Ιωάννης Ν. Λαζάρου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιωάννης Ν. Λαζάρου
Γενικές πληροφορίες
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεφοπλιστής
επαναστάτης
πολιτικός
Οικογένεια
ΓονείςΝικόλαος Λαζαρή
ΑδέλφιαΒασίλης Λαζάρου
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Ναυτικών της Ελλάδας (1822–1823)

Ο Ιωάννης (Νικολάου) Λαζάρου, ήταν Έλληνας πλοιοκτήτης, αγωνιστής και πολιτικός της επανάστασης του 1821.

Καταγόταν από την Οικογένεια Λαζάρου Ορλώφ των Σπετσών, γιος του Νικολάου Λαζάρου κι αδελφός Βασίλειου[1].

Διορίσθηκε Μινίστρος (υπουργός) ναυτικών στο Εκτελεστικό του 1822, την πρώτη Ελληνική κυβέρνηση, μαζί με τους Φραγκίσκο Βούλγαρη και Ανδρέα Χατζηαναργύρου (τριμελής επιτροπή)[2]. Διατηρήθηκε στην θέση του υπουργού ναυτικών και στην επόμενη κυβέρνηση, το Εκτελεστικό του 1823, ως τις 22 Δεκεμβρίου 1823 που παραιτήθηκε[2].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ο ναυτιλιακός οίκος Λαζάρου Ορλώφ
  2. 2,0 2,1 Ανάργυρος Χατζηαργύρη, 1866, Τα Σπετσίωτικα..., σελ. 556