Θυλακίτιδα (άρθρωση)
| Θυλακίτιδα (άρθρωση) | |
|---|---|
 Τρισδιάστατη αναπαράσταση της προεπιγονατιδικής θυλακίτιδας. | |
| Ειδικότητα | Ορθοπαιδική |
| Ταξινόμηση | |
Θυλακίτιδα είναι η φλεγμονή ενός ή περισσότερων θυλάκων (σάκοι γεμάτοι με υγρό) της άρθρωσης στο σώμα. Ο θύλακας είναι ένας κλειστός, γεμάτος με υγρό σάκος που λειτουργεί ως επιφάνεια ολίσθησης για τη μείωση της τριβής μεταξύ των ιστών του σώματος. Οι μείζονες θύλακες βρίσκονται δίπλα στους τένοντες κοντά στις μεγάλες αρθρώσεις, όπως στους ώμους, στους αγκώνες, στα ισχία και στα γόνατα.[1][2]
Η θυλακίτιδα συνήθως εμφανίζεται για μικρό χρονικό διάστημα. Μπορεί να περιορίζει την κίνηση, αλλά γενικά δεν προκαλεί παραμόρφωση. Οι πιο συχνές αιτίες είναι ο τραυματισμός, η υπερβολική χρήση ή η μόλυνση. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί λόγω άλλων παθολογικών καταστάσεων, όπως η αρθρίτιδα, η τενοντίτιδα, ο διαβήτης και οι παθήσεις του θυρεοειδούς.[1]
Υπάρχουν περισσότεροι από 150 θύλακες στο σώμα.[3] Κι παρόλο που η θυλακίτιδα μπορεί να εμφανιστεί σε κάθε άρθρωση στο σώμα, τα συνήθη είδη που καταγράφονται είναι η οπισθοπτερνική θυλακίτιδα (στον Αχίλλειο τένοντα), η θυλακίτιδα ισχίου, η θυλακίτιδα ωλεκράνου (στον αγκώνα), και η προεπιγονατιδική θυλακίτιδα (στην επιγονατίδα).[1]
Η θυλακίτιδα διαφοροποιείται σε σχέση με την αρθρίτιδα ως προς τα αίτια σχηματισμού της. Η αρθρίτιδα συνήθως προκύπτει από τη φυσιολογική φθορά του χόνδρου, της λείας επένδυσης στα άκρα των οστών, και η παραμόρφωση είναι συνήθως μόνιμη. Αντίθετα, η θυλακίτιδα αποτελεί έναν παροδικό ερεθισμό. Δε δημιουργεί μακροχρόνιες βλάβες, εκτός κι αν υπάρχει κατάχρηση της άρθρωσης. Αντίστοιχα, η τενοντίτιδα είναι ο ερεθισμός του τένοντα.[4]
Τα συμπτώματα που συνήθως εμφανίζονται είναι πόνος και ενόχληση στην πληγείσα περιοχή, και συχνά υπάρχει ορατό οίδημα. Η διάγνωση πραγματοποιείται με φυσική εξέταση του ασθενή,[5] και απεικονιστικές εξετάσεις, όπως η ακτινογραφία και η μαγνητική τομογραφία.[6] Η αντιμετώπιση της φλεγμονής περιλαμβάνει την ανάπαυση, τη χρήση φαρμάκων για την ανακούφιση από τον πόνο ή τη χρήση πάγου. Εάν δεν υπάρχει βελτίωση, μπορεί να γίνει έγχυση φαρμάκου στην περιοχή γύρω από τον πρησμένο θύλακα. Εάν η άρθρωση εξακολουθεί να μην βελτιώνεται μετά από 6 έως 12 μήνες, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση της βλάβης και την ανακούφιση της πίεσης στον θύλακα.[6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Bursitis». www.hopkinsmedicine.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2022.
- ↑ «Bursitis - Symptoms and causes». Mayo Clinic (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2022.
- ↑ Vigorita, Vincent J. (2008). Orthopaedic Pathology. Lippincott Williams & Wilkins. ISBN 978-0-7817-9670-5.
- ↑ «Bursitis: Types, Symptoms, Treatment & FAQs». Cleveland Clinic. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2022.
- ↑ «Bursitis». Physiopedia (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2022.
- ↑ 6,0 6,1 «Bursitis». medlineplus.gov. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2022.