Μετάβαση στο περιεχόμενο

Θεόδωρος Ζέγκος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Θεόδωρος Ζέγκος (ψευδώνυμα:Τριαντάφυλλος, Στάθης) ήταν Έλληνας υπάλληλος τηλεγραφείων και κομμουνιστής.

Ο ρόλος που διαδραμάτισε ως ανώτερο στέλεχος του ΚΚΕ στη Πελοπόννησο κατά τη κατοχή έχει επικριθεί ως φορέας της ερυθράς τρομοκρατίας.


Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δράση κατά την κατοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Δεκέμβριο του 1942, κατέφθασε στην Πάτρα μαζί με τον Κώστα Γαμβέτα και ανέλαβε χρέη γραμματέα του κόμματος.[1] Κατά τις αρχές του καλοκαιριού του 1943, περίοδο που λάμβαναν χώρα έντονες συγκρούσεις μεταξύ του ΕΑΜ και των αντιεαμικών δυνάμεων,[2] ανέλαβε την καθοδήγηση του ΚΚΕ στην Κόρινθο.[3] Σε μία προσπάθεια να καταστείλει τις αντιεαμικές δυνάμεις, σχεδίαζε την εκτέλεση ενός ποσοστού των κατοίκων των χωριών της Αργολίδας και της Κορίνθου, κίνηση που ενόχλησε μέλη του ΕΛΑΣ, για την οποία και αναφέρεται ότι συγκρούστηκε με τον ταγματάρχη Εμμανουήλ Βαζάιο.[3] Ωστόσο, δεν υπήρξαν έντονες διαμαρτυρίες στην καταστολή στους αντιδραστικούς από τους συνεργάτες του Ζέγκου.[4]

Όντας ο ηγέτης μίας κλειστής ομάδας, είχε δώσει εντολή να εκτελείται τουλάχιστον ένα άτομο που κρίνονταν ως αντιδραστικός από κάθε χωριό, με αποτέλεσμα να επιβληθεί σκληρό κύμα τρομοκρατίας στις περιοχές δράσεις του.[4] Το καλοκαίρι του 1944 ο Παναγιώτης Κατερίνης, εκπρόσωπος του Πελοποννησιακού γραφείου του ΚΚΕ, έχοντας τη στήριξη του εκπροσώπου της ΕΠΟΝ στο Πελοποννησιακό γραφείο, Θόδωρου Λιακόπουλου, συνέταξε μια έκθεση σχετικά με τη δράση του Ζέγκου και συγκρούστηκε μαζί του για τις εκτελέσεις.[5] Ως εκ τούτου, ύστερα από εισήγηση του Λιακόπουλου στη Β' Παμπελοποννησιακή διάσκεψη του ΕΑΜ, ο Ζέγκος διαγράφηκε ενώ παράλληλα εξαπολύθηκαν αλληλοκατηγορίες για διαστρέβλωση της κομματικής γραμμής μεταξύ του Περιφερειακού Γραφείου Πελοποννήσου, του Πολιτικού γραφείου και των τοπικών οργανώσεων.[5] Ο Ζέγκος και οι συνεργάτες του όπως ο Αχιλλέας Μπλάνας και ο ταγματάρχης Βαζαίος υπέστησαν και αυτοί σφοδρή κριτική γιατί θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για αδικαιολόγητη αδράνεια και "υπέρεπαναστατική" λογική.

Ο Ζέγκος ως υπεύθυνος για τις υπερβασίες του ΕΑΜ, καθαιρέθηκε από κομματικό μέλος, αν και απολογήθηκε ότι οι εκτελέσεις έγιναν λόγω έλλειψης υποδομών για στρατοδικεία και φύλαξη αιχμαλώτων [6] Σύντομα, μετά από εισήγηση του Άρη Βελουχιώτη, ο Ζέγκος μετατέθηκε στη Κεντρική Ελλάδα.[7]

Εμφύλιος και μεταπολεμική περίοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου, μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο Μπούλκες της Γιουγκοσλαβίας.[7] Μετά τη λήξη του, εγκαταστάθηκε στην Πολωνία όπου και πέθανε.[7]


Νέο κύμα ιστορίας και επικρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην ιστοριογραφική παραγωγή από το νέο κύμα ιστορίας, ο Ζέγκος έχει αρχετυπικό ρόλο, καθώς τα πεπραγμένα στην Αργολίδα, προτείνεται από τους ιστορικούς του νέου κύματος να γενικευθούν για όλη τη χώρα.[8] Αυτή η συλλογιστική η οποία δεν εξηγεί τη μέθοδο μετάβασης από το "τοπικό" στο "γενικό" έχει δεχθεί πολλές επικρίσεις από αλλους ιστορικούς.[9]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Μούτουλας 2004, σελ. 319.
  2. Μούτουλας 2004, σελ. 514· Λαμπάτος 2018, σελ. 35-6.
  3. 3,0 3,1 Μούτουλας 2004, σελ. 513-14.
  4. 4,0 4,1 Μούτουλας 2004, σελ. 514.
  5. 5,0 5,1 Μούτουλας 2004, σελ. 515.
  6. ΝΟΤΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ 1935-1950 ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ. σελ. 82.  line feed character in |title= at position 29 (βοήθεια); |first1= missing |last1= in Authors list (βοήθεια)
  7. 7,0 7,1 7,2 Kalyvas 2001, σελ. 163.
  8. Kalyvas 2001, σελ. 147.
  9. σφηκας, θανασης δ. (2011-10-20). «Ο ναρκισσισμός των μικρών πραγμάτων: περί σύγχυσης, ιστοριογραφίας και άλλων δαιμόνων». Μνήμων 30: 315. doi:10.12681/mnimon.51. ISSN 2241-7524. http://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/mnimon/article/view/7759. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιστορικές μελέτες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]