Η κυρία με το σκυλάκι (Τσέχωφ)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η κυρία με το σκυλάκι
Ο Άντον Τσέχωφ και η κυρία με το σκυλάκι στον παραλιακό δρόμο της Γιάλτας
ΣυγγραφέαςΆντον Παύλοβιτς Τσέχωφ
ΤίτλοςДама с собачкой
ΓλώσσαΡωσικά
Ημερομηνία δημιουργίας1898
Ημερομηνία δημοσίευσης1899
Μορφήδιήγημα
ΧαρακτήρεςDmitri Gurov και Anna Sergeyevna
ΤόποςΡωσία
LC ClassOL10425671W και OL15329963W
Δημοσιεύθηκε στοRussian Mind[1]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η κυρία με το σκυλάκι (ρωσικός τίτλος: Дама с собачкой) είναι νουβέλα του Αντόν Τσέχωφ που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1899. Αναφέρεται σε μια εξωσυζυγική σχέση που ξεκινά σαν μια απλή ερωτική περιπέτεια κατά τη διάρκεια διακοπών στη Γιάλτα και εξελίσσεται σε ένα αληθινό πάθος. [2]

Η ιστορία αντανακλά τις μεταβαλλόμενες στάσεις και αξίες της ρωσικής κοινωνίας στα τέλη του 19ου αιώνα και θεωρείται αριστούργημα της σύγχρονης διηγηματικής γραφής, ένα από τα πιο διάσημα έργα του Τσέχωφ. Ο Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ το χαρακτήρισε ως ένα από τα σπουδαιότερα διηγήματα που γράφτηκαν ποτέ.[3]

Συγγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το σπίτι του Τσέχωφ στη Γιάλτα, σήμερα μουσείο. [4]

Η ιστορία γράφτηκε στη Γιάλτα, όπου ο Τσέχωφ είχε εγκατασταθεί με συμβουλή του γιατρού του για να επωφεληθεί από το θερμότερο κλίμα λόγω της φυματίωσης του (έμεινε από το 1898 μέχρι τον θάνατό του το 1904 στη Λευκή Ντάτσα, σήμερα Μουσείο Τσέχωφ). Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο τεύχος Δεκεμβρίου 1899 του περιοδικού Ρωσική Σκέψη με τον υπότιτλο Μια ιστορία.  Έκτοτε έχει δημοσιευτεί σε πολλές συλλογές και γλώσσες και είναι μια από τις πιο γνωστές ιστορίες του Τσέχωφ.[5]

Η πλοκή της ιστορίας παρουσιάζει ομοιότητες με τη ζωή του ίδιου του συγγραφέα, καθώς είχε ερωτευτεί την Όλγα Κνίπερ, την ηθοποιό με την οποία θα παντρευόταν αργότερα, ενώ έμενε στη Γιάλτα τον χειμώνα του 1898–99. Μεταξύ άλλων ομοιοτήτων, η Όλγα και η Άννα έχουν και οι δύο γερμανικά επώνυμα, ήταν και οι δύο νεότερες από τους εραστές τους και τα ζευγάρια έζησαν χωριστά στην αρχή.[6]

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η παραλία της Γιάλτας

Ο Ντμίτρι Γκούροφ εργάζεται σε τράπεζα της Μόσχας. Πλησιάζει τα 40, παντρεμένος και έχει μια κόρη και δύο γιους. Δυσαρεστημένος από τον γάμο του και τη μονοτονία της ζωής του, είναι συχνά άπιστος και θεωρεί τις γυναίκες «κατώτερης φυλής». Ενώ κάνει διακοπές μόνος στη Γιάλτα, βλέπει μια νεαρή γυναίκα να περπατά κατά μήκος της παραλίας με το σκυλάκι της και προσπαθεί να τη γνωρίσει. Η κυρία, Άννα Σεργκέγιεβνα φον Ντίντεριτς, είναι επίσης παντρεμένη και κάνει διακοπές μόνη. Η Άννα και ο Ντμίτρι σύντομα ξεκινούν μια σχέση και περνούν τον περισσότερο χρόνο μαζί. Αν και περιμένει τον σύζυγό της να έρθει στη Γιάλτα, τελικά της γράφει να επιστρέψει, γιατί είχε κάποιο πρόβλημα με τα μάτια του. Ο Γκούροφ τη συνοδεύει στο σταθμό. Καθώς χωρίζουν, και οι δύο νιώθουν ότι δεν θα ξαναδούν ποτέ και έτσι η σχέση τους τελείωσε.[7]

Επιστρέφοντας στη Μόσχα, στον χωρίς αγάπη γάμο του και στην καθημερινότητά του, τη δουλειά την ημέρα και τις κοινωνικές συναναστροφές τη νύχτα, ο Γκούροφ περιμένει να ξεχάσει σύντομα τη νεαρή Άννα, αλλά προς έκπληξή του, η ανάμνησή της τον στοιχειώνει. Απροσδόκητα αισθάνεται βαθιά ερωτευμένος για πρώτη φορά, μετά από πολλές περιπέτειες, τώρα που πλησιάζει στη μέση ηλικία. Νιώθει ότι πρέπει να τη δει, παρά τις δυσκολίες. Λέει ψέματα ότι θα πάει στην Αγία Πετρούπολη για δουλειές και ξεκινάει για την επαρχιακή πόλη της Άννας.[2]

Εκεί, εγκαθίσταται στο ξενοδοχείο, περνά πολλές φορές μπροστά από το σπίτι της χωρίς να τολμήσει να παρουσιασθεί. Η τύχη του χαμογελάει στο θέατρο, τη βλέπει εκεί με τον άντρα της. Όταν ο σύζυγος βγαίνει στο πρώτο διάλειμμα, την πλησιάζει. Σαστισμένη μόλις τον είδε, του εκμυστηρεύεται ότι τον σκέφτεται κι αυτή συνεχώς από τότε που έφυγε από τη Γιάλτα και υπόσχεται να τον συναντήσει στη Μόσχα.

Η Άννα δικαιολογείται για να ταξιδεύει στη Μόσχα, λέγοντας στον σύζυγό της ότι πηγαίνει για να δει έναν γιατρό, και συναντιούνται κρυφά σε ένα ξενοδοχείο. Το ζευγάρι έχει πλέον πλήρη επίγνωση ότι για πρώτη φορά στη ζωή τους έχουν ερωτευτεί πραγματικά και αναζητούν λύσεις πώς να ξεπεράσουν τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν και να ζήσουν μαζί. Προσπαθούν απεγνωσμένα να καταλήξουν σε ένα σχέδιο, αλλά η ιστορία τελειώνει χωρίς να προσφέρει λύση:

«Και οι δυο τους συνειδητοποίησαν, ότι το τέλος είναι ακόμα πολύ μακριά και το πιο δύσκολο και περίπλοκο μέρος της ιστορίας τους μόλις άρχιζε».[8]

Διασκευές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έργο έχει διασκευαστεί για τον κινηματογράφο, το μπαλέτο και τη θεατρική σκηνή.

  • 1960: Η κυρία με το σκυλάκι, σοβιετική ταινία σε σκηνοθεσία Γιοσίφ Κέιφιτς. [9]
  • 1987: Μαύρα μάτια, Ιταλοσοβιετική μεταφορά σε σκηνοθεσία Νικήτα Μιχαλκόφ με πρωταγωνιστή τον Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι, βασισμένη σε διάφορες ιστορίες του Τσέχωφ, με πιο αξιοσημείωτη την Κυρία με το σκυλάκι. [10]

Μεταφράσεις στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η κυρία με το σκυλάκι, μετάφραση: Άννα Παπασταύρου, εκδόσεις Libro, 2009 [11]
  • Η κυρία με το σκυλάκι, μετάφραση: Έφη Κορομηλά, εκδόσεις Μελάνι, 2011 [12]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ viewer.rusneb.ru/ru/rsl60000301252?page=163.
  2. ↑ 2,0 2,1 . «literarywonders.com/analysis-of-the-lady-with-the-dog-by-anton-chekhov». 
  3. ↑ . «passepartoutreading.gr/2017/12/18/i-kiria-me-to-skilaki/». 
  4. ↑ . «yalta-museum.ru/ru/dom-muzej-ap-chehova-v-jalte». 
  5. ↑ . «gradesaver.com/the-lady-with-the-dog». 
  6. ↑ . «americanliterature.com/author/anton-chekhov». 
  7. ↑ . «sparknotes.com/lit/chekhov/The Lady with the Dog». 
  8. ↑ . «supersummary.com/the-lady-with-the-dog/summary/». 
  9. ↑ . «imdb.com//Dama s sobachkoy/1960». 
  10. ↑ . «imdb.com/Τα μαύρα μάτια/Original title: Oci ciornie/1987». 
  11. ↑ . «politeianet.gr/books/chekhov-anton-libro-i-kuria-me-to-skulaki-». 
  12. ↑ . «politeianet.gr/books/chekhov-anton-melani-i-kuria-me-to-skulaki». 
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Η_κυρία_με_το_σκυλάκι_(Τσέχωφ)&oldid=10067393"