Κατάληψη Στέγης Προσφύγων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κατάληψη κτιρίου στη Χαριλάου Τρικούπη το 2019

Η Κατάληψη Στέγης Προσφύγων υπάρχει από το 2015, οπότε και κορυφώθηκε η ευρωπαϊκή μεταναστευτική κρίση. Η Ελλάδα υπήρξε προορισμός για τους μετανάστες που αναζητούν καταφύγιο στην ευρωπαϊκή ήπειρο μέσω της «βαλκανικής οδού». Συνασπισμοί αλληλέγγυων ομάδων και μεταναστών έχουν δημιουργήσει καταλήψεις σε όλη την Αθήνα (κυρίως στα Εξάρχεια) για να στεγάσουν πρόσφυγες, επιδεικνύοντας μια εναλλακτική λύση στις λύσεις που προσφέρουν η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ΜΚΟ. Στα αξιοσημείωτα έργα περιλαμβάνονται το 5ο σχολείο και η City Plaza. Στα τέλη του 2019, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας δήλωσε ότι θα εκκενώσει όλες τις καταλήψεις.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, η κρίση του ελληνικού δημόσιου χρέους ώθησε την ευρωπαϊκή τρόικα να εφαρμόσει πολιτικές λιτότητας με τη μορφή τριών διαφορετικών μνημονίων, παρά τις δημόσιες διαμαρτυρίες. Η εκτεταμένη φτώχεια και η ανεργία οδήγησαν σε ασταθείς πολιτικές συνθήκες, και υψηλά ποσοστά κατοικιών και καταστημάτων παρέμεναν ακατοίκητα. Αναδυόμενοι ως εναλλακτική λύση και κριτική στις πολιτικές και πρακτικές της ΕΕ, οι ακτιβιστές στην Ελλάδα διερεύνησαν εναλλακτικές λύσεις για την κρίση φτώχειας που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες πολίτες και δημιούργησαν δίκτυα αλληλεγγύης στο πλαίσιο του ακροαριστερού κινήματος.

Αντιπροσωπεύοντας μια άνευ προηγουμένου εισροή, πάνω από ένα εκατομμύριο μετανάστες εισήλθαν στην Ελλάδα αναζητώντας άσυλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση μεταξύ 2015 και 2016, με αποκορύφωμα την άφιξη πάνω από 200.000 προσφύγων τον Οκτώβριο του 2015. Στους παράγοντες που συνέβαλαν στην εξέλιξη αυτή περιλαμβάνεται η κλιμάκωση του συριακού εμφυλίου πολέμου και το επακόλουθο κλείσιμο των συνόρων της Ιορδανίας και της Τουρκίας με τη Συρία. Τα κράτη μέλη της ΕΕ υιοθέτησαν ποικίλες πολιτικές αντιδράσεις. Τα βαλκανικά κράτη δεν μπόρεσαν να ελέγξουν τη μετανάστευση μέσω διοικητικών μηχανισμών, επιλέγοντας να ανοίξουν μια οδό βαθύτερα στην Ευρώπη. Τον Αύγουστο του 2015, η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ άνοιξε τα γερμανικά σύνορα στους αιτούντες άσυλο, παραιτούμενη οικειοθελώς από τον κανονισμό του Δουβλίνου. Οι επιθέσεις στο Παρίσι το 2015 πόλωσαν περαιτέρω τις θέσεις των κρατών μελών σχετικά με την κατάσταση των προσφύγων. Η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε την ικανότητα να επεξεργαστεί τους μετανάστες που έφταναν και υπό την πίεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο Έλληνας υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος επέτρεψε στον Frontex να βοηθήσει στη διαχείριση των συνόρων και δημιούργησε "hotspots" για την επεξεργασία των προσφύγων. Προτείνεται ότι αυτή η προσέγγιση διασφαλίζει την ασφάλεια των τοπικών πληθυσμών και των μεταναστών, δημιουργώντας ασφαλέστερες διαδρομές για το ταξίδι στην Ευρώπη και ελέγχοντας ταυτόχρονα αυστηρά το πού μπορούν να πάνε." Στην πράξη, αυτές οι διοικητικές λύσεις δημιούργησαν νέους κινδύνους για τους μετανάστες, επιτρέποντας την απέλαση σε μη ασφαλείς χώρες και επιτρέποντας την επ' αόριστον κράτησή τους υπό κακές και μερικές φορές επικίνδυνες συνθήκες σε επίσημους καταυλισμούς.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα ελληνικά δίκτυα αλληλεγγύης ενεργοποιήθηκαν για την υποστήριξη των μεταναστών μετά τις αφίξεις του 2015. Οι εκδιώξεις των νεοαφιχθέντων μεταναστών από τους δημόσιους χώρους γύρω από την πλατεία Βικτωρίας από την αστυνομία προσέλκυσαν ακτιβιστές για την παροχή πόρων και την υποστήριξη των διαδηλώσεων διαμαρτυρίας και των απεργιών πείνας υπό την ηγεσία των προσφύγων. Το κοντινό πάρκο Πεδίον του Άρεως, που είχε καταληφθεί από νεοαφιχθέντες μετανάστες, εκκενώθηκε ομοίως από την αστυνομία. Μετά την έξωση των δημόσιων καταλήψεων, ομάδες αλληλεγγύης βοήθησαν στην εξασφάλιση εγκαταλελειμμένων χώρων ως καταλήψεων για την εγκατάσταση προσφύγων. Στα μέσα του 2017, υπολογιζόταν ότι 2.500 έως 3.000 μετανάστες φιλοξενούνταν σε καταλήψεις στην Αθήνα. Τον Αύγουστο του 2018, μια ανεπίσημη έρευνα έδειξε ότι 850 άτομα (εκ των οποίων συνολικά, το 30% ήταν παιδιά και το 40% γυναίκες) ζούσαν σε έξι καταλήψεις προσφύγων της Αθήνας.

Οι περισσότερες καταλήψεις βασίζονται σταθερά στις αρχές του αντιρατσισμού, της αυτοδιαχείρισης, της άμεσης δημοκρατίας και της μη ιεραρχικής οργάνωσης. Περαιτέρω οι καταλήψεις μπορούν να χωριστούν σε τέσσερις κατηγορίες:

  1. Αναρχικές καταλήψεις που δεν συμμετέχουν με ΜΚΟ και κρατικούς φορείς, όπως η Γκίνη, η Νοταρά 26 και η Θεμιστόκλειος 58.
  2. Αυτοοργανωμένα εγχειρήματα που λειτουργούν κυρίως από τους ίδιους τους πρόσφυγες, όπως το Acharnon, το Hotel Oniro και το 5ο Σχολείο.
  3. Φεμινιστικές καταλήψεις που χρησιμοποιούνται μόνο από γυναίκες και τα παιδιά τους, όπως η κατάληψη Στρέφη.
  4. City Plaza που λειτουργεί ως ένα ρητά πολιτικό σχέδιο από αριστερές ομάδες, με αλληλεγγύη από όλη την Ευρώπη.

Ένα ελληνικό δικαστήριο αποφάσισε το 2017 ότι τρεις καταλήψεις (City Plaza, Παπουτσάδικο και Ζωοδόχου Πηγής 119) πρέπει να εκδιωχθούν. Ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης υποστήριξε την απόφαση αυτή, λέγοντας ότι η προσφυγική κρίση "δεν νομιμοποιεί κανέναν να καταλαμβάνει αυθαίρετα δημόσια ή ιδιωτικά κτίρια για να στεγάσει αυτά τα άτομα". Σε ένδειξη διαμαρτυρίας, 700 άτομα πραγματοποίησαν πορεία από το City Plaza προς το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής στην πλατεία Κλαυθμώνος. Δράσεις αλληλεγγύης για την υποστήριξη των καταλήψεων πραγματοποιήθηκαν έξω από τις ελληνικές πρεσβείες στην Αυστρία, το Βέλγιο και τη Γερμανία.

Αρκετές καταλήψεις εκδιώχθηκαν τον Απρίλιο του 2019, συμπεριλαμβανομένων τριών καταλήψεων προσφύγων (Azadi, Clandestina και New Babylon). Πενήντα πρόσφυγες που εκδιώχθηκαν έστησαν ένα καταυλισμό σκηνών έξω από το ελληνικό κοινοβούλιο στην πλατεία Συντάγματος. Μετά από λίγες ημέρες συμφώνησαν να μεταφερθούν στον επίσημο καταυλισμό του Ελαιώνα. Στα τέλη Αυγούστου 2019, η αστυνομία συνέλαβε περίπου 100 άτομα σε επιδρομές τα ξημερώματα σε καταλήψεις. Ο νέος δήμαρχος Κώστας Μπακογιάννης είχε υποσχεθεί να αναλάβει δράση και επέκρινε τον προηγούμενο δήμαρχο Καμίνη για υπερβολική επιείκεια. Ένα μήνα νωρίτερα, ο φρεσκοεκλεγμένος νέος πρωθυπουργός (και θείος του Μπακογιάννη) Κυριάκος Μητσοτάκης του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας είχε υποσχεθεί να επιβάλει τάξη στην περιοχή των Εξαρχείων. Αυτή η κεντρική συνοικία στεγάζει τουλάχιστον 23 αναρχικές και μεταναστευτικές καταλήψεις και αποτελεί εδώ και καιρό τη βάση για τα ριζοσπαστικά αριστερά κοινωνικά κινήματα της Ελλάδας Μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου 2019 είχαν γίνει επτά εξώσεις, μεταξύ των οποίων η 5η Σχολή και η Σπύρου Τρικούπη.

Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη εξέδωσε ανακοίνωση στις 20 Νοεμβρίου 2019 στην οποία ανέφερε: "Όσοι έχουν καταλάβει παράνομα κτίρια, δημόσια ή ιδιωτικά, καλούνται να τα εκκενώσουν [...] Η προθεσμία για την εκκένωση είναι δεκαπέντε ημέρες μετά τη δημοσίευση του παρόντος δελτίου τύπου." Οι σχολιαστές χαρακτήρισαν αυτό ως τελεσίγραφο και σημείωσαν ότι η προθεσμία θα έληγε στις 5 Δεκεμβρίου. Την ημερομηνία αυτή, ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος σκοτώθηκε από την αστυνομία, γεγονός που πυροδότησε τις ελληνικές ταραχές του 2008. Όταν έφτασε η μέρα, οι καταλήψεις αρνήθηκαν να φύγουν και σε 18 πόλεις πραγματοποιήθηκαν πορείες προς τιμήν του Γρηγορόπουλου. Οι εξώσεις επεκτάθηκαν από τις καταλήψεις μεταναστών σε αναρχικά κοινωνικά κέντρα. Όταν τον Δεκέμβριο του 2019 στήθηκε χριστουγεννιάτικο δέντρο στην πλατεία Εξαρχείων από τη Νέα Δημοκρατία, κάηκε από αναρχικούς σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους ανθρώπους που είχαν πρόσφατα εκδιωχθεί. Ένα δέντρο αντικατάστασης στήθηκε και κάηκε αρκετές ώρες αργότερα.

Τον Μάιο του 2020, η Θεμιστοκλέους 58 εκδιώχθηκε. Περίπου 50 πρόσφυγες, κυρίως από το Κονγκό και τη Συρία, φυγαδεύτηκαν από το κτίριο.

Συντονισμός των προσφυγικών καταλήψεων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι καταλήψεις City Plaza, Νοταρά 26, Όνειρο, Σπύρου Τρικούπη, Αραχώβης, 5ο Σχολείο, Σχολή Γιασμίν και Ακαθάρων 22 έχουν ενωθεί σε μια οργάνωση που ονομάζεται Συντονισμός Καταλήψεων Προσφύγων. Το 2016, η ομάδα του Συντονισμού δήλωσε: "Όσο προσπαθούν να διώξουν τις καταλήψεις, όσο χτίζουν στρατόπεδα και κέντρα κράτησης, όσο υπάρχουν σύνορα - θα είμαστε κι εμείς εκεί για να αντισταθούμε και να αγωνιστούμε για έναν καλύτερο κόσμο! Θα τους δείξουμε ξανά αυτό που έχουμε ήδη αποδείξει, ότι ζούμε μαζί, αγωνιζόμαστε και αντιστεκόμαστε μαζί - για να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπεια του κάθε ατόμου, για να υπερασπιστούμε τις αρχές της αλληλεγγύης μας".

5ο σχολείο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κατάληψη 5ο Σχολείο Λικίου βρισκόταν στην Εξάρχεια. Το 2018 φιλοξένησε περίπου 200 πρόσφυγες, κυρίως οικογένειες. Είναι αυτοδιαχειριζόμενη, με τους κατοίκους να συμμετέχουν εθελοντικά στη διανομή δωρεών τροφίμων και στη λειτουργία της κατάληψης. Οι εκπρόσωποι των ΜΚΟ δεν είναι ευπρόσδεκτοι. Η αυτοοργάνωση σημαίνει ότι ένας Σύρος πρώην εργαζόμενος στην πληροφορική έστησε το δίκτυο wifi, ένας καθηγητής αραβικών από τη Συρία παραδίδει εβδομαδιαία μαθήματα και κάποιος που σπούδασε διοίκηση ξενοδοχείων στη Δαμασκό εργάζεται στην κουζίνα.

Η κατάληψη εκκενώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2019. Μεταξύ των 143 μεταναστών που εκδιώχθηκαν ήταν γυναίκες και παιδιά από το Αφγανιστάν, το Ιράν, το Ιράκ και τη Συρία. Μεταφέρθηκαν στον καταυλισμό της Κορίνθου, νότια της Αθήνας. Ενώσεις γονέων και εκπαιδευτικοί απαίτησαν την επιστροφή 12 παιδιών που απομακρύνθηκαν από τα τοπικά σχολεία.

City Plaza[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένας συνασπισμός ακτιβιστών αλληλεγγύης στους μετανάστες με την ονομασία "Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους Οικονομικούς και Πολιτικούς Πρόσφυγες" άνοιξε την κατάληψη City Plaza στις 22 Απριλίου 2016. Το πρώην ξενοδοχείο City Plaza στην Αχαρνών 78, στα Εξάρχεια, είχε κλείσει τις πόρτες του το 2010. Ακτιβιστές και πρόσφυγες συντονίστηκαν για να οργανώσουν και να διατηρήσουν το ξενοδοχείο ως εναλλακτική λύση στους κρατικούς καταυλισμούς, με επίκεντρο την προώθηση της αυτονομίας και της πολιτικής δράσης των κατοίκων. Η κατάληψη City Plaza διεκδίκησε δικαιώματα για τους κατοίκους της, ενώ παράλληλα παρήγαγε αυτά τα δικαιώματα στην καθημερινότητα της κατάληψης. Η κατάληψη αυτοπροσδιορίστηκε ως Χώρος Φιλοξενίας Προσφύγων και Αλληλεγγύης City Plaza.

Οι πρόσφυγες και οι συναφείς ομάδες αλληλεγγύης έκλεισαν την κατάληψη στις 10 Ιουλίου 2019, δύο ημέρες μετά την εκλογική νίκη της δεξιάς Νέας Δημοκρατίας. Ήταν προτεραιότητα του νεοεκκολαπτόμενου υπουργού, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, να αναγκάσει τους πρόσφυγες να εγκαταλείψουν την κατάληψη. Μια ανακοίνωση της ομάδας αλληλεγγύης ανέφερε ότι οι πρόσφυγες έλαβαν στέγη αλλού.

Νωταρά 26[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κατάληψη στέγασης προσφύγων και μεταναστών Νωταρά 26 (που πήρε το όνομά της από τη διεύθυνσή της) ήταν το πρώτο άδειο κτίριο που άνοιξε ως κέντρο φιλοξενίας μεταναστών στα Εξάρχεια τον Σεπτέμβριο του 2015. Στα πρώην γραφεία της φορολογικής διοίκησης φιλοξενούνται άνθρωποι από χώρες όπως το Αφγανιστάν, η Αλγερία, το Ιράν, το Μαρόκο και η Συρία. Μέχρι το καλοκαίρι του 2016 είχε στεγάσει 3500 άτομα. Λειτουργούσε με αντιεξουσιαστικές αρχές και αρνήθηκε να συνεργαστεί με ΜΚΟ. Μέχρι το 2019, είχε παράσχει στέγη σε πάνω από 9000 άτομα.

Σπύρου Τρικούπη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σπύρου Τρικούπη ήταν ένα κατειλημμένο κτίριο στα Εξάρχεια. Φιλοξενούσε περίπου ενενήντα μετανάστες από μέρη όπως το Αφγανιστάν, η Ερυθραία, το Ιράν και το Κουρδιστάν. Η κατάληψη λειτουργούσε από μια τακτική εβδομαδιαία συνέλευση και διέθετε μπαρ, βιβλιοθήκη και αίθουσες διδασκαλίας για παιδιά. Τον Αύγουστο του 2019, η Σπύρου Τρικούπη ήταν η πρώτη κατάληψη που έγινε έφοδος στο πλαίσιο της πολιτικής του νεοεκλεγέντα Κώστα Μπακογιάννη. Εκδιώχθηκε από την αστυνομία και οι μετανάστες απομακρύνθηκαν υπό την απειλή όπλων. Οι άνθρωποι χωρίς χαρτιά οδηγήθηκαν σε κέντρα κράτησης και οι αιτούντες άσυλο τοποθετήθηκαν σε καταυλισμούς με σκηνές.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]