Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ζοζέ Σόκρατες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζοζέ Σόκρατες
Πρωθυπουργός της Πορτογαλίας
Περίοδος
12 Μαρτίου 2005 – 21 Ιουνίου 2011
ΠρόεδροςΖορζ Σαμπάιο
Ανίμπαλ Καβάκο Σίλβα
ΠροκάτοχοςΠέδρο Σαντάνα Λόπες
ΔιάδοχοςΠέδρο Πάσους Κοέλιου
Γενικός Γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος
Περίοδος
24 Σεπτεμβρίου 2004 – 23 Ιουλίου 2011
ΔιάδοχοςΑντόνιο Ζοζέ Σεγούρο
Υπουργός Δημοσίων Έργων, Μεταφορών και Επικοινωνιών της Πορτογαλίας
Περίοδος
23 Ιανουαρίου 2002 – 6 Απριλίου 2002
ΠρωθυπουργόςΑντόνιο Γκουτέρες
ΠροκάτοχοςΕδουάρδο Φέρο Ροντρίγκες
ΔιάδοχοςΛουίς Βαλέντε ντε Ολιβέιρα
Υπουργός Περιβάλλοντος της Πορτογαλίας
Περίοδος
25 Οκτωβρίου 1999 – 6 Απριλίου 2002
ΠρωθυπουργόςΑντόνιο Γκουτέρες
ΠροκάτοχοςΕλίσα Φερέιρα
ΔιάδοχοςΑρλίντο Κούνια
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση6 Σεπτεμβρίου 1957 (1957-09-06) (67 ετών), Αλιζό, Πορτογαλία
Πολιτικό κόμμαΣοσιαλιστικό Κόμμα
Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (πριν το 1981)
ΣύζυγοςΣοφία Κόστα Πίντο Φάβα (διαζευγμένοι)
Παιδιά2
ΣπουδέςΑνώτατο Ινστιτούτο Μηχανικής της Κοΐμπρα
Πανεπιστήμιο Λουσίαδα
Ανώτατο Ινστιτούτο Μηχανικής της Λισαβόνας
Πανεπιστήμιο Ιντεπεντέντε
Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο της Λισαβόνας
ΘρήσκευμαΑγνωστικισμός
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ζοζέ Σόκρατες (José Sócrates Carvalho Pinto de Sousa, 6 Σεπτεμβρίου 1957) είναι Πορτογάλος πολιτικός, πρωθυπουργός της χώρας από το 2005 έως το 2011. Τη χρονιά της εκλογής του έγινε ο πρώτος σοσιαλιστής ηγέτης που διασφάλισε την απόλυτη πλειοψηφία στην πορτογαλική Βουλή[1]. Το 2011 παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία, με αφορμή την καταψήφιση των μέτρων λιτότητας στον απόηχο της οικονομικής κρίσης.

Γεννήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου του 1957. Το πλήρες όνομά του είναι Ζοζέ Σόκρατες Καρβάλιο Πίντου ντε Σούζα. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός και είναι διαζευγμένος με 2 παιδιά.

Είναι μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος από το 1981. Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 1987. Το 1995 έγινε υπουργός Περιβάλλοντος στην πρώτη κυβέρνηση του Γκουτέρες. Δύο χρόνια μετά γίνεται Υπουργός Αθλητισμού και Νεολαίας και ανέλαβε τη διοργάνωση του Euro 2004 στην Πορτογαλία. Το 1999 έγινε Υπουργός περιβάλλοντος στη δεύτερη κυβέρνηση Γκουτέρες και το 2002, έπειτα από τη νίκη του Μπαρόζο στις εκλογές, έγινε βουλευτής της Αντιπολίτευσης.

Μετά την παραίτηση του Φέρο Ροντρίγκεζ (Ferro Rodrigues) από την ηγεσία του κόμματος, το 2004, κέρδισε την προεδρία με περίπου 80% των ψήφων από τα μέλη του κόμματος στις 24 Σεπτεμβρίου 2004. Έγινε πρωθυπουργός έπειτα από τη σαρωτική νίκη των Σοσιαλιστών στις εκλογές της 20ης Φεβρουαρίου 2005 με 45% των ψήφων. Τον Ιούλιο του 2007 ανέλαβε για 6 μήνες την προεδρία της ΕΕ.[2] Την ίδια χρονιά νομιμοποίησε τις αμβλώσεις, με δημοψήφισμα. Τον Ιούνιο του 2008 έγιναν αντικυβερνητικές διαδηλώσεις για τα σχέδια της κυβέρνησης να αναμορφώσει την εργασιακή νομοθεσία και να προβεί σε περικοπές των κοινωνικών δαπανών.[3] Η δυσαρέσκεια αυξήθηκε κατά τους επόμενους μήνες, με αποτέλεσμα την ήττα των Σοσιαλιστών στις Ευρωεκλογές του 2009[4]

Βουλευτικές εκλογές 2009

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, που διεξήχθησαν στις 27 Σεπτεμβρίου 2009 το Σοσιαλιστικό Κόμμα έλαβε 36,5% των ψήφων, ποσοστό που ωστόσο δεν διασφάλισε την αυτοδυναμία[5], καθώς έμεινε στις 96 έδρες επί συνόλου 230 στο κοινοβούλιο[6]. Η αρχηγός του συντηρητικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, Μανουέλα Φερέιρα Λέιτε ηττήθηκε στις εκλογές, μένοντας στο 29,09%. Το ποσοστό συμμετοχής ανήλθε στο 60%, το χαμηλότερο ποτέ στην πολιτική ιστορία της χώρας της Ιβηρικής. Στις 12 Οκτωβρίου 2009 έλαβε από τον πρόεδρο Καβάκο Σίλβα νέα εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης.[7]

Οικονομική κρίση και παραίτηση από την πρωθυπουργία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 23 Μαρτίου 2011, έπειτα από πρόταση δυσπιστίας στο Κοινοβούλιο, την οποία είχαν καταθέσει και τα 5 κόμματα της αντιπολίτευσης, τα μέτρα λιτότητας που πρότεινε η κυβέρνηση καταψηφίστηκαν με αποτέλεσμα την παραίτηση του Σόκρατες.[8][9] Στον απόηχο της πολιτικής κρίσης στην Πορτογαλία, διεξήχθη στις 24-25 Μαρτίου 2011, η σύνοδος κορυφής της ΕΕ.[10] Ο Σόκρατες εξελέγη ξανά στην ηγεσία του κόμματός του, στις 27 Μαρτίου, με ποσοστό 93%.[11] Μετά την δεινή εκλογική ήττα του κόμματός του, παραιτήθηκε από την ηγεσία του, τον Ιούνιο του 2011.

Κατηγορίες για διαφθορά και σύλληψη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2014 οι εισαγγελικές αρχές της Πορτογαλίας ανακοίνωσαν πως το όνομα του Ζοζέ Σόκρατες εμπλέκεται σε υπόθεση διαφθοράς, φοροδιαφυγής και ξεπλύματος βρώμικου χρήματος. Οι αρχές της χώρες προχώρησαν στη σύλληψη του Σόκρατες στις 21 Νοεμβρίου, στο αεροδρόμιο της Λισαβόνας.[12]

  1. Ημερησία, «Χαμογελαστό αγόρι» εναντίον «Σιδηράς Κυρίας», 26 Σεπτεμβρίου 2009.
  2. Η πορτογαλική προεδρία θέλει μια νέα Συνθήκη έως τον Οκτώβριο, 28 Ιουνίου 2007.
  3. Ριζοσπάστης, Ζοζέ Σόκρατες, 8 Ιουνίου 2008.
  4. Εξπρές Αρχειοθετήθηκε 2015-10-17 στο Wayback Machine., Ευρωεκλογές-Πορτογαλία-Ηττα του Σοσιαλιστικού Κόμματος του Ζοζέ Σόκρατες, 8 Ιουνίου 2009.
  5. Έθνος Αρχειοθετήθηκε 2009-09-01 στο Wayback Machine., Νίκη Σόκρατες χωρίς αυτοδυναμία , 28 Σεπτεμβρίου 2009.
  6. Καθημερινή[νεκρός σύνδεσμος], Φόβοι για πολιτική αστάθεια στην Πορτογαλία, 28 Σεπτεμβρίου 2009.
  7. October 2009
  8. «Portuguese parliament votes against austerity plan». France 24. 23-3-2011. http://www.france24.com/en/20110323-portuguese-parliament-votes-against-austerity-plan-jose-socrates-eurozone. Ανακτήθηκε στις 23-3-2011. 
  9. «Portugal in crisis after prime minister resigns over austerity measures». The Guardian. 23 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2011. 
  10. «EU summit begins in the shadow of Portugal's crisis». The Guardian. 24 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2011. 
  11. http://www.onsports.gr/politikes-eidhseis/item/38307-Epaneklogh-toy-Zoze-Sokrates
  12. «Πορτογαλία: Συνελήφθη για φοροδιαφυγή ο πρώην πρωθυπουργός Ζοζέ Σόκρατες». Τα Νέα. 22 Νοεμβρίου 2014. http://www.tanea.gr/news/world/article/5182734/portogalia-synelhfthh-gia-forodiafygh-o-prwhn-prwthypoyrgos-zoze-sokrates/. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2014.