Κάστρο του Μπζεγκ
Συντεταγμένες: 50°51′49.50″N 17°28′0.84″E / 50.8637500°N 17.4669000°E
| Κάστρο του Μπζεγκ | |
|---|---|
| Zamek Piastów Śląskich w Brzegu | |
 | |
 | |
| Είδος | κάστρο και κτήριο μουσείου |
| Αρχιτεκτονική | Αναγέννηση |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 50°51′50″N 17°28′1″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Μπζεγκ |
| Χώρα | Πολωνία |
| Έναρξη κατασκευής | 13ος αιώνας |
| Ένοικοι | Muzeum Piastów Śląskich w Brzegu |
| Διαχειριστής | Muzeum Piastów Śląskich w Brzegu |
| Προστασία | Κατάλογος ιστορικών μνημείων της Πολωνίας[1] και αμετακίνητο μνημείο[2] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Κάστρο του Μπζεγκ βρίσκεται στο Μπζεγκ του Βοεβοδάτου Οπόλε, στη Σιλεσία της Πολωνίας. Τώρα λειτουργεί ως μουσείο. Οι κατασκευές περιλαμβάνουν το μαυσωλείο της δυναστείας των Πιαστ.[3]
Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Κάστρο του Μπζεγκ βρίσκεται σε έναν βράχο δυτικά του ποταμού Όντερ, στην πόλη Μπζεγκ στα σύνορα του Βοεβοδάτου Κάτω Σιλεσίας και του Βοεβοδάτου Οπόλε στη νοτιοδυτική Πολωνία.[4][5] Βρίσκεται κοντά στην εθνική οδό 39 μεταξύ Ναμίσουουφ και Στσέλιν.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι πρώτες αναφορές για την ύπαρξη του κάστρου περιγράφουν ένα μικρό φρούριο με τάφρο και οχυρωμένα τείχη, που χτίστηκε το 1235 κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ερρίκου Α΄ του Γενειοφόρου. Ένας τετράγωνος πύργος γνωστός ως «Πύργος των Λιονταριών» χτίστηκε δίπλα στο κάστρο.[6] Τα μέλη του Οίκου των Πιαστ, που κυριάρχησε στο Δουκάτο του Μπζεγκ, έζησε στο κάστρο από το 1311 έως το 1675.[4] Το 1342, το κάστρο έγινε η πρωτεύουσα του Δουκάτου, μετά το οποίο ανακαινίστηκε πολλές φορές. Το 1370, ο Πρίγκιπας Λουδοβίκος Α΄ επέκτεινε το κάστρο και κατασκεύασε το παρεκκλήσι του, που περιλαμβάνει το μαυσωλείο της δυναστείας Πιαστ.[3] Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Φρειδερίκου Β΄ της Λεγκνίτσα το 1544, περισσότερα κτήρια προστέθηκαν στο κάστρο, με την κατασκευή να ολοκληρώνεται το 1560. Οι προσθήκες είχαν τη μορφή δύο νέων κτιρίων, μια μεγάλη αυλή, που περιβάλλει τα κτήρια και ένα περιπατητήριο. Πρόσθετες κατασκευές, που κατασκευάστηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου περιελάμβαναν μία πύλη πύργου, που ήταν η είσοδος στο κτίριο. Οι προτομές των πριγκίπων των Πιαστ ήταν μέρος της διακόσμησης της πύλης. Οι τροποποιήσεις στο σχεδιασμό έγιναν από το οχυρό του γοτθικού στιλ στον αναγεννησιακό τύπο αρχιτεκτονικής στη Σιλεσία.[7]
Το 1741, το κάστρο καταστράφηκε από τις Πρωσικές δυνάμεις στον Πρώτο Σιλεσικό Πόλεμο, κατά τη διάρκεια του οποίου τα ερείπια χρησιμοποιήθηκαν ως αποθήκη για τον Πρωσικό στρατό. Μετά τον πόλεμο, η πόλη - που ονομάζεται Brieg (Μπρίεγκ) στα γερμανικά - με το μεγαλύτερο μέρος της Σιλεσίας προσαρτήθηκε από την Αυστρία στην Πρωσία. Το Μπρίεγκ ήταν μέρος της Πρωσίας και της Γερμανίας έως ότου το μεγαλύτερο μέρος της Σιλεσίας εντάχθηκε στην Πολωνία το 1945, όταν η περιοχή υπέστη σχεδόν πλήρη ανταλλαγή πληθυσμού.
Κατά τη διάρκεια μιας πυρκαγιάς το 1801, σημειώθηκε περαιτέρω ζημιά στο κάστρο. Το 1920 ξεκίνησε η ανοικοδόμηση του εγκαταλελειμμένου κάστρου, αλλά κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι ζημιές στο κάστρο ήταν αρκετά εκτεταμένες.[7] Το κάστρο ξαναχτίστηκε σε αναγεννησιακό στιλ κατά τη διάρκεια του 1966-78 και πάλι από το 1980-94. Σήμερα λειτουργεί ως το Μουσείο των Πιαστ της Σιλεσίας (Muzeum Piastów Śląskich).[8]
Χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το ανακατασκευασμένο κάστρο ονομάζεται επίσης «Σιλεσιανό Βάβελ». Ανακατασκευάστηκε από τους Γιάκουμπ Παρ, Φρανσίσκους Παρ και Μπέρναρντ Νιουρόν από την Ιταλία.[9] Η παρούσα πρόσοψή της είναι γνωστή ως «ένα από τα πιο υπέροχα ιστορικά μνημεία της Αναγεννησιακής περιόδου στην Κεντρική Ευρώπη». Η αυλή έχει ανακαινιστεί με εξώστη, που έχει τρεις ορόφους. Το εσωτερικό ορισμένων δωματίων στην ανατολική πτέρυγα, τα οποία έχουν αναγεννησιακό στιλ στο ισόγειο, είναι καλά διατηρημένο.[10]
Το μουσείο, το οποίο είναι μέρος του κάστρου, διαθέτει εκθέματα, που εντοπίζουν την ιστορία των Πιαστ της Σιλεσίας. Μερικοί από τους αξιοσημείωτους πίνακες, που εκτίθενται προέρχονται από μια συλλογή του Εθνικού Μουσείου του Βρότσουαφ και πίνακες του Μίχαελ Βίλμαν, ενός πολύ γνωστού ζωγράφου μπαρόκ της Σιλεσίας. Το μουσείο διαθέτει επίσης καλά διατηρημένες σαρκοφάγους των δουκών της Λεγκνίτσα και του Μπζεγκ. Το μοναδικά «τέλεια διατηρημένο μεσαιωνικό κυνηγετικό τόξο» της Πολωνίας χρονολογείται στον 14ο αιώνα και είναι ένα αρχαιολογικό εύρημα από ανασκαφές στην οδό Μλέτσνα του Μπζεγκ.[10]
-
Το Κάστρο του Μπζεγκ τον 19ο αιώνα με θέα στους κήπους του κάστρου -
Μπροστινή πύλη του Κάστρου του Μπζεγκ -
Πύλη του Κάστρου του Μπζεγκ -
Αυλή του κάστρου -
Κήπος του κάστρου
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ www
.nid .pl /pl /Informacje _ogolne /Zabytki _w _Polsce /Pomniki _historii /2018 /rozporz%C4%85dzenia%20-%20listopad /Brzeg,%20rozporz%C4%85dzenie .pdf. - ↑ register of objects of cultural heritage in Poland. 31 Δεκεμβρίου 2022. www
.nid .pl /pl /Informacje _ogolne /Zabytki _w _Polsce /rejestr-zabytkow /zestawienia-zabytkow-nieruchomych /. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2023. - ↑ 3,0 3,1 Uszyńska 1960, σελ. 72.
- ↑ 4,0 4,1 «Brzeg». Encyclopædia Britannica. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2013.
- ↑ «Casteles in Poland». Polish Castles. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2013.
- ↑ «The castle in Brzeg». pli-europe. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2013.
- ↑ 7,0 7,1 «Brzeg - castle». Ancient and medieval architecture (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2021.
- ↑ «Silesia and Opolskie». Castles.info. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2013.
- ↑ «Museum of the Silesian Piasts | Venue». Culture.pl (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2021.
- ↑ 10,0 10,1 «Monuments». Brzeg.pl. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2013.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Uszyńska, Zofia (1960). Poland, Travel Guide. U.S. Government Printing Office.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μπζεγκ άρθρο στον ιστότοπο www.britannica.com
- Κάστρο του Μπζεγκ Αρχειοθετήθηκε 2021-04-24 στο Wayback Machine. άρθρο στον ιστότοπο www.agelessglobetravels.com
|