Ιωάννης Β΄ επίσκοπος της Νάπολης
| Ιωάννης Β΄ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Παρατσούκλι | Mediocre |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οστρογοτθικό Βασίλειο Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Περίοδος ακμής | 6ος αιώνας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | επίσκοπος |
Ο Ιωάννης Β΄ , (ιταλικά : Giovanni ΙΙ, λατινικά : Iohannes II ) ήταν επίσκοπος της Νεαπόλεως στο πρώτο μισό του 6ου αιώνα[1].
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κύρια ιστορική πηγή για τον Ιωάννη Β' είναι το πρώτο μέρος των «Πράξεων των Επισκόπων της Νάπολης» που γράφτηκε στις αρχές του 8ου-9ου αιώνα από έναν ανώνυμο συγγραφέα[2]..
Δεν υπάρχουν πληροφορίες για την καταγωγή και τα πρώτα χρόνια της ζωής του Ιωάννη Β'. Ανέβηκε στην επισκοπική έδρα της Νεάπολης μετά τον Πομπόνιο. Η ημερομηνία αυτού του γεγονότος είναι άγνωστη, αλλά σε μεσαιωνικές πηγές η διοίκηση της επισκοπής της Νεάπολης από τον Ιωάννη Β' χρονολογείται την εποχή των βυζαντινών αυτοκρατόρων Ιουστίνου Α' και Ιουστινιανού Α'. Σε αυτή τη βάση, συνάγεται το συμπέρασμα ότι ο επίσκοπος δεν μπορούσε να είχε χειροτονηθεί αργότερα από το 527, ημερομηνία ανόδου του Ιουστινιανού Α' στο θρόνο του Βυζαντίου. Ίσως αυτό συνέβη το 533[3][4][5].
Στις μεσαιωνικές πηγές, ο Ιωάννης Β' περιγράφεται ως ιεράρχης γνωστός για την ταπεινοφροσύνη του και γι' αυτό έλαβε το προσωνύμιο "Mediocre". Με εντολή του επισκόπου η μητροπολιτική βασιλική της Νάπολης αναστηλώθηκε και διακοσμήθηκε με ψηφιδωτό που απεικονίζει τον Ιησού Χριστό, το οποίο υπέστη ζημιές μετά από πυρκαγιά. Ο Ιωάννης Β' πιστώνεται επίσης ότι ίδρυσε την εκκλησία του Αγίου Λαυρεντίου, αλλά αυτό δεν υποστηρίζεται από αξιόπιστες πηγές. Ίσως, με εντολή του επισκόπου, ανεγέρθηκε άλλος ναός αφιερωμένος στον ίδιο άγιο, που αργότερα ονομάστηκε San Lorenzo Maggiore[3][4].
Η Θητεία του Ιωάννη Β' στην επισκοπή της Νεάπολης έπεσε την εποχή της βυζαντινής κατάκτησης της χερσονήσου των Απεννίνων. Το 536, η Νάπολη πολιορκήθηκε και κατακτήθηκε από τον βυζαντινό στρατό υπό τη διοίκηση του Βελισάριου[3][6][7][8]. Μετά την κατάληψη της Νάπολης από τους Βυζαντινούς, με εντολή του Βελισάριου, αποκαταστάθηκαν τα τείχη της πόλης, που υπέστησαν σοβαρές ζημιές από τις εχθροπραξίες, που είχαν ανεγερθεί ήδη από το 440 επί αυτοκράτορα Βαλεντινιανού Γ'[4].
Οι Πράξεις των επισκόπων της Νάπολης αναφέρουν ότι ο Ιωάννης Β' πέθανε μετά από είκοσι χρόνια και έντεκα ημέρες στην επισκοπική έδρα. Η ακριβής ημερομηνία αυτού του συμβάντος είναι άγνωστη. Αυτό μάλλον θα έπρεπε να είχε συμβεί όχι νωρίτερα από το 537, αφού αναφέρεται ότι ο Ιωάννης ζούσε ακόμη υπό τον Πάπα Βιγίλιο, ο οποίος κατέλαβε την Αγία Έδρα το 537-555. Μία από τις πιθανές ημερομηνίες για το θάνατο του Ιωάννη Β' είναι το 555. Υποτίθεται ότι η ενθρόνιση του επόμενου γνωστού επικεφαλής της επισκοπής της Νάπολης, του επισκόπου Βικέντιου, θα μπορούσε να γίνει το 558 ή το 560[3][4][5].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Cronotassi dei Vescovi - Chiesa di Napoli
- ↑ Деяния неаполитанских епископов (глава 16).
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Zigarelli D. M., Biografie dei vescovi e arcivescovi della Chiesa di Napoli, Napoli, Stabilimento tipografico di G. Gioja, 1861, page 19
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Aceto F., Napoli, Enciclopedia dell’ Arte Medievale, Roma, Istituto dell’Enciclopedia Italiana, 1997, volume VIII
- ↑ 5,0 5,1 Cronotassi dei Vescovi, Chiesa di Napoli (Ιταλικά)
- ↑ Schipa M.,Il Mezzogiorno d'Italia anteriormente alla monarchia,Bari, 1923, page 16
- ↑ Вольфрам, Хервиг|, Готы, СПб., Издательский Дом «Ювента», 2003, страницы 489, isbn=5-87399-142-1
- ↑ Грегоровиус, Фердинанд, История города Рима в Средние века (от V до XVI столетия), Издательство АЛЬФА-КНИГА, 2008, 129, isbn=978-5-9922-0191-8