Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ισκολάτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Ισκολάτ (ρωσικά: Исколат‎‎) ήταν η Εκτελεστική Επιτροπή του Σοβιέτ των Εργατών, Στρατιωτών και των Ακτημόνων στη Λετονία (Исполнительный комитет Совета рабочих, солдатских и безземельных депутатов Латвии) το 1917-18.

Το Ισκολάτ ιδρύθηκε στη Ρίγα στις 29-30 Ιουλίου του 1917, (νέο ημερολόγιο: 11-12 Αυγούστου 1917), με πρωτοβουλία της Κεντρικής Επιτροπής της Λετονικής Κοινωνικής Δημοκρατίας και στη συνέχεια, ελεγχόταν από τους Μπολσεβίκους, με σκοπό τη διάδοση της Οκτωβριανής Επανάστασης στην επικράτεια της Λετονίας που δεν ήταν κατειλημμένη από τη Γερμανία. Όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν τη Ρίγα, η Ισκολάτ μετακινήθηκε στο Σέσις και αργότερα στη Βάλκα, όπου ανέλαβε την εξουσία στην Επαρχία Βάλκα, διαλύοντας τα όργανα που ιδρύθηκαν από τη Ρωσική Προσωρινή Κυβέρνηση.

Στις 17 Δεκεμβρίου 1917 το Συνέδριο των Σοβιέτ της Λετονίας συνεδρίασε στη Βαλμιέρα και εξέλεξε νέο Ισκολάτ με πρόεδρο τον Φρίτσις Ρόζινς. 

Το Ισκολάτ κατέφυγε στη Μόσχα μετά την κατάληψη της Λετονίας από τις γερμανικές δυνάμεις το Φεβρουάριο του 1918 και διαλύθηκε το Μάρτιο του 1918.

Η Σοβιετική ιστοριογραφία θεωρεί το Ισκολάτ ότι είναι η Σοβιετική κυβέρνηση της κυρίαρχης Λετονίας από το Δεκέμβριο του 1917 έως τον Φεβρουάριο του 1918, αλλά ιστορικός Άντριου Εζεργκαΐλις έχει δείξει ότι η αυτονομία ή ανεξαρτησία για τη "Δημοκρατία Ισκολάτ" δεν ήταν ποτέ ο στόχος για τους Λετονούς Μπολσεβίκους, που είχαν επικεφαλής τον ομοσπονδιακό ιδεολόγο Πέτερις Στούτσκα

  • Λετονικό Προσωρινό Εθνικό Συμβούλιο
  • Λετονική Σοσιαλιστική Σοβιετική Δημοκρατία