Εμμανουήλ Βαζαίος
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Εμμανουήλ Βαζαίος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1899 Σαντορίνη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Ο Εμμανουήλ Βαζαίος γεννήθηκε στη Σαντορίνη το 1899 και ήταν αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού και στα χρόνια της γερμανικής κατοχής στρατιωτικός διοικητής του 6ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου με το προσωνύμιο «Καπετάν Βαζαίος».
Στρατιωτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Φοίτησε στην Ελληνογαλλική Εμπορική Σχολή Σαντορίνης και κατόπιν δούλεψε ως διερμηνέας στη γαλλική ναυτική αποστολή και έπειτα στο εμπορικό γραφείο της γαλλικής πρεσβείας. Το 1919 κατετάγη στο στρατό όπου και παρέμεινε έως και τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο. Έλαβε μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία. Το 1932 παρακολούθησε τη Σχολή Τοπογραφίας της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού. Παντρεύτηκε στη Θήρα το 1936 την Μαρουσώ Σιγάλα και εγκαταστάθηκαν στην Κόρινθο. Το 1937 στάλθηκε στη Γαλλία για μετεκπαίδευση. Έλαβε μέρος και στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 ως Ταγματάρχης του 40ου συντάγματος Ευζώνων και διακρίθηκε για τις διοικητικές ικανότητες και την αυτοθυσία του κερδίζοντας το σεβασμό και την εκτίμηση των στρατιωτών του. Κατά τη διάρκεια του πολέμου τιμήθηκε με το με αριστείο ανδρείας το 1941.
Αντιστασιακή δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συνδέθηκε με την οργάνωση Ε.Σ. («Εθνικός Στρατός») και συγκρότησε ανεξάρτητη ομάδα στα όρια Κορινθίας και Αργολίδας η οποία αργότερα αυτοδιαλύθηκε, κατόπιν απαίτησης του ΕΛΑΣ σύμφωνα με το Σύμφωνο του Δυρραχίου. Ο Βαζαίος με λίγους αξιωματικούς και οπλίτες του Ε.Σ προσχωρούν στον ΕΛΑΣ, όπου διετέλεσε στρατιωτικός διοικητής του 6ου Συντάγματος της III Μεραρχίας του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου. Πήρε μέρος σε πολλές μάχες με τον ΕΛΑΣ, όπως η Μάχη της Στυμφαλίας, ενώ στην απελευθέρωση του Αχλαδόκαμπου έδωσε μάχη με τα τάγματα ασφαλείας αφού προηγουμένως τα κάλεσε ανεπιτυχώς να παραδοθούν[1]. Πολέμησε και στα Δεκεμβριανά ως διοικητής του 6ου Συντάγματος (έφθασε στην Αθήνα στις 6/12/44).
Μεταπολεμικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Φυλακίστηκε 10 μήνες στην Κόρινθο λίγο μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας, ενώ από το 1946 εξορίστηκε στη Σέριφο, την Ικαρία, τη Θήρα και τη Μακρόνησο. Το 1947 παραπέμφθηκε σε δίκη με το αίτημα της απόταξης και την κατηγορία ότι συμμετείχε στο ΕΑΜ -ΕΛΑΣ. Η απόφαση ήταν καταδικαστική και ξαναεξορίστηκε στη Μακρόνησο ως το 1951. Λόγω της συμμετοχής του στο ΕΑΜ, υπέστη έκπτωση του βαθμού του και στέρηση της στρατιωτικής του σύνταξης. Το 1952 αποκαταστάθηκε στον ΕΣ ως αντ/χης ε.α, αφού έκανε δήλωση εγγράφως ότι παρασύρθηκε και κακώς έπραξε παραμένοντας στον ΕΛΑΣ. Τις εμπειρίες του από τον αγώνα κατά των κατακτητών τις συμπεριέλαβε στο βιβλίο του Τα άγνωστα παρασκήνια της Εθνικής Αντιστάσεως εις την Πελοπόννησον (σελ.137), που εκδόθηκε στην Κόρινθο το 1961 από την Εφημερίδαν της Κορίνθου.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Πελοπόννησος 1940-45. Η περιπέτεια της επιβίωσης, του διχασμού και της απελευθέρωσης, εκδόσεις Βιβλιόραμα, Μουτούλας Παντελής σσ. 583-84
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εμ. Βαζαίος: Τα άγνωστα παρασκήνια της Εθνικής Αντιστάσεως εις την Πελοπόννησον, Κόρινθος 1961
- Θηραϊκά νέα, τεύχος Οκτωβρίου 1997
- Ηλία Παπαστεργιόπουλου: Ο Μωρηάς στα όπλα (Εθνική Αντίσταση 1941-1944), Έρευνα και Κριτική της Νεοελληνικής ιστορίας, εξάτομο, Αθήνα 1965-1980