Ιοντικός κρύσταλλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η κρυσταλλική δομή του χλωριούχου νατρίου

Ιοντικός κρύσταλλος ονομάζεται ο κρύσταλλος που αποτελείται από ιόντα που είναι ενωμένα λόγω της μεταξύ τους ηλεκτροστατικής έλξης. Χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιων κρυστάλλων είναι οι ιοντικές ενώσεις αλογόνων με αλκάλια, όπως το φθοριούχο κάλιο (KF) , το χλωριούχο κάλιο (KCl) , το βρωμιούχο κάλιο (KBr) , το ιωδιούχο κάλιο (KI) , το φθοριούχο νάτριο (NaF) και άλλοι συνδυασμοί κατιόντων νατρίου, ρουβιδίου, καισίου ή λιθίου με ανιόντα φθορίου, χλωρίου, βρωμίου και ιωδίου. Το χλωριούχο νάτριο (NaCl) έχει συγκέντρωση 6:6. Οι ιδιότητες του NaCl επηεράζουν τις έντονες αλληλεπιδράσεις που υπάρχουν μεταξύ των ιόντων (Na+ και Cl-). Είναι ένας πολύ καλός αγωγός του ρεύματος, όταν είναι σε υγρή κατάσταση, ενώ αντίθετα μονωτής του ρεύματος σε στερεή κατάσταση. Όταν διαλύεται, τα ευκίνητα ιόντα μεταφέρουν φορτία μέσα στο διάλυμα. Χαρακτηρίζονται από έντονη απορρόφηση υπέρυθρης ακτινοβολίας και έχουν επιφάνεια που μπορεί εύκολα να διαχωριστεί. Η ακριβής οργάνωση των ιόντων στον κρύσταλλο ποικίλλει ανάλογα με το μέγεθος των ιόντων στη στερεά μορφή.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]