Καρλ Νίκολαους Φράας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Καρλ Νίκολαους Φράας
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Carl Fraas (Γερμανικά)
Γέννηση6  Σεπτεμβρίου 1810[1] και 8  Σεπτεμβρίου 1810
Ρέττελσντορφ
Θάνατος10  Νοεμβρίου 1875 και 9  Νοεμβρίου 1875[1]
Μόναχο
ΥπηκοότηταΒασίλειο της Βαυαρίας
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Μονάχου
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςβοτανική
Ιδιότηταβοτανολόγος, agrarian historian, χημικός και διδάσκων πανεπιστημίου

Ο Καρλ Νίκολαους Φράας (γερμανικά: Carl Nikolaus Fraas, 1810-1875) ήταν Γερμανός πανεπιστημιακός καθηγητής φυτολογίας του 19ου αιώνα.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου[2] 1810 στο Ρέττελσντορφ της Γερμανίας. Σπούδασε ιατρική και φυτολογία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, από όπου έλαβε το διδακτορικό του το 1834.[3] Η διατριβή του είχε θέμα: "De Smilaceis brasiliensibus" ενώ του δόθηκε πιστοποιητικό διδακτικής επάρκειας για τα γερμανικά σχολεία. Διετέλεσε βοηθός των Καρλ Φρίντριχ Φίλιπ φον Μάρτιους και Γιόζεφ Γκέρχαρντ Ζουκαρίνι.[4]

Ήλθε στην Ελλάδα το 1835 και διορίστηκε διευθυντής της Δασικής Σχολής στον Βοτανικό Κήπο. Στις 16 Απριλίου του ιδίου έτους ίδρυσε μαζί με τους Ξαυέριο Λάνδερερ και Κυριάκο Δομνάνδο τη Φυσιογραφική Εταιρεία.[4] Το 1837 διορίστηκε έκτακτος καθηγητής της Συστηματικής Βοτανικής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας.[3]

Το 1838 νυμφεύθηκε την Αντελχάιντ Βόιγκτ, κυρία επί των τιμών της Βασιλίσσης Αμαλίας, και απέκτησαν εννέα παιδιά.[4]

Παραιτήθηκε το 1842 εξαιτίας της πολιτικής κατάστασης εναντίον των Βαυαρών, και επέστρεψε στη Γερμανία, όπου έγινε καθηγητής στη Βασιλική Γεωργική και Εμπορική Σχολή του Φράισινγκ και στη Βοτανική Σχολή Σλάισχαϊμ.[3] Εκεί πραγματοποίησε αρκετά πειράματα σχετικά με τα λιπάσματα. Τη περίοδο αυτή συνέγραψε το "Synopsis plantarum florae classicae" όπου αντιστοιχούσε τις ελληνικές με τις λατινικές ονομασίες των φυτών.[4] Το 1847 ορίστηκε καθηγητής γεωπονίας στο Πανεπιστήμιο του Μόναχου και το 1851 διευθυντής της κεντρικής κτηνιατρικής σχολής.[3] Τα πειράματά του εκεί, τον οδήγησαν στην εφεύρεση του λυσίμετρου, ενός εργαλείου που χρησιμοποιούνταν για την εξαγωγή και ανάλυση εδαφικού διαλύματος.[4] Διετέλεσε για αρκετά χρόνια γραμματέας της Βαυαρικής Γεωπονικής Εταιρείας, αλλά παραιτήθηκε το 1861.[2]

Ήταν επιμελητής του Κεντρικού Γραφείου Πειραμάτων της Ένωσης Βαυαρών Αγρονόμων, και ήταν αυτός που συνέβαλε στην έναρξη παραγωγής λιπασμάτων στην Βαυαρία και την ίδρυση αγροτικών συλλόγων.[4]

Απεβίωσε στις 10 Νοεμβρίου[4] 1875, στο Νοϊφράιμαν του Μονάχου.[2]

Δημοσιεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι κύριες δημοσιεύσεις του είναι οι εξής[3]:

  • Synopsis plantarum florae classicae (Munich, 1845)
  • Klima und Pflanzenwelt in der Zeit (Landshut, 1847)
  • Historisch-encyklopädischer Grundriß der Landwirthschaftslehre (Stuttgart, 1848)
  • Geschichte der Landwirthschaft (Prague, 1851)
  • Die Schule des Landbaues (Munich, 1852)
  • Baierns Rinderrassen (Munich, 1853)
  • Die künstliche Fischerzeugung (Munich, 1854)
  • Die Natur der Landwirthschaft (Munich, 1857)
  • Buch der Natur fur Landwirthe (Munich, 1860)
  • Die Ackerbaukrisen und ihre Heilmittel (Munich, 1866)
  • Das Wurzelleben der Cultur-pflanzen (Berlin, 1872)
  • Geschichte der Landbau und Forstwissenschaft seit dem 16 Jahrh. (Munich, 1865).

Επίσης, ήταν ιδρυτής και επιμελητής γεωπονικών περιοδικών, του "Schramme"[2] και "Centralblatt des landwirtschaftlichen Vereins in Bayern".

Οι αναφορές του Καρλ Μαρξ στον Φράας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Καρλ Μαρξ έδειξε ενδιαφέρον στο έργο του Φράας, γράφοντας στον Φρίντριχ Ένγκελς στις 25 Μαρτίου 1868 πως βρήκε εξαιρετικά ενδιαφέρον το έργο του Climate and the Vegetable World throughout the Ages, a History of Both του 1847, ειδικά εξαιτίας της απόδειξης πως το κλίμα και η χλωρίδα μεταβληθήκαν κατά τη διάρκεια των χρόνων.[5]

Ο Μαρξ αποκαλούσε τον Φράας ως «έναν Δαρβινιστή πριν τον Δαρβίνο» και συνέχιζε λέγοντας:

Αυτός ο άνδρας είναι ένας σχολαστικά εκπαιδευμένος φιλόλογος (έχει γράψει βιβλία στα Ελληνικά) και χημικός, ένας ειδικός στην γεωπονία, κτλ. Το όλο συμπέρασμα είναι πως η καλλιέργεια όταν εξελίσσεται με έναν πρωτόγονο τρόπο και δεν είναι συνειδητά ελεγχόμενη (ως αστός φυσικά δεν θα καταλήξουμε σε αυτό), αφήνει ερήμους πίσω της, Περσία, Μεσοποταμία, κλπ., Ελλάδα. Εδώ και πάλι μια άλλη ασυνείδητη σοσιαλιστική τάση!

Αυτές οι αναφορές στον Φράας έχουν ενδιαφέρον για τους σύγχρονους μελετητές των οικολογικών ιδεών του Μαρξ.[6]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Karl Nikolas Fraas". Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Εκατονταετηρίς 1837 - 1937, σελ. 7 (β΄ μέρος)
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 «ΕΚΠΑ: Τμήμα Βιολογίας - Κάρολος - Νικόλαος Φράας». www.biol.uoa.gr. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2016. 
  5. Marx, Karl. «Letters: Marx-Engels Correspondence 1868». www.marxists.org. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2016. 
  6. Dickens, Peter (Νοέμβριος 2000). «Marx and the Metabolism between Humanity and Nature». Alethia (τχ. 3): σσ. 40-45. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]