Ζήσης Σωτηρίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζήσης Σωτηρίου
Γενικές πληροφορίες
ΓέννησηΔεκαετία του 1800
Σέρβια Κοζάνης
Χώρα πολιτογράφησηςΟθωμανική Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεπαναστάτης
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΕλληνική Επανάσταση του 1821
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Σερβιώτης Ζήσης Σωτηρίου, κάτοικος Πέστης Ουγγαρίας, ήταν από τους πρώτους Έλληνες που κατέβηκαν στην Ελλάδα για να αγωνιστούν για την ανεξαρτησία της πατρίδας. Ήταν γιος του κλεφταρματωλού των Σερβίων, καπετάν Σωτήρη[1]. Συμπολέμησε με τον Εμμανουήλ Παπά στην εξέγερση της Χαλκιδικής, όπως και σε πολλές άλλες μάχες στην Πελοπόννησο και Στερεά Ελλάδα. Πρo της καθόδου του στην επαναστατημένη Ελλάδα ντύθηκε την ελληνική ενδυμασία και μετέβη έφιππος στην πλατεία της Πέστης. Εκεί εν μέσω πολλού πλήθους Ελλήνων και Ούγγρων έστησε ομοίωμα Τούρκου και το πυρπόλησε κάτω από τις επευφημίες του πλήθους[2].

Ζήσης Σωτηρίου

Από το 1830 και μέχρι το θάνατό του, πήρε μέρος στα περισσότερα επαναστατικά κινήματα στον «ελλαδικό» χώρο και στο εξωτερικό. Κατατάχθηκε στους γαριβαλδινούς και πήγε στην Ιταλία ως εθελοντής για να πολεμήσει εναντίον των αυστριακών στρατευμάτων κατοχής μαζί με τους Ηλία Στέκουλη, Σπυρίδωνα Σασσέλα, Αλέξανδρο Δόσιο, Νικόλαο Μακρή, Νικόλαο Σμολένσκη κ.α.. Υπήρξε συγγραφέας δεκάδων επαναστατικών προκηρύξεων, καθώς επίσης και της πρώτης προκήρυξης της ομάδας των εθελοντών του γαριβαλδινού στρατού, που κυκλοφόρησε στις 8 Ιουνίου 1859 [3].

Με την ανακήρυξη του ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους, δούλεψε σαν αρχαιοφύλακας στο Μουσείο της Ακρόπολης. Σε άρθρο της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» αναφέρεται η μεγάλη του ανιδιοτέλεια και αγάπη για την πατρίδα: Ήταν ένας άνθρωπος του μόχθου, ένας πατριώτης, ανιδιοτελής, γεμάτος ζήλο, ο οποίος όταν προτάθηκε για παράσημο και αύξηση μισθού για τις υπηρεσίες που προσέφερε, αρνήθηκε και τα δύο, δηλώνοντας πως «ποτέ πώποτε δεν εζήτησα ούτε αμοιβήν τινά, ούτε αύξησιν της μισθοδοσίας μου, αν, δε, εκπληρώ το καθήκον μου πιστώς και τιμίως, τούτο το πράττω σύμφωνα με τας αρχάς μου και με τον όρκον, τον οποίο έδωσα εις την πατρίδα...»[4].

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]