Ισαβέλλα του Μπωβώ
| Ισαβέλλα του Μπωβώ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1436 (περίπου)[1] |
| Θάνατος | 1475 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ιωάννης Η΄ της Βουρβόνης-Βαντόμ (από 1454)[2] |
| Τέκνα | Φραγκίσκος της Βουρβόνης-Βαντόμ Λουδοβίκος του Λα Ρος-συρ-Ιόν Ρενέ των Βουρβώνων Ιωάννα της Βουρβόνης Charlotte of Bourbon-Vendome[3] Jeanne de Bourbon Catherine de Bourbon |
| Γονείς | Louis de Beauvau και Margaret de Chambley[3] |
| Οικογένεια | οικογένεια Μπωβώ |
Η Ισαβέλλα, γαλλ. Isabella/Isabeau de Beauvau (π. 1436 - 1475) ήταν Γαλλίδα ευγενής, της οικογένειας Μπωβώ, κυρία του Σαμπινύ και του Λα Ρος-συρ-Υόν, κόμισσα του Βαντόμ από τον γάμο της. Είναι η προγιαγιά του βασιλιά Ερρίκου Δ΄ της Γαλλίας (γι'αυτόν τον λόγο η οικογένεια Μπωβώ απέκτησε τον τίτλο του εξαδέλφου του βασιλιά, ο οποίος προοριζόταν για τις σπάνιες οικογένειες, που είχαν συμμαχία με τον Οίκο της Γαλλίας, από τον Λουδοβίκο ΙΔ΄ και κατόπιν επίσημα από Λουδοβίκο ΙΕ΄ το 1739) και η Αικατερίνη των Μεδίκων είναι η δισεγγονή της.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ισαβέλλα ήταν το μόνο παιδί του Λουδοβίκου κόμη του Μπωβώ (1409-1492) [4] και της πρώτης συζύγου του Μαργαρίτας του Σαμπλέ, μίας γυναίκας με ευγενή καταγωγή από τη Λωρραίνη.
Η καταγωγή της Ισαβέλλας την έκανε πολύτιμη για τον Ρενέ δούκα του Ανζού, ο οποίος αντιμετώπιζε μία κρίση διαδοχής στο δουκάτο της Λωρραίνης. Προσπαθούσε να ενισχύσει τους δεσμούς του με την αριστοκρατία της Λωρραίνης, γι'αυτό το όνομά της εμφανίζεται με εκείνα της μητέρας της και τής Γιολάντας δούκισσας της Λωρραίνης, σε μία χειρόγραφη συλλογή ποιημάτων του Αλαίν Σαρτιέ, που προσφέρθηκε στη Μαρία της Κλέβης. [5] Εκτός από αυτό, δεν είναι γνωστά πολλά για την παιδική ηλικία της Ισαβέλλας. Οι διαπραγματεύσεις για τον γάμο της ξεκίνησαν πριν γίνει 18 ετών και η Ισαβέλλα ανατράφηκε ως καθολική. Είχε μία ετεροθαλή αδερφή, την Αλίκη ντε Μπωβώ, η οποία νομιμοποιήθηκε, όταν ο πατέρας της ξαναπαντρεύτηκε.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ισαβέλλα παντρεύτηκε τον Ιωάννη Η΄ των Βουρβόνων κόμη του Βαντόμ στις 9 Νοεμβρίου 1454 στο Ανζέρ, [4] έτσι έγινε κόμισσα του Βαντόμ. Ως αυλικός του βασιλιά Καρόλου Ζ΄ της Γαλλίας, ο σύζυγός της πολεμούσε τους Άγγλους στη Νορμανδία και στη Γασκώνη, αφήνοντάς την να εποπτεύει το συμβούλιο και να επιβλέπει τις βασιλικές υποθέσεις. Η Ισαβέλλα εισήλθε σε μονή πολλές φορές και γνώρισε πολλές γυναίκες κατά τη διάρκεια εκείνων των χρόνων και ως εκ τούτου απέκτησε την εύνοια των γυναικών της περιοχής Λαβαρντέν στο Λουάρ-ε-Σερ. Αυτή και ο σύζυγός της είχαν μία καλή σχέση και απέκτησαν οκτώ παιδιά:
- Ιωάννα 1460-1487 η Μεγαλύτερη, παντρεύτηκε τον Λουί ντε Ζουαγιέζ (π. 1450-1498).
- Αικατερίνη 1461-μετά το 1525, παντρεύτηκε το 1484 τον Ζιλμπέρ ντε Σαμπανές, σενεσάλη του Λιμουζέν.
- Ιωάννα 1465-1511, η Νεότερη. Παντρεύτηκε πρώτα τον Ιωάννη Β΄ του Μπουρμπόν, μετά τον Ιωάννη Γ΄ κόμη του Ωβέρν και έπειτα τον Φρανσουά ντε Λα Πωζ, βαρώνο της Λα Γκαρντ.
- Μαγδαληνή ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν 1498-1519, παντρεύτηκε τον Λαυρέντιο Β΄ των Μεδίκων δούκα του Ουρμπίνο και κυβερνήτη της Φλωρεντίας.
- Αικατερίνη των Μεδίκων 1519-1589, παντρεύτηκε τον Ερρίκο Β΄ των Βαλουά βασιλιά της Γαλλίας.
- Μαγδαληνή ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν 1498-1519, παντρεύτηκε τον Λαυρέντιο Β΄ των Μεδίκων δούκα του Ουρμπίνο και κυβερνήτη της Φλωρεντίας.
- Ρενέα 1468-1534, ηγουμένη στο αββαείο της Αγίας Τριάδας του Καέν από το 1491 έως το 1505 και στη συνέχεια στο αββαείο του Φοντεβρώλ από το 1505 έως το θάνατό της.
- Φραγκίσκος 1470-1495. [6] κόμης του Βαντόμ.
- Λουδοβίκος 1473-1520, πρίγκιπας του Λα Ρος-συρ-Υόν.
- Σαρλότ 1474-1520, παντρεύτηκε τον Ένγκελμπερτ της Κλέβης κόμη του Νεβέρ (1462-1506).
- Ισαβέλλα (1475-1531), ηγουμένη στο αββαείο της Αγίας Τριάδας του Καέν από το 1505 έως το 1531.
Το τέλος και η υστεροφημία της[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ισαβέλλα πέθανε, όταν γέννησε την τελευταία της κόρη. Τάφηκε στην καθεδρική εκκλησία Σαιν-Ζορζ στο Βαντόμ, στο κοιμητήριο Μπουμπόν Βαντόμ, όμως έκτοτε εξαφανίστηκε. Μέσω των παιδιών της, ήταν προγιαγιά πολλών Γάλλων ευγενών. Η μνήμη της είναι γνωστή για το ποίημα του Αλαίν Σαρτιέ για τη Μαρία της Κλέβης.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 bibale
.irht .cnrs .fr /6515. - ↑ p11371.htm#i113705. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 4,0 4,1 Nicolas Louis Achaintre (1825). Histoire Généalogique Et Chronologique de la Maison Royale de Bourbon. Mansut. σελίδες 361–.
- ↑ Joan E. McRae (2 Αυγούστου 2004). Alain Chartier: The Quarrel of the Belle Dame Sans Mercy. Routledge. σελ. 12. ISBN 978-1-135-88853-4.
- ↑ Louis Nyel· Mabre-Cramoisy (1683). La Vie du R. P. Anne-François de Beauvau, de la Compagnie de Jésus [par le P. Louis Nyel]. S. Cramoisy. σελίδες 1–3.