Μετάβαση στο περιεχόμενο

Η ωραία και ο επαναστάτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η ωραία και ο επαναστάτης
(Les Orgueilleux)
ΣκηνοθεσίαΥβ Αλεγκρέ[1][2][3]
ΠαραγωγήRaymond Borderie
ΣενάριοΥβ Αλεγκρέ και Ζαν-Πολ Σαρτρ
ΠρωταγωνιστέςΖεράρ Φιλίπ[4], Μισέλ Μοργκάν[4][3], Carlos López Moctezuma[4], Arturo Soto Rangel, Λουίς Μπουνιουέλ, Μισέλ Κορντουέ[4], Βίκτορ Μανουέλ Μεντόζα και Jaime Fernández
ΜουσικήPaul Misraki
ΦωτογραφίαΆλεξ Φίλιπς
ΔιανομήColumbia Pictures
Πρώτη προβολή4  Σεπτεμβρίου 1953 (14o Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας)[5], 27  Σεπτεμβρίου 1953 (Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σαν Σεμπαστιάν)[5], 25  Νοεμβρίου 1953 (Γαλλία)[5], 14  Ιανουαρίου 1954 (Μεξικό)[5], 5  Φεβρουαρίου 1954 (Φινλανδία)[5], 12  Μαρτίου 1954 (Γερμανία)[5], 12  Μαρτίου 1954 (Ολλανδία)[5], 12  Μαρτίου 1954 (Σουηδία)[5], 9  Αυγούστου 1954 (Μαδρίτη)[5], 15  Σεπτεμβρίου 1954 (Δανία)[5], 3  Δεκεμβρίου 1954 (Πορτογαλία)[5], Απριλίου 1955 (Τουρκία)[5], 28  Μαΐου 1956 (Νέα Υόρκη)[5], 18  Ιουνίου 1957 (Αργεντινή)[5] και 26  Σεπτεμβρίου 1957 (Ουγγαρία)[5]
Διάρκεια103 λεπτά
ΠροέλευσηΓαλλία και Μεξικό
ΓλώσσαΓαλλικά

Η ωραία και ο επαναστάτης (Πρωτότυπος τίτλος: Les Orgueilleux) είναι δραματική ταινία του 1953 σε σκηνοθεσία Υβ Αλεγκρέ.[6] Ήταν υποψήφια για το Όσκαρ Καλύτερης Ιστορίας (η υποψηφιότητα πήγε επίσημα στον Ζαν-Πολ Σαρτρ), αλλά έχασε από τον Ντάλτον Τράμπο (με το ψευδώνυμο Ρόμπερτ Ριτς) για το The Brave One. Πρωταγωνιστούν οι Ζεράρ Φιλίπ και Μισέλ Μοργκάν, ενώ σε μικρό ρόλο εμφανίζεται και ο ισπανός σκηνοθέτης Λουίς Μπουνιουέλ.

Το Αλβαράντο είναι ένα μικρό χωριό στις ακτές του Μεξικού. Η Νελλί φτάνει στο χωριό αναζητώντας έναν γιατρό ικανό να θεραπεύσει τον άρρωστο σύζυγό της, αλλά ο μόνος γιατρός είναι ο Ζορζ, εθισμένος πλέον στο αλκοόλ, που δεν μπορεί παρά να επιβεβαιώσει τον θάνατό του από μηνιγγίτιδα, που εξαπλώνεται στην περιοχή.

Η Νελλί ανησυχεί γιατί δεν αισθάνεται λυπημένη για το θάνατο του συζύγου της και πρέπει απρόθυμα να μείνει στο χωριό περιμένοντας να λάβει άδεια για να επαναπατρίσει το σώμα του. Για λόγους υγείας όμως, ο σύζυγός της πρέπει να ταφεί επιτόπου, αλλά πρέπει να αντιμετωπίσει και την έλλειψη χρημάτων, που στην πραγματικότητα της έκλεψαν όλα τα χρήματα. Επίσης πρέπει να υποβληθεί σε επώδυνο εμβόλιο κατά της μηνιγγίτιδας με οσφυονωτιαία παρακέντηση. Ο Ντον Ροντρίγκο, ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου, επιμένει να τον φλερτάρει και κοροϊδεύει τον Ζορζ, αναζητώντας πάντα ένα ποτήρι ή ένα μπουκάλι Τεκίλα.

Ο Ζορζ ήταν κάποτε γιατρός, αλλά μετά τον θάνατο της γυναίκας του κατά τη διάρκεια μιας γέννας που έκανε ο ίδιος, δεν σταμάτησε ποτέ να πίνει. Η Νελλί δείχνει όλο και περισσότερη προσοχή απέναντί του. Στο χωριό που βρίσκεται σε καραντίνα, το άγχος μεγαλώνει, οι άνθρωποι προσπαθούν να ξεφύγουν: η νοσοκόμα (αν και εμβολιασμένη) έχει προσβληθεί από την ασθένεια. Μετά από παράκληση του γιατρού και αναζωογονημένος από την αγάπη της Νελλί, ο Ζορζ συμφωνεί να μην πιει και να φτιάξει ένα αυτοσχέδιο ιατρείο στη γειτονιά του, προκειμένου να σώσει ζωές.

Αφού απώθησε τον Ντον Ροντρίγκο που ήθελε να την κακομεταχειριστεί στο έρημο ξενοδοχείο, η Νελλί τρέχει να συναντήσει τον Ζορζ στην παραλία και ρίχνονται ο ένας στην αγκαλιά του άλλου.

  • Μισέλ Μοργκάν ως Νελλί, μια όμορφη Γαλλίδα τουρίστρια, της οποίας ο σύζυγος πεθαίνει ξαφνικά, αφήνοντάς την χωρίς πόρους σε ένα ξένο άθλιο χωριό.
  • Ζεράρ Φιλίπ ως Ζορζ, ένας ναυαγός μεθυσμένος.
  • Κάρλος Λόπες Μοντεζούμα ως «γιατρός»
  • Βίκτορ Μανουέλ Μεντόζα ως Δον Ροντρίγκο, ο ντόπιος νονός, ένας τυπικός φαύλος εκφοβιστής .
  • Μισέλ Κορντουέ ως Άννα, η σκληρή και χυδαία Γαλλίδα σύζυγος του Ντον Ροντρίγκο.
  • Μπίλλι Τόφελ ως Τομ, ένας Γάλλος τουρίστας που σταματά για να πεθάνει από μηνιγγίτιδα στο Αλβαράντο
  • Αρτούρο Σότο Ράνχελ ως τοπικός ιερέας.
  • Λουίς Μπουνιουέλ ως ένας από τους οπλοφόρους του Δον Ροντρίγκο. Η ρεαλιστική-σατιρική περιγραφή της πανώλης, μαζί με πολλά τοπικά πικάντικα ιδιωτικά αστεία στο άφθονο ισπανικό μέρος του διαλόγου οφείλει πολλά στην παρουσία του.

Η ταινία κυκλοφόρησε στις 25 Νοεμβρίου 1953 στην Γαλλία, ενώ στην Ελλάδα έκανε πρεμιέρα στις 4 Απριλίου 1954 με τον τίτλο Οι Υπερήφανοι στον κινηματογράφο Έσπερο της Αθήνας.[7]

Η ταινία σημείωσε μεγάλη επιτυχία στο Γαλλικό box office. Κατά την εναρκτήρια εβδομάδα προβολής της έκοψε 102.606 εισητήρια. Καθ' ολη την διάρκεια κυκλοφορίας της έκοψε 709.748 εισητήρια στο Παρίσι και συνολικά 2.805.061 εκατομμύρια σε όλη την Γαλλική επικράτεια καταλαμβάνοντας την 25η θέση για το 1953.[8]

Ο Ρεγκ Γουίτλεϊ της Βρετανικής εφημερίδας Daily Mirror έδωσε ένα θετικό σχόλιο για την ταινία λέγοντας χαρακτηριστικά πως: [Το Les Orgueilleux] έχει την πιο πρωτότυπη και την πιο φρικτή κατάσταση ενός αγοριού που συναντά κορίτσι που έχω δει ποτέ.[9]

  1. (Αγγλικά) Internet Movie Database. tt0046149. Ανακτήθηκε στις 7  Μαΐου 2016.
  2. Ζαν-Νταβίντ Μπλαν: (Γαλλικά) AlloCiné. 73514. Ανακτήθηκε στις 7  Μαΐου 2016.
  3. 3,0 3,1 www.filmaffinity.com/en/film149025.html. Ανακτήθηκε στις 7  Μαΐου 2016.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=73514.html. Ανακτήθηκε στις 7  Μαΐου 2016.
  5. 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 5,12 5,13 5,14 www.imdb.com/title/tt0046149/releaseinfo.
  6. «The Proud and the Beautiful» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2024. 
  7. «Η ζωή της πόλεως» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Ελευθερία. 4 Απριλίου 1954. σελ. 3η. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2024. 
  8. «BOX OFFICE ANNUEL FRANCE 1953 TOP 25» (στα Γαλλικά). boxofficestory.com. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2024. 
  9. WHITLEY, REG. «Article clipped from London Daily Mirror». London Daily Mirror. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2024. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]