Ενωμένη Αντιπολίτευση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Ενωμένη Αντιπολίτευση (μερικές φορές ονομάζεται η από κοινού Αντιπολίτευση) ήταν μια ομάδα που σχηματίστηκε στο Πανενωσιακό Κομμουνιστικό Κόμμα (Μπολσεβίκοι) το 1926 από τους Λέοντα Τρότσκι, Λεβ Κάμενεφ και Γκριγκόρι Ζινόβιεφ ενάντια στον Ιωσήφ Στάλιν. Ζητούσε, ανάμεσα σε άλλα, μεγαλύτερη ελευθερία έκφρασης μέσα στο Κόμμα (στην πραγματικότητα, άρση της Απαγόρευσης των Φραξιών που επιβλήθηκε από τον Λένιν ως προσωρινό μέτρο το 1921) και λιγότερη γραφειοκρατία. Μέχρι αυτή την στιγμή, οι υποστηρικτές του Στάλιν είχαν ήδη ψηφίσει την έξοδο του Τρότσκι από το Πολιτμπιρό.

Η ομαδοποίηση προτάθηκε από την Ομάδα των 15, μια μικρή φράξια γύρω από τον Βλαντιμίρ Σμιρνόφ, που υποστήριζε ότι η Σοβιετική Ένωση δεν ήταν πια εργατικό κράτος. Ένωσαν την Αριστερή Αντιπολίτευση του Τρότσκι και την Αντιπολίτευση Ζινόβιεφ του 1925. Προσχώρησαν επίσης πολλοί πρώην υποστηρικτές της Εργατικής Αντιπολίτευσης.

Η ομάδα του Σμιρνόφ σύντομα έφυγε, λόγω διαφορών μεταξύ αυτών και των υποστηρικτών των Κάμενεφ και Ζινόβιεφ. Πολλοί από την ομάδα Κάμενεφ και Ζινόβιεφ, καθώς επίσης και οι περισσότεροι από την ομάδα της Εργατικής Αντιπολίτευσης είχαν φύγει μέχρι το μέσον του 1927, δίνοντας υποστήριξη στον Στάλιν.

Τον Νοέμβριο του 1927 η Ενωμένη Αντιπολίτευση έκανε διαδήλωση στην Ερυθρά Πλατεία της Μόσχας, μαζί με την χήρα του Λένιν, Κρούπσκαγια. Ωστόσο, η Αντιπολίτευση δεν ήταν σε θέση να κερδίσει την υποστήριξη περισσότερων από μια μικρή μειοψηφία του κόμματος, και διαγράφηκαν τον Δεκέμβριο του 1927 για σύσταση φράξιας. Ο Τρότσκι σχημάτισε την Διεθνή Αριστερή Αντιπολίτευση με τους υπόλοιπους υποστηρικτές, και η Ομάδα των 15 συνέχισε επίσης την αντιπολίτευσή της. Οι υποστηρικτές αυτών των ομάδων σύντομα εξορίστηκαν ή φυλακίστηκαν, και μέχρι το 1940, οι περισσότεροι πρώην υποστηρικτές της Ενωμένης Αντιπολίτευσης, είτε την είχαν αποκηρύξει είτε όχι, εκτελέστηκαν με διαταγές του Στάλιν.

Παρά τις διάφορες προσπάθειες συμφιλίωσης, η Διεθνής Αριστερή Αντιπολίτευση και η Ομάδα των 15 δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν σε μια περαιτέρω πλατφόρμα.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Isaac Deutscher. The Prophet Unarmed: Trotsky 1921–1929. Oxford University Press, 1959, ISBN 1-85984-446-4. p. 279.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]