Ιμπν Μαντά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιμπν Μαντά
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1116
Κόρδοβα
Θάνατος1196
Σεβίλλη
ΘρησκείαΙσλάμ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμαθηματικός
νομικός
δικαστής
αραβολόγος
γραμματικός

Ο Αμπού αλ-Αμπάς Αχμάντ μπιν Αμπντ αλ-Ραμάν μπιν Μουχάμαντ μπιν Σαϊντ μπιν Χαρίθ μπιν Ασίμ αλ-Λαχμί αλ-Κουρτουμπί, καλύτερα γνωστός ως Ιμπν Μαντά (1116-1196) ήταν Μουσουλμάνος πολυμαθής από την Κόρδοβα της Ισλαμικής Ισπανίας.[1] Ο Ιμπν Μαντά είναι αξιοσημείωτος λόγω της αμφισβήτησης του παραδοσιακού σχηματισμού της αραβικής γραμματικής και της κοινής κατανόησης της γλωσσικής διακυβέρνησης μεταξύ των Αράβων γραμματικών, εκτελώντας μια αναθεώρηση που προτάθηκε πρώτα από τον Αλ-Τζαχίζ διακόσια χρόνια πριν.[2] Θεωρείται ο πρώτος γλωσσολόγος στην ιστορία που μελέτησε το θέμα της εξάρτησης με την γραμματική έννοια που είναι γνωστή σήμερα. Επίσης έπαιξε καθοριστικό ρόλο κατά τις Αλμοαδικές μεταρρυθμίσεις ως επικεφαλής δικαστής του Αλμοαδικού Χαλιφάτου.

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Kees Versteegh, The Arabic Linguistic Tradition, σελ. 142. Part of Landmarks in Linguistic Thought series, τομ. 3. New York: Routledge, 1997. (ISBN 9780415157575)
  2. Shawqi Daif, Introduction to Ibn Mada's Refutation of the Grammarians, σελ. 48. Κάιρο, 1947.