Η Πλάκα (Θεόφραστος Τριανταφυλλίδης)
Η Πλάκα είναι ένα έργο του ανανεωτικού ζωγράφου[1] Θεόφραστου Τριανταφυλλίδη που χρονολογείται μεταξύ των ετών 1916-1920.[2] Πρόκειται για ελαιογραφία σε χαρτόνι διαστάσεων 25 x 32 εκ. και εκτίθεται στο Παράρτημα Κέρκυρας της Εθνικής Πινακοθήκης και Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου.[3]
Ο πίνακας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Πλάκα είναι ένα από τα πρώιμα έργα του Τριανταφυλλίδη, το οποίο φιλοτέχνησε λίγα χρονιά μετά την επιστροφή του από το Παρίσι. Το αντικείμενο του πίνακα είναι παραλλαγή ενός συνηθισμένου θέματος των ζωγράφων της εποχής του, της απεικόνισης του βράχου και του μνημείου της Ακρόπολης. Σε αντίθεση με τους υπόλοιπους καλλιτέχνες (Λυκούργος Κογεβίνας, Κωνσταντίνος Μαλέας, Μιχάλης Οικονόμου κλπ) η ιδιαιτερότητα του Τριανταφυλλίδη εντοπίζεται στην εστίαση της προσοχής στα σπίτια της Πλάκας που απλώνονται στα όρια του βράχου ενώ ο αρχαιολογικός χώρος εικονίζεται στο βάθος.[3]
Στο έργο, ξεχωρίζουν οι οριζόντιες ζώνες, οι κατακόρυφες παρουσίες των δέντρων και οι γεωμετρικές επιφάνειες των θερμών και ψυχρών χρωματικών τόνων που φανερώνει την χρωματική ποικιλία που πέτυχε ο Τριανταφυλλίδης μέσω της χρησιμοποίησης αλλεπάλληλων στρώσεων.[2]
Στυλ και επιρροές του καλλιτέχνη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Θεόφραστος Τριανταφυλλίδης είναι ένας από τους κορυφαίους ζωγράφους του πρώτου μισού του 20ού αιώνα. Μαθήτευσε κοντά στον Γεώργιο Ιακωβίδη στο Σχολείο των Τεχνών και ύστερα, στο Μόναχο και το Παρίσι. Σαν αποτέλεσμα, στη ζωγραφική του αξιοποίησε τόσο ιμπρεσιονιστικά όσο και εξπρεσιονιστικά στοιχεία, συνθέτοντας έτσι ένα ιδιαίτερο προσωπικό ιδίωμα. Μαζί με τον Γιώργο Μπουζιάνη και τον Μίμη Βιτσώρη εξέφρασαν τον εξπρεσιονισμό στην Ελλάδα. Ο ίδιος εφήρμοσε τα διδάγματα της ζωγραφικής των Ναμπί για την απόδοση των μορφών, και του Εντγκάρ Ντεγκά ως προς τη διαχείριση του χώρου. Ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης που ζωγράφισε σειρές έργων στο σχήμα θέμα και παραλλαγή.[4] Χαρακτηριστική για τον Τριανταφυλλίδη είναι η ματιέρα (ο τρόπος τοποθέτησης του υλικού στο μουσαμά, στο ξύλο ή το χαρτόνι και η σύστασή του) που χρησιμοποιεί καθώς κάνει τα έργα του να ξεχωρίζουν. Άνοιξε, με αυτόν τον τρόπο, το δρόμο για την ανάμειξη ξένων υλών (άμμος, γυαλί κ.ά.) με το χρώμα, τεχνική που ακολούθησαν οι ζωγράφοι της Αφαίρεσης στα μεταπολεμικά χρόνια. Η ματιέρα του φαίνεται και στο έργο Η Πλάκα.
Η θεματογραφία του περιλαμβάνει ως επί το το πλείστον απεικονίσεις της καθημερινής ζωής, νεκρές φύσεις, προσωπογραφίες και τοπία. Οι δημιουργίες του διακρίνονται για την εσωτερικότητα και τη μελαγχολική τους διάθεση, ενώ κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο καλλιτέχνης ασχολήθηκε και με θρησκευτικά θέματα. Στο σύνολο του έργου του, ο Τριανταφυλλίδης παρουσιάζεται βαθιά ευαισθητοποιημένος στην κοινωνική διάσταση της καλλιτεχνικής δημιουργίας.[4]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εθνική Πινακοθήκη – 100 Χρόνια. Τέσσερις Αιώνες Ελληνικής Ζωγραφικής. Από τις Συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης και του Ιδρύματος Ευριπίδη Κουτλίδη. ΕΠΜΑΣ, Αθήνα 1999, σελ. 120.
- ↑ 2,0 2,1 «Τριανταφυλλίδης Θεόφραστος (1881 - 1955): Η Πλάκα, 1916 - 1920». nationalgallery.gr. Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2016.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 3,0 3,1 «Η Πλάκα». corfu.nationalgallery.gr. Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Παράρτημα Κέρκυρας. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2016.
- ↑ 4,0 4,1 Εθνική Πινακοθήκη – 100 Χρόνια. Τέσσερις Αιώνες Ελληνικής Ζωγραφικής. Από τις Συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης και του Ιδρύματος Ευριπίδη Κουτλίδη. ΕΠΜΑΣ, Αθήνα 1999, σελ. 685.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου,Εθνική Πινακοθήκη 100 χρόνια β΄έκδοση, Αθήνα 2001, ISBN 960 7791 02 9
- Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, Έργα Τέχνης από τη συλλογή της Βουλής των Ελλήνων β΄ αναθεωρημένη έκδοση, 2010, ISBN 978 960 6757 29 7
- Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, "Ελληνική ζωγραφική, Η Δεκαετία του ΄30", 1996