Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ηλιακή δομή

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


1. Πυρήνας
2. Ζώνη ακτινοβολίας
3. Ζώνη μεταφοράς
4. Φωτόσφαιρα
5. Χρωμόσφαιρα
6. Στέμμα
7. Ηλιακή κηλίδα
8. Κόκκοι (φωτόσφαιρας)
9. Ηλιακή προεξοχή

Με δεδομένα τις γνώσεις για τη θερμοκρασίας του Ηλίου, συμπεραίνεται ότι ο Ήλιος συνίσταται από διάπυρα αέρια που αποτελούν την ύλη του και που βρίσκεται διατεταγμένη σε ομόκεντρες περιοχές, των οποίων η πυκνότητα ελαττώνεται από το κέντρο προς την επιφάνειά του.

Οι περιοχές αυτές είναι ο πυρήνας, η ζώνη ακτινοβολίας, η ζώνη μεταφοράς, η φωτόσφαιρα και η ατμόσφαιρα (που περιλαμβάνει τη χρωμόσφαιρα και το στέμμα).

Ο πυρήνας βρίσκεται στο κέντρο της ηλιακής σφαίρας και έχει διάμετρο περίπου 175.000 χλμ. (0,25 ηλιακές ακτίνες). Υπολογίζεται ότι στην περιοχή του κέντρου του η πυκνότητα της ηλιακής ύλης είναι 70 φορές μεγαλύτερη του ύδατος ενώ η πίεση φθάνει τις 2 Χ 1011 ατμόσφαιρες (atm). Κάτω από τέτοιες συνθήκες και με θερμοκρασία 14 Χ 106 βαθμούς, τα άτομα των στοιχείων βρίσκονται σε ιονισμένη κατάσταση και τόσο συμπιεσμένα, ώστε η ύλη του ηλιακού πυρήνα αν και αεριώδης είναι περισσότερο συνεκτική και από τα στερεά. Φυσικό επόμενο λοιπόν και η ακτινοβολία των εσωτερικών στρωμάτων του πυρήνα να προκαλεί πίεση στα υπερκείμενα στρώματα.

Πάνω ακριβώς από τον ηλιακό πυρήνα υπάρχει στιβάδα πάχους 400 χλμ. η οποία και φθάνει μέχρι την επιφάνεια. Η στιβάδα αυτή της ηλιακής σφαίρας από την οποία και προέρχεται όλη η ακτινοβολούμενη ηλιακή ενέργεια, δηλαδή η θερμότητα και το φως ονομάστηκαν φωτόσφαιρα. Συνεπώς ο παρατηρούμενος κάθε φορά δίσκος του Ηλίου αντιστοιχεί στη φωτόσφαιρα.

Πάνω από την φωτόσφαιρα εξακριβώνεται ότι υπάρχει ηλιακή ύλη και μάλιστα σε στρώμα μεγάλου πάχους. Αυτό ονομάζεται ηλιακή ατμόσφαιρα ή ατμόσφαιρα Ηλίου. Η ατμόσφαιρα του Ηλίου δεν είναι ορατή, διότι η θερμοκρασία της και κατ' επέκταση η λαμπρότητά της είναι μικρότερη από της φωτόσφαιρας, και τόσο που να αποκρύπτεται από το έντονο διάχυτο φως της ημέρας, όπως ακριβώς αποκρύπτονται και οι αστέρες. Γίνεται όμως ορατή στις ολικές εκλείψεις του Ηλίου ως λαμπρός φωτοστέφανος που περιβάλλει τον δίσκο του Ηλίου.
Η ηλιακή ατμόσφαιρα διακρίνεται σε δύο επιμέρους στιβάδες. Η πρώτη εξ αυτών που βρίσκεται αμέσως πάνω από την φωτόσφαιρα καλείται χρωμόσφαιρα. Το ύψος της φθάνει περί τα 15.000 χλμ., ενώ η θερμοκρασία της ανέρχεται στους 100.000° Κ. Παρουσιάζει έντονο ρόδινο χρώμα, εξ ου και έλαβε το όνομα χρωμόσφαιρα. Πάνω από την χρωμόσφαιρα βρίσκεται το στέμμα ή ηλιακό στέμμα, του οποίου τα όρια φθάνουν σε απόσταση πέντε ηλιακών ακτίνων. Η θερμοκρασία του στέμματος ανέρχεται περίπου στο 1,5 εκατομμύριο βαθμούς.

  • Τα 9/10 της ηλιακής μάζας αντιστοιχούν στο πυρήνα και μόνο το 1/10 στη φωτόσφαιρα και την ατμόσφαιρα του Ηλίου.
  • Η χρωμόσφαιρα κατά την παρατήρηση του ηλιακού φάσματος ονομαζόταν παλιότερα και απορροφητική στιβάδα ή ανατρεπτική στιβάδα, επειδή οι αστρονόμοι πίστευαν ότι στη στιβάδα αυτή δημιουργούνταν οι σκοτεινές γραμμές Fraunhofer (γραμμές απορρόφησης), ενώ στην πραγματικότητα δημιουργούνται στη φωτόσφαιρα.


Είναι το στρώμα που βρίσκεται πάνω από τη φωτόσφαιρα ,με θερμοκρασία που κυμαίνεται από 4.000 βαθμοί Κελσίου στην περιοχή κοντά στη φωτόσφαιρα έως 20.000 βαθμοί Κελσίου στην πιο απομακρυσμένη. Μπορούμε να την παρατηρήσουμε στις εκλείψεις σαν {ρόδαλο δακτύλιο} που περιβάλλει τη φωτόσφαιρα