Εουζένι δ' Ορς
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Εουζένι δ' Ορς | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 18 Σεπτεμβρίου 1881, 28 Σεπτεμβρίου 1881 Βαρκελώνη |
| Θάνατος | 26 Σεπτεμβρίου 1954 Μπιλανόβα ι λα Ζελτρού |
| Επάγγελμα/ ιδιότητες | συγγραφέας, δημοσιογράφος, φιλόσοφος, κριτικός τέχνης, καθηγητής πανεπιστημίου, κριτικός λογοτεχνίας και ιστορικός της τέχνης[1] |
| Υπηκοότητα | Ισπανία |
| Σχολές φοίτησης | Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης |
| Σύζυγος(οι) | Maria Pérez i Peix (Σεπτέμβριος 1906, 1931) |
| Τέκνα | Álvaro d'Ors και Víctor d'Ors |
 Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα | |
| δεδομένα () | |
Ο Εουζένι ή Εουχένιο δ' Ορς ι Ροβίρα (Eugeni ή Eugenio d'Ors i Rovira, Βαρκελώνη, 28 Σεπτεμβρίου 1880 - Μπιλανόβα ι λα Ζελτρού, 24 Σεπτεμβρίου 1954) ήταν Καταλανός διανοούμενος, συγγραφέας, φιλόσοφος, κριτικός τέχνης και δοκιμιογράφος. Θεωρείται ένας από τις σημαντικότερες μορφές της καταλανικής και ισπανικής διανόησης του 20ού αιώνα, έχοντας συνεισφέρει τόσο στον καταλανικό πολιτισμό των πρώτων δεκαετιών του αιώνα ως γενικός γραμματέας του Ινστιτούτου Καταλανικών Σπουδών και ως πρωτοπόρος του ρεύματος του noucentisme όσο και στον ισπανικό ιδιαίτερα μετά την ένταξή του στη φασιστική Φάλαγγα.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μεγάλωσε στη Βαρκελώνη των τελών του 19ου αιώνα, εποχή που είδε την άνοδο του πολιτικού και πολιτιστικού καταλανισμού. Σπούδασε φιλοσοφία και το 1912 ορίστηκε γενικός γραμματέας του Ινστιτούτου Καταλανικών Σπουδών. Η κοπιώδης δημοσιογραφική-δοκιμιογραφική του πορεία στην εφημερίδα La Veu de Catalunya τον ανέδειξε σε πρωτοπόρο του κλασικιστικού κινήματος του noucentisme που επήλθε ως αντίδραση στον καταλανικό μοντερνισμό της πρώτη δεκαετίας. Προώθησε τη δημιουργία δημόσιων βιβλιοθηκών και το επάγγελμα του βιβλιοθοικονόμου στις γυναίκες μέσω της Σχολής Βιβλιοθοικονόμων όπου υπήρξε και καθηγητής. Το 1917 ανέλαβε τη θέση του υπεύθυνου της δημόσιας παιδείας της Ένωσης των Καταλανικών Επαρχιών. Ωστόσο η διαμάχη του με τον έτερο διανοούμενο Ζοζέπ Πουτς ι Καδαφάλκ και η αποστασιοποίησή του από το πολιτικό κόμμα της Ρεζιοναλιστικής Λίγκας επέφεραν την απομάκρυνσή του από επίσημα θεσμικά πόστα της Καταλονίας και την αυτοεξορία του στη Μαδρίτη.
Βρισκόμενος στην ισπανική πρωτεύουσα, το 1926 ορίστηκε μέλος της Ισπανικής Βασιλικής Ακαδημίας (θέση που αποδέχθηκε μόλις το 1938) ενώ τάχθηκε υπέρ των εξεγερμένων κατά τον Ισπανικό Εμφύλιο, εντασσόμενος στην Ισπανική Φάλαγγα. Με αυτόν τον τρόπο αποτέλεσε έναν από τους ελάχιστους αξιόλογους διανοούμενους της πρώτης δεκαετίας της δικτατορίας του στρατηγού Φράνκο. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του επέστρεψε στην Καταλονία όπου και απεβίωσε.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Dictionary of Art Historians» (Αγγλικά) orse. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2022.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο Εουζένι δ' Ορς στο LletrA και τον Σύλλογο Συγγραφέων στα Καταλανικά
- Eugeni d'Ors, viatge de tornada ('Ταξίδι επιστροφής'). Ντοκιμαντέρ της Καταλανικής Τηλεόρασης για τη ζωή του Εουζένι δ'Ορς
|