Θόδωρος Παπαδημητρίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Θόδωρος
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Θόδωρος Παπαδημητρίου (Ελληνικά)[1]
Γέννηση1931[2][3][4]
Αγρίνιο[1]
Θάνατος7  Ιουνίου 2018[5]
Αθήνα[6]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα[1][7]
ΣπουδέςΑνωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1952, 1958)[8] και Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού (1959, 1962)
Ιδιότηταγλύπτης[2][9], διδάσκων πανεπιστημίου[1] και εικαστικός καλλιτέχνης[10]
Σημαντικά έργαΔωδεκάκτινος τροχός ισόρροπων σε συρματόσχοινα με αντίβαρο σφαίρα
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος

Ο Θεόδωρος Παπαδημητρίου (1931-2018), γνωστός απλά ως Θόδωρος, ήταν σημαντικός Έλληνας γλύπτης με διεθνή αναγνώριση.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1931 όπου πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια, ενώ έλκει την καταγωγή του από το ορεινό χωριό Άγιος Βλάσης. Τελείωσε το γυμνάσιο στο Αγρίνιο το 1949 και έπειτα έφυγε για την Αθήνα, όπου το 1951 πέτυχε στις εξετάσεις για την είσοδο στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Μετά τις σπουδές στην Αθήνα και το στρατιωτικό του, έφυγε με υποτροφία για το Παρίσι, όπου φοίτησε για 3 ακόμα χρόνια στην Εcole S. Des Beaux-Arts. Έπειτα έμεινε για χρόνια στο Παρίσι όπου έκανε διάφορες εκθέσεις και έγινε γνωστός σαν γλύπτης, ενώ μετά στην επιβολή της Χούντας στην Ελλάδα έφυγε για το Σαν Φρανσίσκο όπου δίδαξε στο Πανεπιστήμιο California State. Μετά από πολλά χρόνια σε Γαλλία και ΗΠΑ, επέστρεψε στην Ελλάδα μετά την μεταπολίτευση και το 1980-1998 έγινε καθηγητής πλαστικής στη σχολή αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ. Το 2007 αναγορεύτηκε Ομότιμος Καθηγητής του Ε.Μ.Π. Στις 22 Μαΐου 2013, αναγορεύτηκε Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδος στο Αγρίνιο.

Πέθανε στις 7 Ιουνίου 2018.[11]

Το έργο του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο γλύπτης Θόδωρος έχει πραγματοποιήσει δεκάδες εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, και έχει τιμηθεί με διάφορα βραβεία και διακρίσεις. Έργα του υπάρχουν σήμερα σε διάφορα μέρη του κόσμου και σε αρκετούς δημόσιους χώρους της Ελλάδας, κάποια από τα οποία είναι πολύ γνωστά στο κοινό, όπως η σύνθεσή του στο σταθμό του Μετρό Αθηνών στο Σύνταγμα.

Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • «Ένας γλύπτης στην Αγορά» (Ύψιλον 1981)
  • «Στίγματα πορείας (Ίχνη στην Άμμο των Λέξεων)» * (Εστία 1984)
  • «Ίχνη» (Καστανιώτης 1988)
  • «Ένας γλύπτης στον αέρα» (Ύψιλον 1989)
  • «Ανα Κατάληψη» (Ύψιλον 1992)
  • «Λόγοι» (Αιγόκερως 1994)
  • Άρθρα σε διάφορες εφημερίδες, κυρίως στην εφ. Τα ΝΕΑ.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 BiblioNet. 16914. Ανακτήθηκε στις 25  Νοεμβρίου 2020.
  2. 2,0 2,1 www.archisearch.gr/interviews/theodoros-sculptor-interview/. Ανακτήθηκε στις 25  Νοεμβρίου 2020.
  3. Artnet. theodoros.
  4. mutualart.com. 2D04087189F8860D.
  5. www.elculture.gr/blog/article/%CE%B8%CF%8C%CE%B4%CF%89%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%AD%CF%87%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BBc/. Ανακτήθηκε στις 25  Νοεμβρίου 2020.
  6. www.nationalgallery.gr/el/zographikh-monimi-ekthesi/painter/thodoros--papadimitriou.html. Ανακτήθηκε στις 25  Νοεμβρίου 2020.
  7. e657f4b1-9558-46bd-85c8-7457f8377b35. Ανακτήθηκε στις 4  Ιουλίου 2020.
  8. www.theodoros.net/cv/cv.htm. Ανακτήθηκε στις 25  Νοεμβρίου 2020.
  9. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/140904. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  10. e657f4b1-9558-46bd-85c8-7457f8377b35. Ανακτήθηκε στις 4  Ιουλίου 2020.
  11. Ιωαννίδης, Σάκης (2018-06-09). «Θόδωρος, ο γλύπτης που αγάπησε τον χρόνο και την κίνηση». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/968547/article/politismos/eikastika/8odwros-o-glypths-poy-agaphse-ton-xrono-kai-thn-kinhsh. Ανακτήθηκε στις 2018-06-10. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πάνος Καπώνης: Πρόσωπα στην ομίχλη, σελ. 18 "Θόδωρος ή ο γλυπτικός λόγος", εκδ. Απόπειρα, Αθήνα 2012.
  • Τώνια Γιαννουδάκη, Εθνική Γλυπτοθήκη. Μόνιμη συλλογή, Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Αθήνα 2006
  • Αντωνία Γιαννουδάκη, Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Ίδρυμα Ευριπίδη Κουτλίδη. Η συλλογή νεοελληνικής γλυπτικής και η ιστορία της 1900-2006 (διδακτορική διατριβή), Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Τομέας Ιστορίας της Τέχνης, Θεσσαλονίκη 2009 (http://ikee.lib.auth.gr/record/115849) (7/5/2015)
  • Θόδωρος. Ανατόπιση, Αναζήτηση ΙΙ, Γλυπτική εγκατάσταση στους βιομηχανικούς χώρους του εργοστασίου «Κρόνος», Δήμος Ελευσίνας, Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2005
  • Θόδωρος. Γλυπτική 68-74, Institut français de Thessalonique, avril 1975
  • Θόδωρος. Γλυπτική. Ανατόπιση, Αναζήτηση, Δημοτική Πινακοθήκη Ρόδου, 1986 
  • Θόδωρος-Γλυπτική. Καταστάσεις-Χειρισμοί, Αίθουσα Τέχνης Δεσμός, Αθήνα 1977 
  • Θόδωρος. Δελφικά '60, Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, Ιούνιος 1999 
  • Θόδωρος. Ισορροπίες ΄90, Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα, Αθήνα, 8 Νοεμβρίου-8 Δεκεμβρίου 1990 
  • Θόδωρος. Καρυάτιδες ’94, Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα, Νοέμβριος 1994
  • Θόδωρος. Οθόνες, Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα, Μάρτιος-Απρίλιος 2005
  • Θόδωρος. Στίγματα πορείας. Ίχνη αφής-Αντικείμενα 1953-1983, Υπουργείο Πολιτισμού και Επιστημών, Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Αθήνα, Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1984
  • Θόδωρος. Χειρισμοί, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, 2009
  • Μαρία Κοτζαμάνη, «Ο γλύπτης Θόδωρος», Ζυγός, τ. VII, Αύγουστος 1965, σ. 69-73
  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών. Ζωγράφοι - Γλύπτες - Χαράκτες, 16ος-20ός αιώνας, επιστημονική επιμέλεια Ευγένιος Δ. Ματθιόπουλος, τόμ. 2, Μέλισσα, Αθήνα 1997-2000
  • Στέλιος Λυδάκης, Οι έλληνες γλύπτες. Η νεοελληνική γλυπτική. Ιστορία-τυπολογία-λεξικό γλυπτών, τόμ. 5, Μέλισσα, Αθήνα 1981
  • Ελένη Μάργαρη, Η γυναίκα στη νεοελληνική γλυπτική, Ιωάννινα 2014
  • Χρύσανθος Χρήστου – Μυρτώ Κουμβακάλη-Αναστασιάδη, Νεοελληνική γλυπτική 1800-1940, έκδοση Εμπορικής Τραπέζης της Ελλάδος, Αθήνα 1982