Η σταθερή σύζυγος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η σταθερή σύζυγος
ΣυγγραφέαςΟυίλιαμ Σόμερσετ Μομ
Μορφήθεατρικό έργο
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η σταθερή σύζυγος (αγγλικός τίτλος: The Constant Wife) είναι θεατρικό έργο του Άγγλου συγγραφέα Ουίλιαμ Σόμερσετ Μομ, που έκανε πρεμιέρα το 1926 και δημοσιεύθηκε το 1927. Είναι μια κωμωδία που παρουσιάζει μια μοντέρνα και διασκεδαστική άποψη για τον γάμο και την απιστία και δίνει μια εναλλακτική λύση για την αντιμετώπιση μιας εξωσυζυγικής σχέσης. [1]

Το έργο παρουσιάζει την πολυμήχανη και γοητευτική Κόνστανς Μίντλετον, η οποία γνώριζε από καιρό ότι ο σύζυγός της είχε σχέση με την καλύτερη φίλη της. Όταν η σχέση κοινοποιείται, αντί να επιπλήξει ή να χωρίσει τον σύζυγό της και να ταπεινωθεί η ίδια, υπερασπίζεται τους δύο μοιχούς και στρέφει την υπόθεση προς όφελός της, αρχίζοντας μια νέα ανεξάρτητη ζωή.[2]

Το έργο αρχίζει ως κοινωνική σάτιρα στο ύφος των θεατρικών έργων του Όσκαρ Ουάιλντ αλλά ο Μομ καταπιάνεται και με φεμινιστικά θέματα, παρουσιάζει την οικονομική θέση της γυναίκας μέσα στον γάμο και τη χειραφέτηση των γυναικών μέσα από την επαγγελματική εξέλιξη και οικονομική ανεξαρτησία. Έχει χαρακτηρισθεί μία από τις «πιο έξυπνες και σαγηνευτικές δημιουργίες» του συγγραφέα και παρουσιάζει τα ήθη της ανώτερης μέσης τάξης στο Λονδίνο της δεκαετίας του 1920.[3]

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ίνγκριντ Μπέργκμαν ως Κόνστανς σε παράσταση του έργου το 1975

Η Κόνστανς είναι η ήρεμη, έξυπνη και γοητευτική σύζυγος του Τζον Μίντλετον, ενός επιτυχημένου χειρουργού από το Λονδίνο. Μετά από 15 χρόνια γάμου, ο Μίντλετον είναι προσεκτικός και τρυφερός όσο ποτέ, αλλά συχνά απουσιάζει στη δουλειά. Η Κόνστανς έχει ανακαλύψει από καιρό την απιστία του συζύγου της με την καλύτερή της φίλη Μαρί-Λουίζ, αλλά σκόπιμα προσποιείται ότι δεν έχει ιδέα για την υπόθεση. Όταν ο ζηλότυπος σύζυγος της Μαρί-Λουίζ ρωτάει δημόσια την Κόνστανς για την απιστία των συζύγων τους, αυτή προστατεύει τόσο τον σύζυγό της όσο και τη Μαρί-Λουίζ λέγοντας έξυπνα ψέματα για να διαψεύσει τα στοιχεία του. [4]

Αργότερα αποκαλύπτει στη σαστισμένη μητέρα της, που εξακολουθεί να είναι προσκολλημένη στις βικτωριανές αξίες, και στην αδελφή της ότι γνώριζε για την υπόθεση από παλιά και τις σοκάρει ακόμη περισσότερο δείχνοντας παντελή έλλειψη συναισθήματος για το θέμα του γάμου. Αποφασίζοντας να δημιουργήσει τη δική της οικονομική ανεξαρτησία («την οποία θεωρεί τη μόνη πραγματική ανεξαρτησία»), αρχίζει να εργάζεται ως διακοσμήτρια εσωτερικών χώρων με τη φίλη της Μπάρμπαρα. Αφού γίνεται γνωστή το Λονδίνο στο νέο επιτυχημένο της ρόλο, ξεχρεώνει τον σύζυγό της πληρώνοντας για το σπίτι και τη διατροφή που της παρείχε τόσα χρόνια και στη συνέχεια του ανακοινώνει ότι θα πάει διακοπές στην Ιταλία με έναν παλιό θαυμαστή της.

Ο σύζυγός της είναι, με τη σειρά του, σοκαρισμένος και εξοργισμένος με αυτή την εξέλιξη των γεγονότων, αλλά τελικά, καθώς πέφτει η αυλαία, συνθηκολογεί αναγκαστικά με την εξωφρενική γοητεία της - και την ασυνήθιστη διευθέτηση της υπόθεσης.

Παραστάσεις - Διασκευή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έργο έκανε πρεμιέρα το 1926 στο Κλίβελαντ του Οχάιο με πρωταγωνίστρια την Έθελ Μπάριμορ. Στη συνέχεια ανέβηκε στο Μπρόντγουεϊ για 295 παραστάσεις, και σε περιοδεία στις ΗΠΑ με την Μπάριμορ. Όταν κυκλοφόρησε η πρώτη έκδοση του έργου το 1927, ο Σόμερσετ Μομ της το αφιέρωσε και χρόνια αργότερα είπε ότι η ερμηνεία της ήταν η καλύτερη που είχε δει σε οποιοδήποτε από τα έργα του.

Το έργο έχει ανεβεί πολλές φορές στη θεατρική σκηνή στην Αγγλία και άλλες χώρες. Μια από τις επιτυχημένες παραστάσεις στην Ελλάδα ήταν στο Θέατρο Κάππα, το 1982-83, από τον θίασο της Νόνικας Γαληνέα και του Αλέκου Αλεξανδράκη σε μετάφραση Πλάτωνος Μουσαίου.[5]

Το 1929 διασκευάστηκε σε ταινία με τίτλο Charming Sinners (Γοητευτικοί αμαρτωλοί) σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Μίλτον.[6]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]