Ζακ Νταρέ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζακ Νταρέ
Γενικές πληροφορίες
Γέννησηπερ. 1403
Τουρναί, Φλάνδρα
Θάνατοςμετά το 1468
ΕθνικότηταΦλαμανδός
Χώρα πολιτογράφησηςΝότιες Κάτω Χώρες
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΖωγράφος και μινιατουρίστας της Πρώιμης Βορειοευρωπαϊκής Αναγέννησης
Αξιοσημείωτο έργοΠολύπτυχο της Παναγίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Ζακ Νταρέ

Ο Ζακ Νταρέ (γαλλικά: Jacques Daret, περ. 1403 - μετά το 1468) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος της πρώιμης Βορειοευρωπαϊκής Αναγέννησης. Επίσης εργάστηκε ως εικονογράφος συγγραμμάτων, σχεδιαστής ταπισερί και διακοσμητής εορταστικών εκδηλώσεων.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

«Η Επίσκεψη της Ελισάβετ στην Παναγία» (1433-35), Κρατική Συλλογή, Βερολίνο, Γερμανία.

Ο Ζακ Νταρέ γεννήθηκε στην Τουρναί (σημερινό Βέλγιο) γύρω στο 1403 και, εκτός από μερικά σύντομα διαλείμματα, πέρασε ολόκληρη τη ζωή του στη γενέτειρά του.[1] Δάσκαλός του, λόγω των ομοιοτήτων στο ύφος και την τεχνική, θεωρείται ο καλλιτέχνης που είναι γνωστός με το προσωνύμιο Δάσκαλος του Φλεμάλ, που κατά πάσα πιθανότητα ταυτίζεται με τον Ρομπέρ Καμπέν. Η μαθητεία του Νταρέ στο εργαστήριο αυτό, που καταγράφεται για πρώτη φορά το 1428, συνέπεσε με εκείνη του Ροζελέ ντε λα Πατύρ (θεωρείται πως ταυτίζεται με τον Ροχήρ φαν ντερ Βέιντεν).[1] Κατόπιν, το 1436, ξεκίνησε και δεύτερη εκπαίδευση ως μινιατουρίστας, εικονογραφώντας χειρόγραφα, τέχνη την οποία και αργότερα ξεκίνησε να διδάσκει.[2] Από το 1432 εργαζόταν ως ανεξάρτητος καλλιτέχνης, εισηγμένος στη συντεχνία καλλιτεχνών της Τουρναί.[2] Στους δικούς του μαθητές συμπεριλαμβάνεται ο ετεροθαλής αδερφός του, Ντανιέλ Νταρέ.[2]

«Η Προσκύνηση των Μάγων» (1433-35), Κρατική Συλλογή, Βερολίνο, Γερμανία
«Η Θεία Γέννηση» (1433-35), Μουσείο Τύσεν-Μπορνεμίσα, Μαδρίτη, Ισπανία

Ο Ζακ Νταρέ επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από το ύφος του δασκάλου του, με το έργο τους να παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες (όπως και με εκείνο του βαν ντερ Βέιντεν). Χωρίς να αποτελέσει ιδιοφυΐα με την ακριβή έννοια του όρου, υπήρξε, ωστόσο, εξαιρετικός καλλιτέχνης με άριστη γνώση των τεχνικών του επαγγέλματός του.[1] Από πολλές απόψεις ήταν αντάξιος των διασημότερων συγχρόνων του, ενώ απολάμβανε και μεγάλη φήμη στην αυλή των Δουκών της Βουργουνδίας.[1] Το 1454 υπήρξε ο πιο καλοπληρωμένος από τους καλλιτέχνες που εκλήθησαν στη Λιλ για να διακοσμήσουν την Εορτή του Φασανιού για τον Δούκα Φίλιππο Γ΄ τον Καλό, όπου και τον συνόδεψαν τέσσερις βοηθοί.

Τα πολυάριθμα έργα που ο Ζακ Νταρέ δημιούργησε για το Αββαείο του Σαιντ-Βάαστ στο Αρράς, κατόπιν χρηματοδότησης του αββά Ζαν ντε Κλέρκ, παρέχουν ιδανικό παράδειγμα της έκτασης των δραστηριοτήτων ενός ζωγράφου του 15ου αιώνα.[1] Μεταξύ των ετών 1433 και 1436, ο Νταρέ ζωγράφισε πέντε πολύχρωμα αγάλματα για το ταφικό μνημείο του αββά.[1] Ζωγράφισε ακόμη ένα Πολύπτυχο αφιερωμένο στην Παναγία, χρωμάτισε τα γλυπτά που το περιστοίχιζαν και δημιούργησε ένα κουβούκλιο προστατευτικού γυαλιού για να εγκλείσει το σύνολο ώστε να κρατηθεί μακριά η σκόνη και η βρωμιά.[1] Επίσης φιλοτέχνησε μία σειρά από πορτραίτα που αναπαριστούσαν τους διάφορους αββάδες του αββαείου από την εποχή που το ίδρυσε ο Θεοδώριχος ο Γ' (654–691), βασιλιάς των Φράγκων.[1] Ωστόσο, από όλα τα έργα του Νταρέ που έχουν καταγραφεί στα λογιστικά βιβλία του Ζαν ντε Κλερκ, μόλις τέσσερα επιβιώνουν μέχρι τις μέρες μας.[1] Πρόκειται για τμήματα του «Πολύπτυχου της Παναγίας» που ζωγράφισε ανάμεσα στα έτη 1433 και 1435.[1] Δύο από αυτά, «Η Επίσκεψη της Ελισάβετ στην Παναγία» και «Η Προσκύνηση των Μάγων», ανήκουν στην Κρατική Συλλογή του Βερολίνου. Το τρίτο, «Η Θεία Γέννηση», ανήκει στη συλλογή του Μουσείου Τύσεν-Μπορνεμίσα και το τέταρτο, «Η Υπαπαντή», στο Μουσείο του Πτι Παλαί στο Παρίσι.[1]

Δυστυχώς, όλα του τα κατοπινά έργα είτε χάθηκαν είτε καταστράφηκαν και συνεπώς δεν γνωρίζουμε τίποτε για το πώς εξελίχθηκε η καλλιτεχνική πορεία του Νταρέ μετά το συγκεκριμένο έργο.[1] Η πορεία του καταγράφεται για τελευταία φορά το 1468, οπότε και βρέθηκε στη Μπριζ με τρεις βοηθούς για την προετοιμασία των γάμων του Δούκα Καρόλου του Τολμηρού με τη Μαργαρίτα της Υόρκης.[2] Από κοινού με τον Vrancke van der Stockt (πριν το 1420 - 1495) και πάλι ήταν ο καλλιτέχνης με τη μεγαλύτερη αμοιβή από τους πολλούς που εργάστηκαν για την εορτή.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 Daret, Jacques Αρχειοθετήθηκε 2012-01-27 στο Wayback Machine., βιογραφία του καλλιτέχνη στον ιστότοπο Terminartors.com.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Jacques Daret, βιογραφία του καλλιτέχνη στον ιστότοπο του Μουσείου Τύσεν-Μπορνεμίσα.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Nash, Susie (2009). «Northern Renaissance Art», Oxford University Press, ISBN 9780192842695.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]