Κατάληψη της Λευκάδας (1715)
Η Κατάληψη της Λευκάδας είναι η στρατιωτική επιχείρηση που πραγματοποιήθηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία σε βάρος της Βενετοκρατούμενης Λευκάδας στα πλαίσια τουΈβδομου Βενετοτουρκικού πολέμου,η οποία πραγματοποιήθηκε το φθινόπωρο του 1715.
Τα γεγονότα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στα πλαίσια του Έβδομου Βενετοτουρκικού πολέμου από την αρχή του καλοκαιριού του 1715 μονάδες του τακτικού οθωμανικού στρατού μαζί με μονάδες του ατάκτων στρατολογημένων στην Αλβανία, στην Ήπειρο και στην κεντρική Ελλάδα,κινούνται με κατεύθυνση τα δυτικά παράλια: στη Βόνιτσα, Πρέβεζα και Άρτα. Μετά την κατάληψη του Ρίου τμήματα του Οθωμανικού στρατού που είχαν συμμετάσχει στις εκεί πολεμικές επιχειρήσεις μετέβησαν προς ενίσχυση των Οθωμανών στην περιοχή απέναντι από τη Λευκάδα[1]. Aρχικά πλοία του Βενετικού στόλου ναυλοχούν μπροστά από το φρούριο της Αγίας Μαύρας με σκοπό να αποθαρρύνουν τους εχθρούς: έτσι όταν 200 άνδρες αναγνωριστικής αποστολής των Τούρκων πλησιάζει προς τη Βενετική πλευρά, απομακρύνεται μετά τους κανονιοβολισμούς που δέχονται από τον Βενετικό στόλο. Όμως γρήγορα οι Βενετοί συνειδητοποιούν πως μειονεκτούν έναντι του αντιπάλου τους, όχι μόνο αριθμητικά και υλικά αλλά και από άποψη στρατηγικής:η Λευκάδαείναι σχεδόν ενωμένη με με την ακτή της Δυτικής Ελλάδος και τη χωρίζει μόνο ένας στενός και ρηχός δίαυλος. Επίσης οι Οθωμανικές δυνάμεις είχαν τη δυνατότητα να τον διασχίσουν από άλλη περιοχή από όπου ήταν ο Βενετικός στόλος, ακόμα και νύχτα.[2].
Η αποχώρηση των Βενετών από τη Λευκάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μπροστά στο αδιέξοδο και υπό την επίβλεψη του προνοητή του στόλου Λορεντάν, πυροβόλα και όλμοι απομακρύνονται με πλοία της γραμμής Crose και Lega, και μεταφέρονται στην Κέρκυρα, ενώ λίγα μικρά πυροβόλα παραμένουν στο φρούριο για κάλυψη σε περίπτωση αιφνιδιαστικής επίθεσης. Τελικά μόλις αποχωρούν και οι τελευταίοι υπερασπιστές του ανατινάσσουν το πιο μεγάλο μέρος των οχυρώσεων. [3]. Από την πυρκαγιά που εκδηλώνεται καταστρέφεται το ιστορικό αρχείο. [4]
Οι συνέπειες για τους Λευκαδίτες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όσοι επέλεξαν να μείνουν υπέστησαν άγριες επιθέσεις από τους Οθωμανούς άτακτους παρά τις αντίθετες εντολές του Οθωμανικού στρατηγείου. Λεηλασίες σημάδεψαν το νησί και 600 άμαχοι σκοτώθηκαν. Όσοι σκλαβώθηκαν μεταφέρθηκαν στο σκλαβοπάζαρο των Ιωαννίνων.[5].
Οι δυνάμεις των εμπολέμων πλευρών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αν και το φρούριο της Αγίας Μαύρας ήταν βελτιωμένο με επεκτάσεις δεν διέθετε τον επαρκή εκείνο πολεμικό εξοπλισμό και το απαραίτητο ανθρώπινο δυναμικό για την απόκρουση του αντιπάλου.Ο Ντανιέλ Ντολφίν στρατολογεί όχι περισσότερους από 600 άνδρες, ενώ χρειάζεται περί τα 1800 χωρίς τις εφεδρίες. Όσον αφορά τον στόλο οι οκτώ γαλέρες δεν μπορούν αν αναχαιτίσουν την Οθωμανική προέλαση.[6]. Η μείωση του Βενετικού στρατού οφειλόταν σε ασθένειες, λιποταξίες καθώς και σε αδυναμία να σταλούν στο νησί 1500 άνδρες που ζητούσαν οι αρχές.[7] Οριακή είναι η βοήθεια από εθελοντές που φτάνουν από τη Ζάκυνθο και η στρατολόγηση ανδρών του στόλου που νοσηλέυονται στο νησί και γρήγορα αναρρώνουν.[8] Τα στρατεύματα των εισβολέων αποτελούνται από 30.000 άνδρες.[9]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Διονύσιος Χατζόπουλος, Ο τελευταίος Βενετο-Οθωμανικός πόλεμος 1714-1718, εκδ.Παπαδήμας, Αθήνα, 2002, σελ.189-190
- ↑ Διονύσιος Χατζόπουλος, Ο τελευταίος Βενετο-Οθωμανικός πόλεμος 1714-1718, εκδ.Παπαδήμας, Αθήνα, 2002, σελ.189, 193
- ↑ Διονύσιος Χατζόπουλος, Ο τελευταίος Βενετο-Οθωμανικός πόλεμος 1714-1718, εκδ.Παπαδήμας, Αθήνα, 2002, σελ.195
- ↑ Γενικά Αρχεία Λευκάδας [1]
- ↑ Διονύσιος Χατζόπουλος, Ο τελευταίος Βενετο-Οθωμανικός πόλεμος 1714-1718, εκδ.Παπαδήμας, Αθήνα, 2002, σελ.195
- ↑ Διονύσιος Χατζόπουλος, Ο τελευταίος Βενετο-Οθωμανικός πόλεμος 1714-1718, εκδ.Παπαδήμας, Αθήνα, 2002, σελ.192-193
- ↑ Διονύσιος Χατζόπουλος, Ο τελευταίος Βενετο-Οθωμανικός πόλεμος 1714-1718, εκδ.Παπαδήμας, Αθήνα, 2002, σελ.191
- ↑ Διονύσιος Χατζόπουλος, Ο τελευταίος Βενετο-Οθωμανικός πόλεμος 1714-1718, εκδ.Παπαδήμας, Αθήνα, 2002, σελ.192
- ↑ Διονύσιος Χατζόπουλος, Ο τελευταίος Βενετο-Οθωμανικός πόλεμος 1714-1718, εκδ.Παπαδήμας, Αθήνα, 2002, σελ.190
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Διονύσιος Χατζόπουλος, Ο τελευταίος Βενετο-Οθωμανικός πόλεμος 1714-1718, εκδ.Παπαδήμας, Αθήνα, 2002, σελ.188-196
- Γενικά Αρχεία Λευκάδας [2]