Ιγκόρ Στραβίνσκι
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 13/04/2013. |
| Ιγκόρ Στραβίνσκι | |
|---|---|
 |
|
| Γέννηση | Λομονόσοφ |
| Θάνατος | Νέα Υόρκη |
| Αιτία θανάτου | καρδιακή ανεπάρκεια |
| Υπηκοότητα | Γαλλία, Ρωσική Αυτοκρατορία και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Σπουδές | Κρατικό Πανεπιστήμιο Αγίας Πετρούπολης () |
| Ιδιότητα | συνθέτης, χορογράφος, μαέστρος, μουσικός της τζαζ και πιανίστας |
| Σύζυγος | Vera de Bosset ( – ) |
| Τέκνα | Soulima Stravinsky |
| Γονείς | Φύοντορ Στραβίνσκυ |
| Είδος τέχνης | όπερα, Συμφωνία, Σύγχρονη κλασική μουσική και μουσική δωματίου |
| Σημαντικά έργα | Ιεροτελεστία της Άνοιξης, Movements for Piano and Orchestra, Symphony in E-flat και Scherzo fantastique |
| Βραβεύσεις | Βραβείο Γκράμι για Συνολική Προσφορά (), Μουσικό Βραβείο Λέονι Σόνινγκ, Μουσικό Βραβείο Λέονι Σόνινγκ (), Grammy Award for Best Classical Contemporary Composition (), Grammy Award for Best Orchestral Performance (), Grammy Award for Best Classical Contemporary Composition (), Βραβείο Γκράμι Καλύτερου άλμπουμ κλασικής μουσικής (), Grammy Award for Best Orchestral Performance (), Grammy Hall of Fame (), Βραβείο Γκράμι για Συνολική Προσφορά (), Βραβείο Γκράμι για Συνολική Προσφορά () και Royal Philharmonic Society Gold Medal () |
 Wikimedia Commons |
|
| δεδομένα ( ) | |
Ο Ιγκόρ Στραβίνσκι ή ορθότερα Ίγκορ Στραβίνσκι (πλήρες όνομα: Ίγκορ Φιόντοροβιτς Στραβίνσκι,[1] ρωσ. Игорь Фёдорович Стравинский, ΔΦΑ: [ˈiɡərʲ ˈfʲɵdərəvʲɪt͡ɕ strɐˈvʲinskʲɪj]) (Λομονόσοφ [ρωσ. Ломоносов] Ρωσίας, 17 Ιουνίου 1882 - Νέα Υόρκη, 6 Απριλίου 1971), ήταν σημαντικός μουσικός συνθέτης του 20ού αιώνα. Το πολύπλευρο έργο του και οι παραδοξότητες ορισμένων εκφραστικών επιλογών του, προκάλεσαν έντονες αντιπαραθέσεις στον κόσμο της λόγιας σύγχρονης μουσικής.[2]
Στυλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι σκληρές διαφωνίες και αρμονικές ελευθερίες, οι πιο ιδιόρρυθμοι συνδυασμοί ορχηστρικών χρωμάτων, εξωτικών κλιμάκων, πολυτονικότητας και πολυρυθμίας, μελωδικών στιλ και ρυθμών, όλα χρησιμοποιούνται στη μουσική του μ' ένα ιδιότυπο και ανήσυχο ύφος, αλλά πάντα στο πλαίσιο της τονικής μουσικής. Μόνο στα τελευταία έργα του ακολουθεί τη δωδεκάφθογγη τεχνική. Προσπαθούσε σε κάθε νέο του έργο να πει κάτι καινούριο και πρωτότυπο και να μην επαναλάβει τον εαυτό του όπως αυτός υπήρξε σε προηγούμενα έργα. Το στιλ του είναι πολύ καθαρό και η τέχνη του μπορεί να θεωρηθεί ότι «ανακεφαλαιώνει» όλα τα στιλ που προηγούνται από αυτόν, παραμένοντας βέβαια άρτια κατασκευασμένη.
Συνθετικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το συνθετικό του έργο περιλαμβάνει όπερες, χοροδράματα με πιο γνωστά την "Ιεροτελεστία της Άνοιξης", την "Πετρούσκα" και "Το Πουλί της Φωτιάς", κομμάτια για ορχήστρα, έργα για πιάνο, μουσική δωματίου, τραγούδια και κομμάτια για φωνή και ορχήστρα.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Γιάννης Βασιλειάδης (1994). Μουσικά πορτρέτα. Αθήνα: Καστανιώτης, σελ. 407. ISBN 960-03-1068-8.
- ↑ Δελτίο 3: Αφιέρωμα στον Ιγκόρ Στραβίνσκι. Αθήνα: Λέσχη του Δίσκου. 1970, σελ. 4.
|
 |
Αυτό το λήμμα που σχετίζεται με έναν συνθέτη χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!. |
