Κάπυς
Εμφάνιση
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Κάπυς είναι γνωστά τα παρακάτω δύο διαφορετικά πρόσωπα:
- Κάπυς της Δαρδανίας: γιος του Ασσαράκου και της Ιερομνήμης, ηγεμόνας των Δαρδάνων και πατέρας του Αγχίση, παππούς δηλαδή του ήρωα Αινεία. Αυτός ο Κάπυς αναφέρεται ότι έδωσε το όνομά του στην αρκαδική πόλη Καπύαι ή Καφύαι.[1]
- Τρωαδίτης, συγγενής του Αινεία, σύγχρονος του Τρωικού Πολέμου. Ο Κάπυς ήταν ένας από εκείνους που συμβούλευσαν τους Τρώες να καταστρέψουν τον Δούρειο Ίππο. Τον θεωρούσαν ιδρυτή της πόλεως Καπύης, της σημερινής Κάπουα στην Ιταλία, όπου και έδειχναν στην αρχαιότητα τον «τάφο» του. Μερικοί ειδικοί πιστεύουν ότι η μορφή του Κάπυος αναπαριστάνεται πάνω σε νομίσματα της Καπύης.
- μυθολογικός βασιλιάς της Άλμπα Λόνγκα, 7ος απόγονος του Αινεία (εγγονού του πρώτου Κάπυος). Γιος και διάδοχος του Άτυος, βασίλευσε 7ος στη σειρά, το διάστημα 963-935 π.Χ. Τον διαδέχθηκε ο Καπέτος Σίλβιος.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Fritzilas, Stamatis (στα αγγλικά). S. Fritzilas, Kaphyai. Monuments and archival research = Καφυαί: Mνημεία και αρχειακή έρευνα, στο: H ιστορική και αρχαιολογική έρευνα στην Πελοπόννησο, Πρακτικά Διημερίδας 4-5 Οκτωβρίου 2013, Τρίπολη 2014, 88-113.. https://www.academia.edu/38038160/S_Fritzilas_Kaphyai_Monuments_and_archival_research_%CE%9A%CE%B1%CF%86%CF%85%CE%B1%CE%AF_M%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CE%AF%CE%B1_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE_%CE%AD%CF%81%CE%B5%CF%85%CE%BD%CE%B1_%CF%83%CF%84%CE%BF_H_%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%AD%CF%81%CE%B5%CF%85%CE%BD%CE%B1_%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%A0%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%80%CF%8C%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%BF_%CE%A0%CF%81%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC_%CE%94%CE%B9%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CF%82_4_5_%CE%9F%CE%BA%CF%84%CF%89%CE%B2%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85_2013_%CE%A4%CF%81%CE%AF%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7_2014_88_113.
Πηγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969