18[4] 11h 45m 42,9s −64° 50′ 29″ 216,57(201)[8][9]
44 15,313(259) GJ 1002 66 M5.5V[4] 13,76[4] 15,40[4] 00h 06m 43,8s −07° 32′ 22″ 213,00(360)[8]
45 15,342(141) Gliese 876 (Ross 780) 67 M3.5V[4] 10,17[4] 11,81[4] 22h 53m 16,7s −14° 15′ 49″ 212,59(196)[8][9] έχει 4 γνωστούς πλανήτες[31]
46 15,610(204) LHS 288 (Luyten 143-23) 68 M5.5V[4] 13,90[4] 15,51[4] 10h 44m 21,2s −61° 12′ 36″ 208,95(273)[20] [22]
47 15,832(83) Gliese 412 Gliese 412 A 69 M1.0V[4] 8,77[4] 10,34[4] 11h 05m 28,6s +43° 31′ 36″ 206,02(108)[8][9]
Gliese 412 B (WX Μεγάλης `Αρκτου) 69 M5.5V[4] 14,48[4] 16,05[4] 11h 05m 30,4s +43° 31′ 18″
48 15,848(52) Groombridge 1618 (Gliese 380) 71 K7.0V[4] 6,59[4] 8,16[4] 10h 11m 22,1s +49° 27′ 15″ 205,81(067)[8][9]
49 15,942(218) AD Λέοντος 72 M3.0V[4] 9,32[4] 10,87[4] 10h 19m 36,4s +19° 52′ 10″ 204,60(280)[8]
50 16,067[23] DENIS J081730.0-615520 73 T6 08h 17m -61° 55′ 203 [23] 2010
51 16,085(105) Gliese 832 74 M3.0V[4] 8,66[4] 10,20[4] 21h 33m 34,0s −49° 00′ 32″ 202,78(132)[8][9] έχει 1 γνωστό πλανήτη[32]
52 16,195(338) LP 944-020 73 M9.0V[4] 18,69[4] 20,02[4] 03h 39m 35,2s −35° 25′ 41″ 201,40(420)[33]
53 16,197(313) DEN 0255-4700 75 L7.5V[4] 22,92[4] 24,44[4] 02h 55m 03,7s −47° 00′ 52″ 201,37(389)[20] [27]
Α/Α απόσταση[5]
σε έτη φωτός
(± σφάλμα)
Ονομασία Φασμ.
τύπος
Φαινόμ.
μέγεθος
(mV ή mJ)
Απόλυτο μέγεθος (MV ή MJ) Εποχή J2000.0 Παράλλαξη[4][6]
mas
(± σφάλμα)
Χρονολ.
ανακαλ.[7]
Σχόλια
Σύστημα Αστέρας Α/Α αστέρα Ορθή αναφορά[4] Απόκλιση[4]

Στο μέλλον και στο παρελθόν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μεταβολή των αποστάσεων των κοντινότερων αστέρων από 20 χιλιάδες χρόνια πριν μέχρι 80 χιλιάδες στο μέλλον

Ο αστέρας Ρος 248, σήμερα σε απόσταση 10,3 έτη φωτός, έχει ακτινική ταχύτητα −81 km/sec. Σε περίπου 31.000 χρόνια ίσως να είναι ο κοντινότερος στη Γη επί αρκετές χιλιετίες, με ελάχιστη απόσταση 3,02 έτη φωτός σε 36.000 χρόνια[34]. Ο Gliese 445, σήμερα σε απόσταση 17,6 έτη φωτός, έχει ακτινική ταχύτητα −119 km/sec. Σε περίπου 40.000 χρόνια θα είναι ο κοντινότερος αστέρας για μία περίοδο αρκετών χιλιάδων ετών[34].

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Weaver, Harold F. (1947). «The Visibility of Stars Without Optical Aid». Publications of the Astronomical Society of the Pacific 59 (350): 232–243. doi:10.1086/125956. Bibcode1947PASP...59..232W. 
  2. 2,0 2,1 Bailer-Jones, C.A.L.; Rybizki, J,; Andrae, R.; Fouesnea, M. (2018). «New stellar encounters discovered in the second Gaia data release». Astronomy & Astrophysics 616 (37): A37. doi:10.1051/0004-6361/201833456. Bibcode2018A&A...616A..37B. 
  3. 3,0 3,1 Hall, Shannon (28 Μαΐου 2018). «Known Close Stellar Encounters Surge in Number». Sky and Telescope. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2018. 
  4. 4,000 4,001 4,002 4,003 4,004 4,005 4,006 4,007 4,008 4,009 4,010 4,011 4,012 4,013 4,014 4,015 4,016 4,017 4,018 4,019 4,020 4,021 4,022 4,023 4,024 4,025 4,026 4,027 4,028 4,029 4,030 4,031 4,032 4,033 4,034 4,035 4,036 4,037 4,038 4,039 4,040 4,041 4,042 4,043 4,044 4,045 4,046 4,047 4,048 4,049 4,050 4,051 4,052 4,053 4,054 4,055 4,056 4,057 4,058 4,059 4,060 4,061 4,062 4,063 4,064 4,065 4,066 4,067 4,068 4,069 4,070 4,071 4,072 4,073 4,074 4,075 4,076 4,077 4,078 4,079 4,080 4,081 4,082 4,083 4,084 4,085 4,086 4,087 4,088 4,089 4,090 4,091 4,092 4,093 4,094 4,095 4,096 4,097 4,098 4,099 4,100 4,101 4,102 4,103 4,104 4,105 4,106 4,107 4,108 4,109 4,110 4,111 4,112 4,113 4,114 4,115 4,116 4,117 4,118 4,119 4,120 4,121 4,122 4,123 4,124 4,125 4,126 4,127 4,128 4,129 4,130 4,131 4,132 4,133 4,134 4,135 4,136 4,137 4,138 4,139 4,140 4,141 4,142 4,143 4,144 4,145 4,146 4,147 4,148 4,149 4,150 4,151 4,152 4,153 4,154 4,155 4,156 4,157 4,158 4,159 4,160 4,161 4,162 4,163 4,164 4,165 4,166 4,167 4,168 4,169 4,170 4,171 4,172 4,173 4,174 4,175 4,176 4,177 4,178 4,179 4,180 4,181 4,182 Research Consortium on Nearby Stars, GSU (2007-09-17). «The One Hundred Nearest Star Systems». RECONS. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-05-13. https://web.archive.org/web/20120513202710/http://www.chara.gsu.edu/RECONS/TOP100.posted.htm. Ανακτήθηκε στις 2007-11-06. 
  5. 5,0 5,1 Από ηλιοκεντρική παράλλαξη.
  6. 6,0 6,1 Οι παραλλάξεις που δίνονται από το RECONS είναι σταθμισμένος μέσος όρος των τιμών των πηγών, καθώς και μετρήσεων του προγράμματος RECONS.
  7. 7,0 7,1 Πριν το 1900: η πρώτη ασφαλής καταγεγραμμένη παρατήρηση. 1900–1930: η πρώτη καταλογογραφημένη. Μετά το 1930: η πρώτη τριγωνομετρική ή φασματοσκοπική παράλλαξη.
  8. 8,00 8,01 8,02 8,03 8,04 8,05 8,06 8,07 8,08 8,09 8,10 8,11 8,12 8,13 8,14 8,15 8,16 8,17 8,18 8,19 8,20 8,21 8,22 8,23 8,24 8,25 8,26 8,27 8,28 8,29 8,30 8,31 8,32 8,33 8,34 8,35 8,36 8,37 8,38 8,39 8,40 8,41 General Catalogue of Trigonometric Parallaxes.
  9. 9,00 9,01 9,02 9,03 9,04 9,05 9,06 9,07 9,08 9,09 9,10 9,11 9,12 9,13 9,14 9,15 9,16 9,17 9,18 9,19 9,20 9,21 9,22 9,23 9,24 9,25 9,26 9,27 Κατάλογος HIPPARCOS.
  10. Burgasser et al. 2000
  11. 11,0 11,1 11,2 Visual binary orbits and masses post Hipparcos, Staffan Söderhjelm, Astronomy and Astrophysics 341 (Ιανουάριος 1999), σσ. 121–140.
  12. "The exoplanet next door: Earth-sized world discovered in nearby α Centauri star system". Eric Hand, Nature, 16 Οκτωβ. 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβ. 2012.
  13. Barnard, E.E. (1916). «A small star with large proper motion». Astronomical Journal 29 (695): 181. doi:10.1086/104156. Bibcode1916AJ.....29..181B. 
  14. 14,0 14,1 H. M. J. Boffin· D. Pourbaix· K. Mužić· V. D. Ivanov· R. Kurtev· Y. Beletsky· A. Mehner· J. P. Berger· J. H. Girard· D. Mawet (5 Δεκεμβρίου 2013). «Possible astrometric discovery of a substellar companion to the closest binary brown dwarf system WISE J104915.57–531906.1» (PDF). Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2013. 
  15. Luhman, K.L.. «Discovery of a Binary Brown Dwarf at 2 Parsecs from the Sun». Astrophysical Journal Letters (to be published). http://science.psu.edu/alert/photos/research-photos/astro/Luhman_ApJL_32013.pdf. [νεκρός σύνδεσμος]
  16. Janson, M.; Reffert, S.; Brandner, W.; Henning, T.; Lenzen, R.; Hippler, S. (2008), «A comprehensive examination of the ε Eridani system. Verification of a 4 micron narrow-band high-contrast imaging approach for planet searches», Astronomy and Astrophysics 488 (2): 771–780, doi:10.1051/0004-6361:200809984 
  17. Bessel, F. W. (1839). «Bestimmung der Entfernung des 61sten Sterns des Schwans. Von Herrn Geheimen - Rath und Ritter Bessel» (στα German). Astronomische Nachrichten 16 (5-6): 65. doi:10.1002/asna.18390160502. Bibcode1839AN.....16...65B. «(page 92) Ich bin daher der Meinung, daß nur die jährliche Parallaxe = 0"3136 als das Resultat der bisherigen Beobachtungen zu betrachten ist».  Παράλλαξη 313,6 mas δίνει απόσταση 10,4 ετών φωτός.
  18. Zechmeister, M.; Kürster, M; Endl, M.; Lo Curto, G.; Hartman, H.; Nilsson, H.; Henning, T.; Hatzes, A. και άλλοι. (April 2013). «The planet search programme at the ESO CES and HARPS. IV. The search for Jupiter analogues around solar-like stars». Astronomy and Astrophysics 552: pp62. doi:10.1051/0004-6361/201116551. Bibcode2013A&A...552A..78Z. 
  19. 19,0 19,1 19,2 Chris Gelino· Davy Kirkpatrick· Adam Burgasser. «DwarfArchives.org: Photometry, spectroscopy, and astrometry of M, L, and T dwarfs». caltech.edu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2012.  (main page) Αρχειοθετήθηκε 2019-05-11 στο Wayback Machine.
  20. 20,0 20,1 20,2 20,3 20,4 20,5 Systems with their first accurate trigonometric parallaxes measured by RECONS
  21. The solar neighborhood IV: discovery of the twentieth nearest star, Todd J. Henry, Philip A. Ianna, J. Davy Kirkpatrick, Hartmut Jahreiss, The Astronomical Journal 114, #1 (July 1997), pp. 388–395. doi:10.1086/118482
  22. 22,0 22,1 22,2 22,3 The Solar Neighborhood. XVII. Parallax Results from the CTIOPI 0.9 m Program: 20 New Members of the RECONS 10 Parsec Sample, Todd J. Henry, Wei-Chun Jao, John P. Subasavage, Thomas D. Beaulieu, Philip A. Ianna, Edgardo Costa, René A. Méndez, The Astronomical Journal 132, #6 (Δεκέμβριος 2006), σσ. 2360–2371. doi:10.1086/508233
  23. 23,0 23,1 23,2 Kirkpatrick, J. Davy; Gelino; Cushing; Mace; Griffith; Skrutskie; Marsh; Wright; Eisenhardt; McLean; Mainzer; Burgasser; Tinney; Parker; Salter (2012). «Further Defining Spectral Type "Y" and Exploring the Low-mass End of the Field Brown Dwarf mass Function». arXiv:1205.2122v1 [astro-ph.SR]. 
  24. Barnes, J. R. et al. (2012). «ROPS: A New Search for Habitable Earths in the Southern Sky». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 424 (1): 591–604. doi:10.1111/j.1365-2966.2012.21236.x. Bibcode2012MNRAS.424..591B. http://mnras.oxfordjournals.org/content/424/1/591. 
  25. The very nearby M/T dwarf binary SCR 1845-6357, Markus Kasper, Beth A. Biller, Adam Burrows, Wolfgang Brandner, Jano Budaj, and Laird M. Close, Astronomy and Astrophysics 471, #2 (Αύγουστος 2007), σσ. 655–659. doi:10.1051/0004-6361:20077881
  26. The Solar Neighborhood. XIII. Parallax Results from the CTIOPI 0.9 Meter Program: Stars with μ >= 1.0" yr-1 (Motion sample), Wei-Chun Jao, Todd J. Henry, John P. Subasavage, Misty A. Brown, Philip A. Ianna, Jennifer L. Bartlett, Edgardo Costa, René A. Méndez, The Astronomical Journal 129, #4 (April 2005), pp. 1954–1967. doi:10.1086/428489
  27. 27,0 27,1 The Solar Neighborhood. XIV. Parallaxes from the Cerro Tololo Inter-American Observatory Parallax Investigation—First Results from the 1.5 m Telescope Program, Edgardo Costa, René A. Méndez, W.-C. Jao, Todd J. Henry, John P. Subasavage, Misty A. Brown, Philip A. Ianna, and Jennifer Bartlett, The Astronomical Journal 130, #1 (July 2005), pp. 337–349. doi:10.1086/430473
  28. Lucas; Tinney; Ben Burningham; Leggett; Pinfield; Richard Smart; Jones; Federico Marocco και άλλοι. (2010). «The discovery of a very cool, very nearby brown dwarf in the Galactic plane». arXiv:1004.0317v2 [astro-ph.SR]. 
  29. Lucas, Philip W.; Tinney; Burningham; Leggett; Pinfield; Smart; et al. (2010). «Discovery of a very cool brown dwarf amongst the ten nearest stars to the Solar System». arXiv:1004.0317v1 [astro-ph.SR]. 
  30. http://exoplanet.eu/star.php?st=GJ+674
  31. Rivera, Eugenio J. και άλλοι. (July 2010). «The Lick-Carnegie Exoplanet Survey: A Uranus-mass Fourth Planet for GJ 876 in an Extrasolar Laplace Configuration». The Astrophysical Journal 719 (1): 890–899. doi:10.1088/0004-637X/719/1/890. Bibcode2010ApJ...719..890R. 
  32. Bailey, Jeremy et al. (2008). «A Jupiter-like Planet Orbiting the Nearby M Dwarf GJ832». The Astrophysical Journal 690 (1): 743–747. doi:10.1088/0004-637X/690/1/743. Bibcode2009ApJ...690..743B. 
  33. CCD astrometry of southern very low-mass stars, C. G. Tinney, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 281, #2 (Ιούλιος 1996), σσ. 644–658.
  34. 34,0 34,1 The Close Approach of Stars in the Solar Neighborhood

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]