Ιωάννης Β΄ ντε Νιβελέ
| Ιωάννης Β΄ ντε Νιβηλέ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 1316 Μανωλάδα Ηλείας |
| Χώρα πολιτογράφησης | Πριγκιπάτο της Αχαΐας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | βαρόνος (1262–1316) |
Ο Ιωάννης Β΄ ντε Νιβελέ (Jean de Nivelet) (πέθανε στη Μανωλάδα τον Ιούλιο του 1316) ήταν ο τελευταίος βαρώνος της οικογένειας των Νιβελέ, βαρώνων του Γερακίου.
Η Βαρωνία του Γερακίου είχε απωλεσθεί από την οικογένεια Νιβελέ ήδη από τη δεκαετία του 1260, είτε έχοντας δοθεί στους Βυζαντινούς σαν αντάλλαγμα για την απελευθέρωση του Γουλιέλμου Β΄ Βιλλεαρδουίνου μετά την Μάχη της Πελαγονίας, είτε έχοντας κατακτηθεί από τα βυζαντινά στρατεύματα κατά τις κατοπινές εκστρατείες τους.[1] Οι Νιβελέ διατήρησαν όμως τον τίτλο τους ως βαρώνοι, και αποζημιώθηκαν με νέα εδάφη στη Μεσσηνία. Η νέα «Βαρωνία του Νιβελέ» όμως δεν αποτελούσε πλέον ενιαία εδαφική περιφέρεια, αλλά απαρτιζόταν από διάφορες σκόρπιες ιδιοκτησίες.[2]
Ο Ιωάννης Β΄ δεν αναφέρεται σε καμία πηγή με αυτό το όνομα, το οποίο αποτελεί εικασία του ιστορικού Καρλ Χοπφ. Το «Χρονικό του Μορέως» αναφέρει μόνον ότι το 1315-16, ο τότε βαρώνος του Νιβελέ υποστήριξε μέχρι τέλους τον Φερδινάνδο της Μαγιόρκας στην διεκδίκηση των δικαιωμάτων του στο Πριγκιπάτο της Αχαΐας ενάντια στον Λουδοβίκο της Βουργουνδίας και την Ματθίλδη του Αινώ. Πήρε μέρος μαζί του στην Μάχη της Μανωλάδας στις 5 Ιουλίου 1316 μ.Χ. αλλά μετά τον ατυχή θάνατο του Φερδινάνδου πιάστηκε αιχμάλωτος και αποκεφαλίστηκε. Τα εδάφη του δόθηκαν σε έναν από τους Βουργουνδούς ακόλουθους του Λουδοβίκου, τον Ντραί ντε Σαρνύ (Dreux de Charny).[3]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bon, Antoine (1969). La Morée franque. Recherches historiques, topographiques et archéologiques sur la principauté d’Achaïe (στα Γαλλικά). Παρίσι: De Boccard.
- Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566) / Ουΐλλιαμ Μίλλερ, μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, μετά προσθηκών και βελτιώσεων, Εν Αθήναις Ελληνική Εκδοτική Εταιρεία, 1909-1910