Ιωσήφ ο υμνογράφος
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ιωσήφ ο υμνογράφος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 816 (περίπου) Συρακούσες |
| Θάνατος | 3 Απριλίου 886[1] Κωνσταντινούπολη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Ορθόδοξη Εκκλησία |
| Eορτασμός αγίου | 3 Απριλίου |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | μεσαιωνική ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μοναχός συγγραφέας[2] ποιητής[3] συνθέτης[4] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ιωσήφ ο υμνογράφος (Συρακούσες, 816 - Κωνσταντινούπολη, 3 Απριλίου 886) ήταν σημαντικός Έλληνας μουσικός και ποιητής της βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε το 840. Έγραψε πολυάριθμους κανόνες των δεσποτικών και θεομητορικών εορτών και σε αγίους. Ένα από τα ωραιότερα ποιήματά του είναι ο κατανυκτικότατος κανόνας του Ακάθιστου Ύμνου «Χριστού βίβλον έμψυχον». Συμπλήρωσε την «Οκτόηχο» του Ιωάννη Δαμασκηνού, και πρόσθεσε 48 κανόνες με το όνομα «Ιωσήφ». Έργα του τυπώθηκαν το 1610 και 1640 στη Βενετία.
Απεβίωσε το 883.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ pantheon
.world /profile /person /Joseph _the _Hymnographer. - ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2019.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Θεοδόσιος Β. Γεωργιάδης, Η Νέα Μούσα : Συνοπτική ιστορική και τεχνική μουσική μελέτη, Εν Σταμπουλ, Τύποις Μάρκου Δημητριάδου, 1936.