Θεσπρωτικό Πρέβεζας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή είναι μια παλιά έκδοση της σελίδας, όπως διαμορφώθηκε από τον Gerakibot (συζήτηση | συνεισφορές) στις 06:33, 6 Απριλίου 2021. Μπορεί να διαφέρει σημαντικά από την τρέχουσα έκδοση.

Συντεταγμένες: 39°14′59.09″N 20°47′04.6″E / 39.2497472°N 20.784611°E / 39.2497472; 20.784611

Θεσπρωτικό
Θεσπρωτικό is located in Greece
Θεσπρωτικό
Θεσπρωτικό
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΗπείρου
Περιφερειακή ΕνότηταΝομός Πρεβέζης
ΔήμοςΖηρού
Δημοτική ΕνότηταΘεσπρωτικού
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΉπειρος
Υψόμετρο60
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας48300
Τηλ. κωδικός+30 26830

Το Θεσπρωτικό είναι πεδινό χωριό (Τοπική Κοινότητα Θεσπρωτικού - Δημοτική Ενότητα Θεσπρωτικού), και ανήκει στον δήμο Ζηρού της Περιφερειακής Ενότητας Πρέβεζας σε υψόμετρο 56 μέτρων με πληθυσμό μονίμων κατοίκων 1.363 - σύμφωνα με την απογραφή του 2011.[1]

Γεωγραφία

Το Θεσπρωτικό βρίσκεται ανάμεσα στα Θεσπρωτικά όρη και την οροσειρά της Ζαρκορράχης. Απέχει 19 χλμ. ΒΔ. από τη Φιλιππιάδα και 42 χλμ. Β. από την Πρέβεζα. Είναι κτισμένη στην κοιλάδα της Κάτω Λάκκας Σουλίου ανάμεσα σε ελιές και οι κάτοικοί της ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και κτηνοτροφία[2]. Θεωρείται πρωτεύουσα της περιοχής Λάκκας του νομού Πρέβεζας (ή Λάκκα Λελόβου), η οποία είναι μια όμορφη κοιλάδα που περιλαμβάνει τα χωριά Κρανιά, Τύρια, Ριζοβούνι (Ποδογόρα), Γαλατά (Μπουλιμέτι), Ζερβό, Παπαδάτες, Μελιανά, Άσσο (Νάσαρι), Νικολίτσι, Ελιά (Ντάρα), Πλατάνια. Παραδοσιακά στη Λάκκα Λελόβου υπάγονταν και τα χωριά Στεφάνη (Καντζάς), στη νότια είσοδο της κοιλάδας, και Ρωμιά στα ανατολικά, όπως πιστοποιείται από τις κτηματικές ιδιοκτησίες τους. Η κοιλάδα σχηματίζεται μεταξύ των βουνών Θεσπρωτικά όρη (Μπαλντενέσι) στα δυτικά με υψόμετρο 1.250 μέτρα και Τσούκα Ποδογόρα-Ζαρκοράχη στα ανατολικά με υψόμετρο 1.270 μέτρα. Περιλαμβάνει επίσης τη λίμνη Μαυρή, η οποία αποξηράνθηκε περί το 1960.

Από το Θεσπρωτικό κατάγεται ο Οδυσσέας Μπέτσος (1930-2011), δάσκαλος και λαογράφος και ο Χάρης Πάτσης (1913-2010), εκδότης και παιδαγωγός.

Ονομασία - Ιστορία

Η ονομασία τα Λέλοβα είναι πολύ παλιά με άγνωστη προέλευση. Πάντως στην κεντρική εκκλησία του χωριού Παναγία η Λαμποβίτισσα που χτίστηκε το 1794 επί Αλή Πασά Ιωαννίνων, υπάρχει επιγραφή σε κεραμικό με το έτος 1429 προερχόμενη από την προηγούμενη εκκλησία που κατεδαφίστηκε (μετόχι). Η εκκλησία αυτή, "το Γενέσιον της Θεοτόκου" ήταν και το βουλευτήριο των κατοίκων για τις υποθέσεις τους.[3] Η τοπική παράδοση αναφέρεται σε συνοίκηση δύο μικρότερων χωριών από τα δύο άκρα του χωριού. Ως πιθανή αρχή της συνοίκησης των δύο ακραίων αρχαιότερων χωριών (απάνω και κάτω μαχαλάς σήμερα) μπορεί να θεωρηθεί η εποχή καταστροφής της πόλεως Λάμποβο στη Βόρειο Ήπειρο, από όπου προέρχεται και η πολιούχος εικόνα του χωριού. Το χώρο της σημερινής Παναγίας Λαμποβίτισας στο κέντρο του χωριού κατείχε η ομώνυμη μονή, μετόχι της φημισμένης σταυροπηγιακής μονής του Λαμπόβου.

Β΄ δημοτικό σχολείο Θεσπρωτικού
Η Παναγία η Λαμποβίτισσα

Σε ολόκληρη τη Βαλκανική δεν υφίσταται χωριό με την ίδια ονομασία (Λέλοβα ή Λέλοβο). Μόνο στη Μακεδονία κοντά στο Κιλκίς βρίσκεται χωριό στο όρος Κρούσσια με την παλαιά ονομασία Λέλοβο (το), που έχει μετονομαστεί σε Άγιος Αντώνιος. Σε χάρτη του 1752 του στρατηγού του Ναπολέοντα P.,-G., de Vaudoncourt, στην θέση του Θεσπρωτικού σημειώνεται οικισμός με την ονομασία Λίνα.

Διοικητικά

Ως Λέλοβα αναφέρεται επίσημα το 1919 στο ΦΕΚ 181Α-14/08/1919 να ορίζεται έδρα της ομώνυμης κοινότητας. Το 1927 με το ΦΕΚ 76Α-02/05/1927 μετονομάζεται σε Θεσπρωτικόν[4]. Σύμφωνα με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης» αποτελεί την τοπική κοινότητα Θεσπρωτικού που ανήκει στη δημοτική ενότητα Θεσπρωτικού του δήμου Ζηρού και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει πληθυσμό 1.363 κατοίκους[5].

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές

  1. «Ελληνική Στατιστική Αρχή». 
  2. «Θεσπρωτικό Προορισμός - Τουριστικές πληροφορίες - Διακοπές Θεσπρωτικό - diakopes.gr». Διακοπές. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2019. 
  3. Μπέτσος, Οδυσσέας (1997). Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΣΠΡΩΤΙΚΟΥ. Πρέβεζα. σελ. 6. 
  4. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2019. 
  5. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10593 (σελ. 119 του pdf)