Επιστήμη και τεχνολογία στην Ιταλία

Η Ιταλία έχει μεγάλη παράδοση στην επιστήμη και την τεχνολογία, η οποία ξεκινά από την Αναγέννηση και την Ρωμαϊκή Εποχή. Ανά τους αιώνες, η Ιταλία έχει προοδεύσει στην επιστημονική κοινότητα η οποία έχει παραγάγει πολλές σημαντικές εφευρέσεις και ανακαλύψεις στην βιολογία, την φυσική, την χημεία, τα μαθηματικά, την αστρονομία και τις άλλες επιστήμες.

Ρωμαϊκή μηχανική

Ήδη από τον πρώτο αιώνα μ.Χ., η Ρώμη είχε γίνει η μεγαλύτερη και πιο ανεπτυγμένη πόλη στον κόσμο. Οι αρχαίοι Ρωμαίοι ανακάλυψαν νέες τεχνολογίες για να βελτιώσουν το σύστημα αποχέτευσης της πόλης, τους δρόμους και τα κτίρια. Ανέπτυξαν ένα σύστημα υδραγωγείων που εφοδίαζε με φρέσκο νερό την πόλη και έχτισαν υπονόμους οι οποίοι αφαιρούσαν τα απόβλητα της πόλης. Οι πλουσιότεροι Ρωμαίοι ζούσαν σε μεγάλα σπίτια με κήπους. Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ζούσε σε πολυκατοικίες από πέτρα, μπετόν ή ασβεστόλιθο. Οι Ρωμαίοι ανέπτυξαν νέες τεχνικές και χρησιμοποίησαν υλικά όπως το ηφαιστειακό έδαφος από το Ποζουόλι, ένα χωριό κοντά στην Νάπολη, ώστε να κάνουν το τσιμέντο τους σκληρότερο και ισχυρότερο. Αυτό το μπετόν τούς επέτρεψε να χτίσουν μεγάλες πολυκατοικίες, οι οποίες ονομάστηκαν νησίδες.

Αναγεννησιακή επιστήμη

Η Ιταλία είχε μια επιστημονική «χρυσή εποχή» κατά την Αναγέννηση. Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι εκπαιδεύτηκε να γίνει ζωγράφος αλλά τα ενδιαφέροντα και τα επιτεύγματά του εξαπλώθηκαν σε μια εκπληκτική ποικιλία πεδίων τα οποία τώρα θεωρούνται επιστημονικές ειδικότητες. Συνέλαβε ιδέες που ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του. Ειδικότερα, εφηύρε έννοιες για το ελικόπτερο, ένα ένοπλο όχημα μάχης, την χρήση συγκεντρωμένης ηλιακής ενέργειας, την αριθμομηχανή, μια στοιχειώδη θεωρία των τεκτονικών πλακών, το διπλό κύτος και πολλά άλλα, εμπνεόμενος από τις Κινεζικές ιδέες. Επιπρόσθετα, προώθησε σε μεγάλο βαθμό τα πεδία της γνώσης στην ανατομία, την αστρονομία, την πολιτική μηχανική, την οπτική και την υδροδυναμική.

Ο επιστήμονας Γαλιλαίος Γαλιλέι ονομάζεται ο πρώτος μοντέρνος επιστήμονας. Η δουλειά του αποτελεί ένα σημαντικό διάλειμμα από αυτήν του Αριστοτέλη και μεσαιωνικούς φιλοσόφους και επιστήμονες (οι οποίοι τότε αναφέρθηκαν ως «φυσικοί φιλόσοφοι»). Τα επιτεύγματα του Γαλιλαίου περιλαμβάνουν βελτιώσεις στο τηλεσκόπιο, ποικίλες αστρονομικές παρατηρήσεις και μια αρχική διατύπωση του πρώτου και του δεύτερου νόμου της κίνησης. Ο Γαλιλαίος εκδιώχθηκε από την Καθολική Εκκλησία αλλά ήταν θεμελιωτής της μοντέρνας επιστήμης.

Πρώιμη σύγχρονη εποχή

Ο αστρονόμος Τζοβάνι Ντομένικο Κασίνι, ο οποίος έκανε πολλές σημαντικές ανακαλύψεις για το Ηλιακό Σύστημα: ο φυσικός Αλεσάντρο Βόλτα, ο οποίος ανακάλυψε την ηλεκτρική μπαταρία, παρέχοντας έτσι για πρώτη φορά μια σταθερή πηγή της τρέχουσας ενέργειας ; οι μαθηματικοί Τζουζέπε Πεάνο, Λαγκράντζ, Φιμπονάτσι και Τζερόλαμο Καρντάνο, των οποίων η Ars Magna (ελληνικά: η Μεγάλη Τέχνη) χαρακτηρίζεται ως η πρώτη μοντέρνα θεραπεία στα μαθηματικά, έκαναν θεμελιώδη επιτεύγματα στον τομέα ; ο Μαρτσέλο Μαλπίγκι, γιατρός και θεμελιωτής της μικροσκοπικής ανατομίας ; ο βιολόγος Λατζάρο Σπαλαντζάνι, ο οποίος διεξήγαγε σημαντική έρευνα στις λειτουργίες του σώματος, την αναπαραγωγή των ζώων και την θεωρία των κυττάρων ; ο φυσικός, παθολόγος, επιστήμονας και βραβευμένος με Νόμπελ Καμίλλο Γκόλτζι, του οποίου οι επιδιώξεις περιλαμβάνουν την ανακάλυψη της συσκευής Γκόλτζι και ο ρόλος του στο να προλειάνει το έδαφος για την αποδοχή του δόγματος του Νέρωνα ; ο Τζούλιο Νάτα, βραβευμένος με Νόμπελ για τον πολυμερισμό των πλαστικών.

Φυσική

Ο Γκουλιέλμο Μαρκόνι έλαβε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής σε αναγνώριση του έργου του για την ανάπτυξη του ασύρματου τηλέγραφου.

Άλλες επιφανείς προσωπικότητες περιλαμβάνουν τον φυσικό Ενρίκο Φέρμι που ανακάλυψε τις στατιστικές Φέρμι-Ντιράκ, περιέγραψε την διάσπαση Βήτα, καθόρισε τις ιδιότητες των αργών νετρονίων και κατασκεύασε την πρώτη ατομική σωρό. Ο Φέρμι έπαιξε σημαντικό ρόλο στο κτίριο της πρώτης ατομικής βόμβας. Ένας από τους βοηθούς του ήταν ο Μπρούνο Ποντεκόρβο, επίσης Σοβιετικός παράγοντας, ο οποίος αυτομόλησε στην Σοβιετική Ένωση το 1950, όπου συνέχισε την έρευνά του.

Βιβλιογραφία

1. Cocco, Sean. ''Watching Vesuvius: A History of Science and Culture in Early Modern Italy'' (2012)
2. Cocco, Sean. "Locating the Natural Sciences in Early Modern Naples," ch 20 in ''A Companion to Early Modern Naples'' (2013) pp: 453+.
3. Galdabini, Silvana, and Giuseppe Giuliani. "Physics in Italy between 1900 and 1940: The universities, physicists, funds, and research." ''Historical studies in the physical and biological sciences'' (1988): 115-136. [http://www.jstor.org/stable/27757618 in JSTOR]
4. Orlando, Lucia. "Physics in the 1930s: Jewish Physicists' Contribution to the Realization of the" New Tasks" of Physics in Italy." ''Historical studies in the physical and biological sciences'' (1998): 141-181. [http://www.jstor.org/stable/27757806 in JSTOR]
5. Pancaldi, Giuliano. "Vito volterra: Cosmopolitan ideals and nationality in the Italian scientific community between the belle époque and the first world war." ''Minerva'' (1993) 31#1 pp: 21-37.
6. Schmitt, Charles B. ''Science in the Italian universities in the sixteenth and early seventeenth centuries'' (Macmillan, 1975)
7. Turchetti, Simone. ''The Pontecorvo Affair: A Cold War Defection and Nuclear Physics'' (University of Chicago Press, 2012)