Ζωσιμάς της Παλαιστίνης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άγιος Ζωσιμάς
Όσιος, ιερομόναχος
Γέννησηπερ. 460
Παλαιστίνη
Κοίμησηπερ. 560
Παλαιστίνη
Τιμάται απόΟρθόδοξη Εκκλησία
Εορτασμός4 Απριλίου

Ο Όσιος Ζωσιμάς της Παλαιστίνης είναι Άγιος της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας και των Ανατολικών Καθολικών Εκκλησιών. Η μνήμη του τιμάται στις 4 Απριλίου.

Ο Ζωσιμάς γεννήθηκε κατά το β΄ μισό του 5ου αιώνα στην Παλαιστίνη, που τότε υπαγόταν στη Διοίκηση Ανατολής της Ανατολικής Ρωμαϊκής (Βυζαντινής) Αυτοκρατορίας, της οποίας Αυτοκράτορας ήταν ο Θεοδόσιος Β´. Ο Ζωσιμάς έγινε μοναχός σε κάποιο μοναστήρι της περιοχής σε πολύ νεαρή ηλικία και κέρδισε τη φήμη καλού ασκητή. Λέγεται ότι, προτού μονάσει, είχε επισκεφθεί περί τους χίλιους διακρινόμενους για την αρετή τους ασκητές για να διδαχτεί από την αρετή και την σοφία τους.

Σε ηλικία 53 ετών, έχοντας χειροτονηθεί ιερέας, όντας δηλαδή ιερομόναχος, μετεγκαταστάθηκε σε ένα πολύ αυστηρό μοναστήρι, στην έρημο κοντά στον Ιορδάνη ποταμό, όπου πέρασε τον υπόλοιπο βίο του. Αυτό το μοναστήρι ήταν πιθανώς η Μονή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στην όχθη του Ιορδάνη.

Ο Ζωσιμάς είναι κυρίως γνωστός εξαιτίας της συναντήσεώς του με την Αγία Μαρία την Αιγυπτία και όσα γνωρίζουμε για τη ζωή του προέρχονται ακριβώς από τον Βίο της Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας, τον οποίο κατέγραψε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Άγιος Σωφρόνιος.

Κατά την αφήγηση αυτή, ήταν συνήθεια στο αυστηρό μοναστήρι όλοι οι μοναχοί να φεύγουν στην έρημο τις 40 ημέρες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και να νηστεύουν και να προσεύχονται εκεί ως πρόσθετη άσκηση, επιστρέφοντας στη μονή την Κυριακή των Βαΐων. Περιπλανώμενος λοιπόν στην έρημο και ο όσιος Ζωσιμάς συνάντησε την Αγία Μαρία την Αιγυπτία, η οποία του διηγήθηκε τη ζωή της και τού ζήτησε να τη συναντήσει στις όχθες του Ιορδάνη τη Μεγάλη Πέμπτη του επόμενου έτους και να της φέρει Αγία Κοινωνία. Το επόμενο έτος πράγματι ο Ζωσιμάς εκπλήρωσε το αίτημά της και τότε εκείνη διέσχισε τον ποταμό για να τον φθάσει περπατώντας θαυματουργικά πάνω στην επιφάνεια του νερού. Κοινώνησε και του είπε να τη συναντήσει και πάλι στη έρημο την επόμενη Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Το επόμενο έτος ο Ζωσιμάς ταξίδεψε μέχρι την τοποθεσία που την είχε πρωτοσυναντήσει, περίπου είκοσι μέρες οδοιπορίας από το μοναστήρι, και ανεκάλυψε εκεί την άψυχη σορό της Οσίας. Σύμφωνα με μια επιγραφή γραμμένη στην άμμο, είχε αποβιώσει την ίδια εκείνη νύχτα που είχε μεταλάβει και είχε με κάποιο τρόπο μεταφερθεί θαυματουργικά στον τόπο όπου τη βρήκε, ενώ το σώμα της είχε διατηρηθεί αναλλοίωτο. Ο Ζωσιμάς έθαψε τη σορό σε λάκκο που τού έσκαψε ένα περαστικό λιοντάρι. Επιστρέφοντας στη Μονή, ο Ζωσιμάς αφηγήθηκε την ιστορία της Αγίας Μαρίας στους μοναχούς, οι οποίοι τη διετήρησαν μεταξύ τους ως προφορική παράδοση, από στόμα σε στόμα, μέχρι που αυτή καταγράφηκε από τον Σωφρόνιο, πολλές δεκαετίες έως και έναν αιώνα αργότερα. Ο ίδιος ο Ζωσιμάς λέγεται ότι έζησε συνολικά σχεδόν εκατό χρονία, πριν την οσιακή του κοίμηση.

Στη μεσαιωνική Δυτική Εκκλησία αυτή η ιστορία ενσωματώθηκε στον θρύλο της Μαρίας Μαγδαληνής, με τον Ζωσιμά να έχει σε αυτόν το όνομα Μαξιμίνος. Υπάρχει νωπογραφία στην Ασίζη με θέμα αυτή την εκδοχή, φιλοτεχνημένη πιθανότατα από τον Τζόττο και τους βοηθούς του.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]