Ευκροσσόρρινος
| Ευκροσσόρρινος | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
 Επιβεβαιωμένη (μπλε) και πιθανολογούμενη (γαλάζιο) γεωγραφική κατανομή του ευκροσσόρρινου[1]
| ||||||||||||||||
| Συνώνυμα | ||||||||||||||||
|
Ο ευκροσσόρρινος (λατινική και επιστημονική ονομασία Eucrossorhinus) είναι γένος καρχαριοειδούς ψαριού της οικογένειας ορεκτολοβίδες, το οποίο σήμερα περιλαμβάνει το μοναδικό είδος ευκροσσόρρινος ο δασυπώγων (Eucrossorhinus dasypogon), είναι δηλαδή μονοτυπικό γένος. Ζει στους βυθούς αβαθών περιοχών των θαλασσών βορείως της Αυστραλίας, συνήθως σε κοραλλιογενείς υφάλους. Φθάνει σε μήκος το 1,8 μέτρο και έχει πεπλάτυσμένο σώμα και κεφαλή. Το πλέον χαρακτηριστικό του σημάδι είναι μια σειρά δερματικών φύλλων που προεξέχουν γύρω από την κεφαλή του, μέχρι και το πηγούνι. Η σειρά αυτή, μαζί με το πολυσύνθετο χρωματικό μοτίβο του ψαριού αυτού, αποτελούμενο από μικρές κηλίδες και δικτυωτούς σχέδια, το καμουφλάρουν αποτελεσματικότατα στον βραχώδη βυθό των υφάλων.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας οι μοναχικοί ευκροσσόρινοι βρίσκονται γενικώς μέσα σε κοιλότητες, με την ουρά τους διπλωμένη. Ο καθένας τείνει να παραμένει σε μία συγκεκριμένη περιοχή και έχει τα αγαπημένα του σημεία για ανάπαυση, ενώ παράλληλα ενεδρεύει για περαστικά ψάρια και ασπόνδυλα. Επίσης, δελεάζει τη λεία του κυματίζοντας την ουρά του έτσι ώστε να μοιάζει με κοπάδι από μικρά ψαράκια. Τη νύκτα κινητοποιείται και κυνηγά ενεργητικά. Το είδος/γένος είναι, όπως και πολλοί άλλοι καρχαρίες, ωοζωοτόκο, αλλά λίγα είναι γνωστά σχετικώς με την ανάπτυξή του από έμβρυο μέχρι ώριμο ευκροσσόρρινο.
Ευκροσσόρρινοι έχουν απρόκλητα δαγκώσει, καταγεγραμμένα, και πιθανώς και σκοτώσει, ανθρώπους. Αιτίες μπορεί να ήταν εξ απροσεξίας παρενόχληση του καρχαρία ή η λανθασμένη αντίληψη ενός ανθρώπινου μέλους από το ψάρι ως θηράματος (διότι ο ευκροσσόρρινος δεν θα ριχνόταν ποτέ σε τόσο μεγάλο θήραμα όσο ο άνθρωπος).
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Compagno, L.J.V. (2002). Sharks of the World: An Annotated and Illustrated Catalogue of Shark Species Known to Date (Volume 2). Food and Agriculture Organization of the United Nations. σελίδες 150–152. ISBN 9251045437.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο Eucrossorhinus dasypogon στη FishBase
- «Biological Profiles: Tasselled Wobbegong» στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Φλόριντα