Ερριέττα του Ουλτρεμόν
| Ερριέττα του Ουλτρεμόν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 28 Φεβρουαρίου 1792[1][2] Μάαστριχτ |
| Θάνατος | 26 Οκτωβρίου 1864[1][2] Schloss Rahe |
| Τόπος ταφής | Wégimont Castle |
| Κατοικία | Niederländisches Palais Schloss Rahe |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο των Κάτω Χωρών |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ολλανδικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Κυρία επί των τιμών |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Γουλιέλμος Α΄ των Κάτω Χωρών (1841–άγνωστη τιμή)[3] |
| Γονείς | Ferdinand Louis François Michel d'Oultremont[4] και Johanna Susanna Hartsinck[4] |
| Αδέλφια | Karel Ferdinand Joseph Graaf d'Oultremont de Wégimont Joseph Ferdinand Emile d'Oultremont |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ερριέττα (γαλλ.: Henriëtte d'Oultremont de Wégimont, 28 Φεβρουαρίου 1792, Μάαστριχτ - 26 Οκτωβρίου 1864 στο Κάστρο Ράχε, Άαχεν) ήταν η δεύτερη, μοργατική σύζυγος του Γουλιέλμου Α΄ των Κάτω Χωρών.[5][6] Καθώς ήταν μοργανατική σύζυγος, δεν τιτλοφορήθηκε ποτέ βασίλισσα.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ερριέττα Αδριανή Μαρία Λουδοβίκα Φλόρα ήταν ένα από τα πέντε παιδιά του κόμη Φερδινάνδου του Ουλτρεμόν ντε Βεζιμόν από τη Λιέγη και της Γιοχάννα Σουζάννα Χάρτσινκ,[5] κόρης του ναυάρχου Άντριες Χάρτσινκ (1720 - 1788) και της Γιοχάννα Κορνέλια ντε Μπας (1721 - 1787). Ήταν συγγενής με τον κόμη Κάρολο Ιωάννη του Ουλτρεμόν (1848 - 1917).
Γύρω στο 1840 ο Γουλιέλμος Α΄ βρέθηκε σε διαφωνία με μεγάλο μέρος του ολλανδικού πληθυσμού, λόγω της άρνησής του να εφαρμόσει απαιτημένες μεταρρυθμίσεις. Αυτή η διαφωνία ενισχύθηκε, όταν ο Βασιλιάς, επικεφαλής του αυστηρά προτεσταντικού Οίκου της Οράγγης-Νάσσαου, ανακοίνωσε την πρόθεσή του να νυμφευτεί την καθολική Ερριέττα, η οποία ήταν κυρία επί των τιμών της πρώτης συζύγου του, της αείμνηστης βασίλισσα Βιλελμίνης (1774-1837).
Η αντίσταση ήταν τόσο μεγάλη -η Ερριέττα ήταν Καθολική και κάτοικος του Βελγίου, το οποίο είχε αποχωρήσει από τις Κάτω Χώρες- που ο Γουλιέλμος αποφάσισε να παραιτηθεί υπέρ του γιου του Γουλιέλμου Β΄ στις 7 Οκτωβρίου 1840. Μετά την παραίτηση, έδωσε στον εαυτό του τον τίτλο βασιλιάς Γουλιέλμος Φρειδερίκος, Κόμης του Νάσσαου. Νυμφεύτηκε την Ερριέττα στις 17 Φεβρουαρίου 1841. Αυτός ήταν 71 ετών τότε, και αυτή ήταν 47 ετών· το ζευγάρι δεν απέκτησε παιδιά.[5][6] Η Ερριέττα είχε λάβει τον ολλανδικό τίτλο κόμισσα του Νάσσαου στις 7 Φεβρουαρίου 1841, με τον οποίο ήταν γνωστή κατά τη διάρκεια της μεταγενέστερης απόσυρσης του ζεύγους στο Βερολίνο.
Ο Γουλιέλμος απεβίωσε δύο έτη αργότερα, το 1843.[6] Λόγω της αφοσιωμένης φροντίδας της για τον ηλικιωμένο σύζυγό της, η ολλανδική βασιλική οικογένεια τής έδωσε ένα επίδομα και ένα κάστρο κοντά στο Άαχεν, όπου αυτή απεβίωσε το 1864.
Η Ερριέττα δεν τάφηκε κάτω από τη Νέα Εκκλησία στο Ντελφτ με τους Ολλανδούς βασιλείς και τις βασίλισσές τους. Αντ' αυτού τάφηκε στην οικογενειακή υπόγεια κρύπτη, στο παρεκκλήσιο του πάρκου γύρω από το κάστρο Βεζιμόν στο Σουμάν, κοντά στη Λιέγη του Βελγίου.
Στις Κάτω Χώρες είχε το παρωνύμιο Jetje dondermond ("Eρριέττα η βροντόστομη").
Αναφορές και σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p2669.htm#i26683. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Biografisch Portaal. 02976628. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ p2669.htm#i26683. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Willis, Daniel A. (2002). The Descendants of King George I of Great Britain. Baltimore, US: Clearfield. σελίδες 267–268. ISBN 0-8063-5172-1.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Badts de Cugnac, Chantal de· Coutant de Saisseval, Guy (2002). Le Petit Gotha. France: Laballery. σελ. 725. ISBN 2-9507974-3-1.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|