Ιβάν Αλεξίβιτς Καλίνκιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιβάν Αλεξίβιτς Καλίνκιν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση23  Ιουνίου 1935
d:Q16014758
Θάνατος18  Ιουνίου 2012
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Ρωσία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓλώσσα Έρζυα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
ποιητής
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςτάγμα του Παράσημου της Τιμής
Merited worker of culture of the Russian Federation

Ο Ιβάν Αλεξίβιτς Καλίνκιν (23 Ιουνίου 1935 - 18 Ιουνίου 2012) ήταν Μορδοβός έρζυα συγγραφέας, ποιητής, συντάκτης, μέλος της Ένωσης Συγγραφέων της ΕΣΣΔ και τιμημένος εργαζόμενος πολιτισμού της Ρωσικής Ομοσπονδίας (1995).

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώιμα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο χωριό Τσελντάεβο σε μια οικογένεια αγροτών. Ο πατέρας του πέθανε το 1944 στο μέτωπο, τον ίδιο χρόνο ο Ιβάν και η μητέρα του μετακόμισαν στην Αυτόνομη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μορδοβίας, στην περιοχή Μπολσεϊγκνατόβσκι. Έζησε στα χωριά Σεμιονόφκα και Κομουνάρι και στο χωριό Μπολσόγιε Ιγκνάτοβο. Αποφοίτησε από το σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Σπασσκ της περιοχής Μπολσεϊγκνατόβσκι και από τη Σχολή Πολιτιστικού Διαφωτισμού του Αρντατόφσκαγια. Αφού υπηρετούσε στο στρατό, βρήκε δουλειά ως επικεφαλής ενός συλλόγου στο χωριό Σταρόε Τσαμζίνο (1956-1959).[1]

Δημοσιογραφικές δραστηριότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τον Μάρτιο του 1959, ήταν υπάλληλος του συντακτικού γραφείου της εφημερίδας Znamya Truda (Ζνάμια Τρούντα) στην περιοχή Μπολσεϊγκνατόβσκι. Αργότερα εργάστηκε ως λογοτεχνικός εργάτης για την εφημερίδα Ardatovskaya Mayak (Φάρος της Αρντατόβσκαγια), την εφημερίδα Romodanovskaya Pobeda (Νίκη της Ρομοντανόφσκαγια) και έγινε επικεφαλής τμήματος για την εφημερίδα Bolshignatovskaya Voskhod (Ανατολή της Μπολσιγκνατόβσκαγια). Το 1970 αποφοίτησε από το Κοινωνικό και Πολιτικό Ινστιτούτο του Γκόρκι και την ίδια χρονιά έγινε συντάκτης της Ανατολής. Από το 1972 ζούσε στο Σαράνσκ και εργαζόταν στα έντυπα ως επικεφαλής του τμήματος της δημοκρατικής εφημερίδας «Έρζυα Πράβντα» (Ερζυκή Αλήθεια) όντας συγχρόνως, λογοτεχνικός εργάτης και εκτελεστικός γραμματέας του περιοδικού «Syatko» (Σγιάτκο). Έγινε μέλος της Ένωσης Συγγραφέων της ΕΣΣΔ από το 1976 και αρχισυντάκτης του περιοδικού Σγιάτκο από το 1977 εως το 1984. Τον Ιούνιο του 1984 έγινε Πρόεδρος του Συμβουλίου Συγγραφέων της Αυτόνομης Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μορδοβίας.[1][2]

Οι ρωσικές μεταφράσεις των ποιημάτων του Καλίνκιν έχουν δημοσιευτεί στις εφημερίδες Literaturnaya Gazeta (Λογοτεχνική Εφημερίδα) και Literaturnaya Rossiya (Λογοτεχνική Ρωσία), στα περιοδικά Το Σύγχρονό μας, Φιλία των Λαών, Νέβα, Βόλγας και Ογκόνγιοκ. Οι κεντρικοί εκδοτικοί οίκοι έχουν δημοσιεύσει τα βιβλία "The Cherry-Cherry Coast" (Η Κερασένια Ακτή) και "Green Bonfires" (Πράσινες Φωτιές), καθώς και βιβλία μελετών για τους ήρωες της Σοβιετικής Ένωσης "Οι δρόμοι των δοκιμών" και τις ιστορίες "Βασόλον κι Λάνγκσο" ("Στον Μακρύ Δρόμο"). Ο Καλίνκιν θεωρείται επίσης ο συγγραφέας των πρώτων σονάτων στη γλώσσα Έρζυα όπως τα "Ine Erzianen pshkadema" ("Έκκληση για τη μεγάλη Έρζα"), "Oyakschin tsetsat" ("Λουλούδια φιλίας"), "Syukonyamo" (Σιουκονγιάμο), "Lectneman vasolkst" (Μακρινές Αναμνήσεις) κ.α.[2]

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον Ιβάν Καλίνκιν απονεμήθηκε το 1990 το Κρατικό Βραβείο της Αυτόνομης Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μορδοβίας για τις συλλογές ποιημάτων "Piche vir" (Πευκοδάσος), "Λουλούδια Φιλίας" και "Τραγούδια από τις όχθες του Σούρα και του Μόκσα". Έχει τους τίτλους: Συγγραφέας του Λαού της Μορδοβίας, Τιμημένος Ποιητής της Μορδοβίας (1990) και Τιμιμένος Εργάτης Πολιτισμού της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Εκλέχτηκε ως γραμματέας του διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης Συγγραφέων της Ρωσικής Ομοσπονδίας και του απονεμήθηκε το Διακριτικό Τάγματος Τιμής.[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 «Алфавитный указатель». www.lib.e-mordovia.ru. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2021. 
  2. 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Δημοκρατίας της Κόμης - Ιβάν Αλεξίβιτς Καλίνκιν