Θίβα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Θίβα (με «ι») είναι γνωστή μία από τις Αμαζόνες που σκότωσε ο Ηρακλής στη χώρα τους στον Πόντο. Ο συγκεκριμένος τόπος όπου σκοτώθηκε ονομάσθηκε από αυτή Θίβα και οι κάτοικοί του Θίβιοι. Κατά την παράδοση (αναφ. Patsi-Garin) οι Θίβιοι «ήσαν βασκαντικοί και ολέθριοι», επειδή ακόμα και η αναπνοή τους προκαλούσε τον θάνατο σε αυτούς που πλησίαζαν κοντά τους.


Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Jean Richepin: Ελληνική Μυθολογία, μετάφρ. Νικολάου Τετενέ, εκδ.οίκος «Βίβλος (Δημητράκος)», Αθηνα 1953
  • Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969