Εξωτερικές σχέσεις της Βουλγαρίας
Οι εξωτερικές σχέσεις της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας αφορούν τις διπλωματικές σχέσεις της βουλγαρικής κυβέρνησης με τη διεθνή κοινότητα. Η Βουλγαρία έχει γενικά καλές διπλωματικές σχέσεις με τους γείτονές της και έχει αποδειχθεί μια εποικοδομητική δύναμη στην περιοχή τόσο υπό σοσιαλιστικές όσο και από δημοκρατικές κυβερνήσεις. Για την προώθηση της περιφερειακής σταθερότητας, η Βουλγαρία φιλοξένησε τον Ιούλιο του 1996 μια συνάντηση των υπουργών εξωτερικών της των χωρών της νοτιοανατολικής Ευρώπης και μια διάσκεψη του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) για τη συνεργασία στον Εύξεινο Πόντο τον Νοέμβριο του 1995. Η Βουλγαρία συμμετείχε επίσης στην Διάσκεψη Άμυνας των νοτίων Βαλκανίων το 1996 στην Αλβανία και δραστηριοποιείται ενεργά στην Πρωτοβουλία για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Η κύρια εστίαση της Βουλγαρίας από το 1997 ήταν η ευρωατλαντική ενσωμάτωση και οι προσπάθειες των κυβερνήσεων από τότε οδήγησαν στην είσοδο στο ΝΑΤΟ το 2004 και στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2007. Οι κυριότεροι σύμμαχοί της είναι η Ελλάδα και η Ρουμανία, ενώ διατηρεί καλές σχέσεις με τη Σερβία και τα υπόλοιπα Βαλκάνια. Η Βόρεια Μακεδονία είναι πολύ σημαντική χώρα στην εξωτερική και εσωτερική πολιτική της Βουλγαρίας λόγω των ιστορικών, εθνικών και πολιτιστικών σχέσεων των λαών τους.[1][2]
Γενικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με τους στενούς ιστορικούς, πολιτιστικούς και οικονομικούς δεσμούς τους, η Βουλγαρία επιδιώκει μια αμοιβαία επωφελή σχέση με τη Ρωσία, στην οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον ενεργειακό εφοδιασμό.[3] Διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ελλάδας, της Βουλγαρίας και της Ρωσίας για την κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης για τη μεταφορά πετρελαίου της Κασπίας Θάλασσας από το λιμάνι του Μπουργκάς προς την Αλεξανδρούπολη στις ακτές του Βορείου Αιγαίου, απέτυχαν να φθάσουν σε συμφωνία.[4]
Συμφωνία σύνδεσης της Βουλγαρίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση τέθηκε σε ισχύ το 1994 και η χώρα έκανε επίσημα αίτηση για πλήρη ένταξη στον οργανισμό το Δεκέμβριο του 1995.[5] Κατά τη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 1999 στο Ελσίνκι, προσκλήθηκε να ξεκινήσει τις ενταξιακές συνομιλίες με την Ένωση. Την 1η Ιανουαρίου 2007 η Βουλγαρία έγινε επίσημα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.[6][7]
Το 1996 η Βουλγαρία προσχώρησε στην Συμφωνία του Βάσεναρ για τον έλεγχο των εξαγωγών όπλων και ευαίσθητης τεχνολογίας σε επικίνδυνες χώρες, ενώ έγινε, επίσης, δεκτή στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου.[8][9] Η Βουλγαρία είναι μέλος της Επιτροπής Ζάνγκερ και της Ομάδας Πυρηνικών Προμηθευτών. Τον Μάρτιο του 1997 η βουλγαρική κυβέρνηση υπέβαλε αίτηση για πλήρη ένταξη στο ΝΑΤΟ, το οποίο έγινε πραγματικότητα τον Απρίλιο του 2004.[10]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ https://www.globalsecurity.org/military/world/europe/bg-forrel.htm
- ↑ http://www.hri.org/docs/USSD-Background/Bulgaria.98-10.html
- ↑ https://tribune.com.pk/story/1364488/bulgaria-russias-best-friend-eu/
- ↑ http://www.ekathimerini.com/148313/article/ekathimerini/business/bulgaria-abandons-burgas-alexandroupoli-oil-pipeline-plan
- ↑ https://www.cvce.eu/content/publication/2007/11/19/d0f2b22b-125c-4a53-9e3f-ce035f2e14b1/publishable_en.pdf
- ↑ https://www.utu.fi/fi/yksikot/tse/yksikot/PEI/raportit-ja-tietopaketit/Documents/Tsachevsky_netti_final.pdf[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ https://www.utu.fi/fi/yksikot/tse/yksikot/PEI/raportit-ja-tietopaketit/Documents/Tsachevsky_netti_final.pdf[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 13 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2018.
- ↑ http://www.bits.de/ac-archive/6pr/on/wassenaar/History.html
- ↑ https://www.nato.int/docu/update/2004/03-march/e0329a.htm