Ισμαήλ Γκασπρίνσκι
| Ισμαήλ Γκασπρίνσκι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 8ιουλ. / 20 Μαρτίου 1851γρηγ. d:Q4340495 |
| Θάνατος | 11ιουλ. / 24 Σεπτεμβρίου 1914γρηγ.[1] Μπαχτσισαράι |
| Τόπος ταφής | Zincirli Madrasa |
| Κατοικία | Μπαχτσισαράι Staroselye, Crimea |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Ισλάμ Σουνιτισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Τουρκικά[2] Ρωσικά[2] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Παρισιού Simferopol gymnasium №1 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός εκδότης δημοσιογράφος συγγραφέας[3] διανοούμενος καθηγητής παιδαγωγός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Ittifaq al-Muslimin |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Zuhra Akchurina |
| Τέκνα | Şefika Gaspıralı Rifat Gasprinsky |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Κρατικής Δούμας της Ρωσίας |
| Βραβεύσεις | Τάγμα του Λέοντος και του Ήλιου Τάγμα του Μετζιντιγέ Commander of the Order of the Lion and the Sun Officer of the Order of the Lion and the Sun 4th class, Order of the Medjidie Order of noble Bukhara |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ισμαήλ Γκασπρίνσκι ή Ισμαήλ Γκασπιραλί (τουρκικά: Ismail Gaspıralı) (20 Μαρτίου,[4] 1851 - 11 Σεπτεμβρίου 1914) ήταν ένας Κριμαίος Τάταρος εκπαιδευτικός, λόγιος, εκδότης και πολιτικός. Ήταν ένας από τους πρώτους μουσουλμάνους λόγιους της ρωσικής Αυτοκρατορίας, που συνειδητοποίησε την ανάγκη για την εκπαίδευση και την πολιτιστική αναγέννηση για τον εκσυγχρονισμό των Τουρκικών και Ισλαμικών κοινοτήτων. Το επίθετό του προέρχεται από την πόλη του Γκάσπρα στη Κριμαία.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ισμαήλ διέδωσε τις ιδέες του μέσω της εφημερίδας Τερτσιμάν, η οποία ιδρύθηκε το 1883 και υπήρχε μέχρι το 1918. Στις εκδόσεις του καλούσε για ενότητα και αλληλεγγύη μεταξύ των Τουρκικών φυλών και υποστήριξε τον εκσυγχρονισμό τους μέσω του Εξευρωπαϊσμού. Ο Ισμαήλ πίστευε πίστευε ότι ο μόνος τρόπος για τον εκσυγχρονισμό ήταν μέσω της εκπαίδευσης. Επίσης είχε επικρίνει το παραδοσιακό σύστημα εκπαίδευσης στα μουσουλμανικά σχολεία όπου εστίαζαν πολύ στην θρησκεία, και επινόησε μια νέα μέθοδο εκπαίδευσης για το πως να διαβάζουν αποτελεσματικά την μητρική γλώσσα τους και εισήγαγε μεταρρυθμίσεις στην διδακτέα ύλη. Ανέπτυξε μία "παν-Τουρκική" γλώσσα, η οποία ήταν μια απλοποιημένη μορφή της τουρκικής παραλείποντας λέξεις που εισάγονται από αραβικά και περσικά. Είπε πάλι το 1881:[5]
"Η άγνοια είναι ο κύριος λόγος για την κατάσταση μας. Δεν έχουμε καθόλου πρόσβαση στο τι ανακαλύπτεται και συμβαίνει στην Ευρώπη. Πρέπει να είμαστε σε θέση να ξεπεράσουμε την απομόνωσή μας, πρέπει να μάθουμε τις Ευρωπαϊκές ιδέες από Ευρωπαϊκές πηγές. Πρέπει να εισάγουμε θέματα στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση που θα επιτρέψουν στους μαθητές μας να έχουν πρόσβαση".
Ο Ισμαήλ δημιούργησε επίσης ένα περιοδικό για τις γυναίκες, το Αλέμ-ι Νισβάν (Κόσμος των Γυναικών), που εκδόθηκε από την κόρη του Σεφίκα, καθώς και μια έκδοση για τα παιδιά, το Αλέμ-ι Σουμπγιάν (Κόσμος των Παιδιών). Ο Ισμαήλ ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ένωσης των Μουσουλμάνων (κριμαϊκά ταταρικά: İttifaq-i Müslimin), που δημιουργήθηκε το 1907 και ενώνει τα μέλη της διανόησης από διάφορες μουσουλμανικές τουρκικές φυλές της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Ήταν επίσης ένας από τους κύριους οργανωτές των πρώτων πανρωσικών μουσουλμανικών συνεδρίων, που στόχευε στην εισαγωγή θρησκευτικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων για τους μουσουλμάνους της Ρωσίας.
Επίσης, ενέπνευσε το κίνημα, γνωστό ως Τζαντιντισμός.[6] Το 1912, ο Γκασπρίνσκι επισκέφθηκε τη Βρετανική Ινδία.[7]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb10353027g. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb10353027g. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2017.
- ↑ «International Committee for Crimea». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2017.
- ↑ http://www.oxfordislamicstudies.com/article/opr/t125/e697?
- ↑ DEVLET, NADİR (2004). «STUDIES IN THE POLITICS, HISTORY AND CULTURE OF TURKIC PEOPLES». Istanbul: Yeditepe University, p. 186. http://www.academia.edu/4534001/STUDIES_IN_THE_POLITICS_HISTORY_AND_CULTURE_OF_TURKIC_PEOPLES
- Kirimli, H. (1993). Οι "Νέοι τατάρ" Κίνημα στην Κριμαία, 1905-1909. Cahiers Du Monde Russe Et Soviétique, 34(4), 529-560. Ανακτήθηκε από http://www.jstor.org/stable/20170880
- Kuttner, Thomas (1975). «Russian Jadīdism and the Islamic world: Ismail Gasprinskii in Cairo, 1908. A call to the Arabs for the rejuvenation of the Islamic world». Cahiers du Monde Russe et Soviétique 16 (3): 383–424. doi:.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Δοκίμια για τη ζωή και τη δραστηριότητα του Ισμαήλ Gaspıralı Αρχειοθετήθηκε 2017-07-18 στο Wayback Machine. που Παρουσιάζονται από τη Διεθνή Επιτροπή για την Κριμαία, στην Ουάσιγκτον.
- Ismail Gaspıralı
|