Κήρυκες (αθηναϊκή οικογένεια)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι Κήρυκες ήταν αρχαία αθηναϊκή οικογένεια, η οποία ανήκε στους ευπατρίδες και ήταν γνωστή για τη δράση της από τον 7ο αιώνα π.Χ μέχρι τον 2ο αιώνα μ.Χ. Κατάγονταν από την Ελευσίνα και κατείχαν το αξίωμα του δαδούχου στα Ελευσίνια Μυστήρια (ιδίως την περίοδο του κλάδου Καλλίων-Ιππονίκων)[1][2]. Αυτή η ιερατική θέση ήταν κατώτερη μονάχα απ' αυτή του ιεροφάντη, την οποία κατείχαν τα μέλη της οικογένειας των Ευμολπίδων, με την οποία οι Κήρυκες βρίσκονταν σε συχνή διαμάχη[3][4]. Τα μέλη της οικογένειας θεωρούσαν πως είχαν καταγωγή από τον Κήρυκα, τον οποίο η οικογένεια των Ευμολπίδων θεωρούσε νεότερο γιο του Εύμολπου, ενώ οι Κύρηκες τον θεωρούσαν γιο του Ερμή και της θυγατέρας του Κέκροπα, Αγραύλου[5][4].

Εκτός από ιερατικά καθήκοντα, τα μέλη της οικογένειας φημίζονταν για τον πλούτο τους (ιδίως την εποχή του νομοθέτη Σόλωνα[6]) και για τη διπλωματική τους δράση. Ήταν πρόξενοι των Σπαρτιατών στην Αθήνα και αναλάμβαναν διπλωματικές αποστολές στη Λακεδαίμονα. Επίσης, συμμετείχαν σε διπλωματικές αποστολές στην Περσία και στη Μεγάλη Ελλάδα - ιστορικοί θεωρούν πως αυτό οφείλεται στην ιερατική θέση που κατείχαν τα μέλη της οικογένειας[7]. Όσον αφορά την εσωτερική πολιτική της Αθήνας, οι Κύρυκες είχαν συμμαχήσει με τους Αλκμεωνίδες και τους Φιλαΐδες, μετά από πρόταση του Αριστείδη, ο οποίος καταγόταν (από την πλευρά της μητέρας του) από την οικογένεια των Κηρύκων - η συμμαχία των τριών αριστοκρατικών οικογενειών είχε ενδυναμωθεί με τα δεσμά του γάμου: ο Καλλίας Β' είχε παντρευτεί την Ελπινίκη (θυγατέρα του Μιλτιάδη και αδερφή του Κίμωνα)[8].

Οι σύγχρονοι ιστορικοί θεωρούν πως μέλη της οικογενείας των Κηρύκων ήταν ο διπλωμάτης Καλλίας, γιος του Κρατία (ίσως από την πλευρά της μητέρας του), ο στρατηγός Μυρωνίδης, ο πολιτικός Καλλίας, γιος του Καλλιάδη και ο διάσημος παγκρατιαστής Καλλίας[9]. Επίσης, θεωρείται πως είχαν συγγένεια με τον λογογράφο Ανδοκίδη, ενώ σύζυγος του Αλκιβιάδη ήταν η κόρη του Ιππόνικου Γ', Ιππαρέτη[10]. Παρά την αποδυνάμωση της αριστοκρατικής φατριάς στη δημοκρατική Αθήνα, οι Κήρυκες συνέχισαν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στα πολιτικά της ελληνιστικής και ρωμαϊκής εποχής, καθώς μέλος της οικογένειας ήταν και ο Ηρώδης ο Αττικός[11][12].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Ξενοφών, Ελληνικά, Βιβλίο ΣΤ', 3.3
  2. ↑ Πλούταρχος, Αριστείδης 5
  3. ↑ Суриков 2000, σελ. 102.
  4. ↑ 4,0 4,1 Сергеева 1998, σελ. 99.
  5. ↑ Παυσανίας, Αττικά, I.38, 3
  6. ↑ Маринович 1998.
  7. ↑ Суриков 2000, σελ. 102-110.
  8. ↑ Суриков 2000, σελ. 104.
  9. ↑ Суриков 2000, σελ. 104-105, 108.
  10. ↑ Toepffer 1889, σελ. 83.
  11. ↑ Суриков 2000, σελ. 110-111.
  12. ↑ Меньшикова 1977, σελ. 39.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Маринович Л. П. Гражданин на празднике Великих Дионисий и полисная идеология // Человек и общество в античном мире. - М.: Наука, 1998. - ISBN 5-02-009559-1.
  • Меньшикова Л. Ю. Герод Аттик и «греческое возрождение» // Античный мир и археология. Вып. 3. - Саратов, 1977.
  • Сергеева С. Н. Элевсин и Афины (с нач. II тыс. до VII в. до н. э.) // Античный мир. Проблемы истории и культуры. Сборник научных статей к 65-летию со дня рождения проф. Э. Д. Фролова. - СПб., 1998. - ISBN 5-288-02074-4.
  • Суриков И. Е. Два очерка о внешней политике классических Афин // Межгосударственные отношения и дипломатия в античности. Часть 1. - Казань: Издательство Казанского Государственного университета, 2000. - ISBN 5-93139-066-9.
  • Toepffer J. Attische Genealogie. — Berlin: Weidmannsche Buchhandlung, 1889.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κήρυκες_(αθηναϊκή_οικογένεια)&oldid=8237524"