Ιωάννης Ν. Λαζάρου
| Ιωάννης Ν. Λαζάρου | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | εφοπλιστής επαναστάτης πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Νικόλαος Λαζαρή |
| Αδέλφια | Βασίλης Λαζάρου |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Υπουργός Ναυτικών της Ελλάδας (1822–1823) |
Ο Ιωάννης (Νικολάου) Λαζάρου, ήταν Έλληνας πλοιοκτήτης, αγωνιστής και πολιτικός της επανάστασης του 1821.
Καταγόταν από την Οικογένεια Λαζάρου Ορλώφ των Σπετσών, γιος του Νικολάου Λαζάρου κι αδελφός Βασίλειου[1].
Διορίσθηκε Μινίστρος (υπουργός) ναυτικών στο Εκτελεστικό του 1822, την πρώτη Ελληνική κυβέρνηση, μαζί με τους Φραγκίσκο Βούλγαρη και Ανδρέα Χατζηαναργύρου (τριμελής επιτροπή)[2]. Διατηρήθηκε στην θέση του υπουργού ναυτικών και στην επόμενη κυβέρνηση, το Εκτελεστικό του 1823, ως τις 22 Δεκεμβρίου 1823 που παραιτήθηκε[2].
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με έναν Αγωνιστή της Ελληνικής Επανάστασης (1821) χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ο ναυτιλιακός οίκος Λαζάρου Ορλώφ
- ↑ 2,0 2,1 Ανάργυρος Χατζηαργύρη, 1866, Τα Σπετσίωτικα..., σελ. 556