Ιωσήφ Φιλάγρης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Ιωσήφ Φιλάγρης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1335
Ηράκλειο
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςμεσαιωνική ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμοναχός
λόγιος
συγγραφέας
φιλόσοφος[1]
θεολόγος[1]
Περίοδος ακμής14ος αιώνας[1]

Ο Ιωσήφ Φιλάγρης ή Φιλάγριος ήταν λόγιος κληρικός από την Κρήτη ο οποίος δραστηριοποίηθηκε έντονα κατά της προσέγγισης της Ορθόδοξης και της Καθολικής Εκκλησίας.

Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στον Χάνδακα το 1335 και το κοσμικό του όνομα ήταν Ιωάννης. Σπούδασε ρητορική, φιλοσοφία, λογική και ηθική. Γύρω στο 1362 έγινε μοναχός στην Μονή των Τριών Ιεραρχών (το πιθανότερο είναι ότι η μονή ανακαινίσθηκε από τον Φιλάγρη, αναφέρεται όμως και ως κτήτορας της) στο όρος Κόφινα της νότιας Κρήτης. Συμμετείχε στη δογματική διαμάχη ορθοδόξων και λατινοφρόνων στα τέλη του 14ου αιώνα που είχε μεταφερθεί και στην Κρήτη. Στράφηκε κυρίως κατά των δύο σημαντικότερων ενωτικών της εποχής του, του Δημητρίου Κυδώνη και του Εμμανουήλ Καλέκα. Είχε στενές σχέσεις με τον αντιρρητικό θεολόγο και ησυχαστή Ιωσήφ Βρυέννιο κυρίως από τότε που ο τελευταίος έφτασε στην Κρήτη από την Κωνσταντινούπολη, λόγω της αντιλατινικής και ανθενωτικής στάσης και των δύο. Πέθανε στις αρχές του 15ου αιώνα.

Όλο σχεδόν το συγγραφικό έργο του Φιλάγρη παραδίδεται με το χειρόγραφο ελληνικό κώδικα αριθ.30 της Βιβλιοθήκης Angelicum της Ρώμης, ο οποίος γράφηκε μεταξύ του 1370 και του 1383/1384. Το περιεχόμενο αυτού του κώδικα μπορεί να διαιρεθεί σε θεολογικό (αντιρρητικά έργα, ομιλίες, διάφορες πραγματείες με θεολογικό περιεχόμενο) και φιλολογικό (κείμενα φιλοσοφικά, επιστολές, ποιήματα, σχόλια). Έργο του θεωρείται και ο κώδικας Burney 50 του Βρετανικού Μουσείου που γράφτηκε το 1361-1362.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα,τ.51