Ιούλιος Γαλβάνης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για το πρόσωπο που έδωσε το όνομά του στις λέξεις γαλβανισμός, γαλβανόμετρο, δείτε: Λουίτζι Γκαλβάνι.
Ιούλιος Γαλβάνης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ιούλιος Γαλβάνης (Ελληνικά)
Γέννηση1838
Ζάκυνθος
Θάνατος1901
Σούνιο
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιατρός
ΕργοδότηςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ιούλιος Γαλβάνης (18381901) ήταν Ζακυνθινός ιατρός, από τους πρώτους χειρουργούς της νεότερης Ελλάδας.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ιούλιος Γαλβάνης γεννήθηκε στη Ζάκυνθο, όπου και άσκησε αρχικώς την ιατρική. Αργότερα διορίσθηκε με πρόταση της βασίλισσας Όλγας διευθυντής του χειρουργικού τμήματος του νοσοκομείου Ευαγγελισμός. Το 1881 ο Γαλβάνης έγινε καθηγητής της χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά απολύθηκε ύστερα από ένα μόλις έτος για πολιτικούς λόγους. Ωστόσο, μετά τον θάνατο του καθηγητή Αρεταίου ο Γαλβάνης επανέκτησε την πανεπιστημιακή του έδρα. Στις αρχές του 1897 το όνομά του αναμίχθηκε σε φοιτητικές ταραχές που είχαν ως αφορμή μία επίπληξη του Γαλβάνη προς τους φοιτητές, αλλά αιτία ήταν η αναταραχή που είχε προκαλέσει το Κρητικό ζήτημα. Οι φοιτητικές εκείνες ταραχές που κράτησαν επί δεκαήμερο (9-19 Ιανουαρίου 1897) έμειναν γνωστές ως «Γαλβανικά» και έληξαν με την επέμβαση της χωροφυλακής αλλά και του στρατού. Απεβίωσε το 1901 στο Σούνιο.[1]

Ο Ι. Γαλβάνης συνέγραψε έργα που άπτονται της ειδικότητάς του, όπως: Εγχειρητική (1884), Θεραπεία της φυματιώσεως δια της χειρουργικής, κ.α.

  • Προς τιμή του Ιουλίου Γαλβάνη πήρε το όνομά του ένας μικρός αθηναϊκός δρόμος στα Πατήσια, κάθετος της Λεωφόρου Πατησίων, απέναντι από τη φοιτητική εστία.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Πανδέκτης: Γαλβάνης Ιούλιος». pandektis.ekt.gr. Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2018. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 9 (Αθήνα 1971), σελ. 241