Εμπορία ανθρώπων στο Μαυροβούνιο
Το Μαυροβούνιο είναι μια χώρα διέλευσης, προέλευσης και προορισμού για άνδρες, γυναίκες και κορίτσια που υπόκεινται σε εμπορία ανθρώπων, ιδίως συνθήκες εξαναγκαστικής πορνείας και εξαναγκαστικής εργασίας. Τα θύματα της εμπορίας είναι κυρίως γυναίκες από την Ουκρανία, τη Μολδαβία, τη Σερβία, τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και το Μαυροβούνιο, οι οποίες μεταναστεύουν ή περνούν παράνομα μέσω της χώρας καθ 'οδόν προς άλλους προορισμούς και υπόκεινται σε συνθήκες εξαναγκαστικής πορνείας στο Μαυροβούνιο. Τα παιδιά των Ρομά εξαναγκάζονται από οργανωμένα δίκτυα σε επαιτεία στη χώρα. Σύμφωνα με τις ΜΚΟ και διεθνείς εμπειρογνώμονες, κυρίως αλλοδαποί άνδρες και αγόρια υπόκεινται σε εξαναγκαστική εργασία στην αναπτυσσόμενη κατασκευαστική βιομηχανία του Μαυροβουνίου. [1] Οι γυναίκες και τα κορίτσια του Μαυροβουνίου υφίστανται εξαναγκαστική πορνεία στη χώρα και σε άλλες βαλκανικές χώρες. Υπάρχουν ανέκδοτες αναφορές που δείχνουν ότι τουλάχιστον ένα κορίτσι του Μαυροβουνίου υποβλήθηκε σε συνθήκες εξαναγκαστικής πορνείας στη Σερβία κατά την περίοδο αναφοράς. Οι εκθέσεις το 2009 ανέφεραν επίσης ότι ορισμένες γυναίκες και κορίτσια από τη Σερβία και άλλες χώρες σε αυτήν την περιοχή υπόκεινται σε συνθήκες εξαναγκαστικής πορνείας στο Μαυροβούνιο. Τα εγκληματικά δίκτυα που δραστηριοποιούνται στην αναπτυσσόμενη τουριστική βιομηχανία του Μαυροβουνίου εμπλέκονται στο εμπόριο με σκοπό την εξαναγκαστική πορνεία. Σύμφωνα με τον Επίτροπο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από το Συμβούλιο της Ευρώπης, αρκετές πηγές αμφισβητούν την επίσημη στάση της κυβέρνησης του Μαυροβουνίου ότι το Μαυροβούνιο δεν έχει σημαντικό πρόβλημα εμπορίας ανθρώπων.[1]
Οι αναφορές αναφέρουν ότι υπάρχει ένα ανεξέλεγκτο πρόβλημα πορνείας κοριτσιών του Μαυροβουνίου στο κεντρικό και νότιο Μαυροβούνιο, όπου πολλοί από τους πελάτες είναι Αλβανοί.
Η κυβέρνηση του Μαυροβουνίου δεν συμμορφώνεται πλήρως με τα ελάχιστα διεθνή πρότυπα για την εξάλειψη της εμπορίας. Ωστόσο, καταβάλλει σημαντικές προσπάθειες για να το επιτύχει. Το Μαυροβούνιο σημείωσε σημαντική πρόοδο κατά την περίοδο αναφοράς και, για πρώτη φορά, αναγνώρισε δημοσίως ένα πρόβλημα εμπορίας στο Μαυροβούνιο. Κατά τη διάρκεια του 2009, η κυβέρνηση βελτίωσε την παραπομπή ορισμένων θυμάτων σε δομές παροχής βοήθειας και έλαβε τα πρώτα μέτρα για την αντιμετώπιση της συνενοχής που σχετίζεται με την εμπορία ανθρώπων και εφάρμοσε προγράμματα πρόληψης της εμπορίας ανθρώπων που στοχεύουν σε ευάλωτους πληθυσμούς στο Μαυροβούνιο. Ωστόσο, οι ΜΚΟ και οι διεθνείς οργανισμοί συνέχισαν να αναφέρουν ανεπαρκή ικανότητα μεταξύ των σχετικών κυβερνητικών υπηρεσιών για τον εντοπισμό πιθανών θυμάτων εμπορίας. Επιπλέον, η συνενοχή που σχετίζεται με το εμπόριο εμπόδισε την ικανότητα της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει πραγματικά το πρόβλημα της εμπορίας. Παρά τη διενέργεια πολλών εργατικών επιθεωρήσεων σε εργοτάξια καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους, η κυβέρνηση δεν εντόπισε ύποπτα θύματα εξαναγκαστικής εργασίας στον κατασκευαστικό τομέα κατά τη διάρκεια του έτους.[1]
Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ για την παρακολούθηση και την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων έθεσε τη χώρα στη λίστα παρακολούθησης της κατηγορίας 2 το 2017.[2]
Δίωξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κυβέρνηση του Μαυροβουνίου επέδειξε κάποια βελτίωση στην ανταπόκριση της επιβολής του νόμου στην εμπορία ανθρώπων το 2009. Το Μαυροβούνιο απαγορεύει το σεξ και την εμπορία εργασίας μέσω του άρθρου 444 του ποινικού του κώδικα, το οποίο ορίζει ποινές φυλάκισης έως 10 ετών με κυρώσεις που είναι αρκετά αυστηρές και ανάλογες με αυτά που προβλέπονται για τον βιασμό. Το 2009, η κυβέρνηση διερεύνησε και παραπέμπψε 14 υπόπτους εμπορίας και καταδίκασε 11 από αυτούς. [1] Οι ποινές που επιβλήθηκαν στους 11 καταδικασμένους παραβάτες κυμαίνονταν από ένα έως πέντε χρόνια στη φυλακή. Σύμφωνα με την κυβέρνηση, πέντε καταδικασμένοι έμποροι εκτίουν τις ποινές τους κατά τη στιγμή αυτής της έκθεσης. Κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς, η κυβέρνηση συνέλαβε και άσκησε διώξεις για 10 ενήλικες για οργάνωση και εξαναγκασμό των συγγενών τους, μικρών παιδιών Ρομά, σε επετεία. Η κυβέρνηση, μέσω του Εθνικού Συντονιστή της κατά της εμπορίας, καθιέρωσε έναν μηχανισμό για να βελτιώσει σε μεγάλο βαθμό την ικανότητα της κυβέρνησης να παρέχει πληροφορίες σχετικά με τις προσπάθειες επιβολής του νόμου κατά της εμπορίας ανθρώπων το 2009. Σύμφωνα με την έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης 2009, η διαφθορά στην οποία εμπλέκονται αστυνομικοί χαμηλοβαθμοί και τελωνειακοί υπάλληλοι εμπόδισαν τις κυβερνητικές προσπάθειες κατά της εμπορίας, ιδιαίτερα με αξιωματικούς που εργάζονταν υπερωρίες παρέχοντας ασφάλεια σε μπαρ και νυχτερινά κέντρα.[1]
Συγκεκριμένα, τον Φεβρουάριο του 2010, αξιωματικοί επιβολής του νόμου συνέλαβαν τρεις αστυνομικούς που εργάζονταν ως φρουροί σε νυχτερινά κέντρα στην Ποντγκόριτσα και το Ούλτσινγκ για την ύποπτη συμμετοχή τους στην εξαναγκαστική πορνεία κοριτσιών. Ωστόσο, η κυβέρνηση κατηγόρησε τους αξιωματικούς για κατάχρηση εξουσίας. Η κυβέρνηση συνέχισε να δίνει εντολή σε όλους τους αστυνομικούς να εκπαιδεύονται κατά της εμπορίας σε μια ακαδημία στο Ντανιλόβγκραντ και συνέχισε να παρέχει έναν αξιωματικό σε κάθε αστυνομικό τμήμα στο Μαυροβούνιο για να χειρίζεται τις υποθέσεις εμπορίας.[1]
Προστασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κυβέρνηση του Μαυροβουνίου σημείωσε σημαντική πρόοδο στην προστασία των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων το 2009. Οι ΜΚΟ συνέχισαν να αναφέρουν, ωστόσο, ότι η εφαρμογή των διαδικασιών αναγνώρισης των θυμάτων από την κυβέρνηση παρέμεινε ανεπαρκής. Η κυβέρνηση χρηματοδότησε τη δημιουργία ξενώνα για τα θυμάτα εμπορίας κατά την περίοδο αναφοράς, παρέχοντας περίπου 109.200 δολάρια για την κάλυψη του κόστους της παροχής ψυχολογικής περίθαλψης, νομικής βοήθειας και επαγγελματικής κατάρτισης από τις ΜΚΟ σε θύματα εμπορίας. Η κυβέρνηση βελτίωσε την εφαρμογή ενός επίσημου μηχανισμού παραπομπής θυμάτων, όπως φαίνεται στην αναφορά της για τον αυξημένο αριθμό πιθανών θυμάτων σωματεμπορίας για φροντίδα το 2009 - 13, σε σύγκριση με μόνο δύο που αναφέρθηκαν το 2008. Η αστυνομία ανέφερε επίσης μεγαλύτερο αριθμό παιδιών Ρομά που υποβλήθηκαν σε συνθήκες εξαναγκαστικής επαιτείας το 2009. Η κυβέρνηση παρείχε προσωρινή φροντίδα και καταφύγιο για τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά στο Κέντρο Παιδιών και Νεότητας. Ωστόσο, πολλοί από τους ύποπτους διακινητές πιστεύεται ότι ήταν συγγενείς του θύματος με 76 από αυτά τα θύματα να επέστρεψαν στον τόπο κατοικίας τους στη Σερβία, και τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη. Η διαμάχη της τοπικής αστυνομίας σχετικά με το εμπόριο εξακολούθησε να αποτελεί εμπόδιο για τη σωστή αναγνώριση των θυμάτων. Ένας διεθνής εμπειρογνώμονας ανέφερε ότι η αστυνομία κατηγόρησε μερικές φορές ότι τα θύματα εμπορίας ήταν ψυχικά διαταραγμένα.[1]
Κατά το 2009, οι αρχές του Μαυροβουνίου πραγματοποίησαν 13.518 επιθεωρήσεις εργασίας σε εργοτάξια και διαπίστωσαν 8.320 παραβιάσεις των εργασιακών προτύπων, αν και δεν υπήρχαν ύποπτα θύματα εξαναγκαστικής εργασίας που εντοπίστηκαν ως αποτέλεσμα αυτών των επιθεωρήσεων. Η κυβέρνηση ενθάρρυνε τα θύματα να συμμετάσχουν στις έρευνες ή τις διώξεις των παραβατών της εμπορίας ανθρώπων, αν και στην πράξη, λίγα θύματα συνεργάστηκαν με τις αρχές πέρα από τη δήλωση στην αστυνομία λόγω του φόβου των αντιποίνων. Οι ΜΚΟ ανέφεραν ότι τα θύματα συχνά άλλαζαν τις αρχικές δηλώσεις τους σε αστυνομία λόγω φόβου. Η κυβέρνηση ανέφερε ότι εξασφάλισε στα θύματα της εμπορίας ότι δεν θα τιμωρηθούν για παράνομες πράξεις που διαπράττονται ως άμεσο αποτέλεσμα της εμπορίας τους. Η κυβέρνηση ανέφερε ότι προσέφερε προσωρινά μόνιμη κατοικία σε θύματα εμπορίας στο Μαυροβούνιο. Ωστόσο, κανένα από τα πιθανά θύματα εμπορίας δεν επέλεξε να υποβάλει αίτηση για αυτό το καθεστώς το 2009.[1]
Πρόληψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κυβέρνηση του Μαυροβουνίου ενέτεινε τις προσπάθειές της για την πρόληψη της εμπορίας ανθρώπων κατά τη διάρκεια του έτους, και για πρώτη φορά, αναγνώρισε ένα πρόβλημα εμπορίας ανθρώπων στο Μαυροβούνιο. Κατά την περίοδο αναφοράς, η κυβέρνηση συνέχισε να χρηματοδοτεί διάφορες εκστρατείες ευαισθητοποίησης του κοινού σε συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς για να εκπαιδεύσει τα πιθανά θύματα σχετικά με την εμπορία. Αυτό περιελάμβανε τη διοργάνωση συζητήσεων σε ανοικτό φόρουμ κατά της εμπορίας ανθρώπων και διαφημιστικών αφισών και ανοιχτών γραμμών. Επίσης τη διεξαγωγή μαθημάτων σε σχολεία, τη διανομή φυλλαδίων κατά της εμπορίας και την παραγωγή και μετάδοση ντοκιμαντέρ για την εμπορία ανθρώπων. Επιπλέον, η κυβέρνηση ενημέρωσε τον ιστότοπό της για να αυξήσει τις πληροφορίες κατά της εμπορίας ανθρώπων που παρέχονται στο κοινό.[1]
Τον Οκτώβριο του 2009, η κυβέρνηση, σε συνεργασία με ένα φόρουμ μιας ΜΚΟ, πραγματοποίησε εκπαίδευση σχετικά με την αναγνώριση παιδιών που διακινούνται σε ορφανοτροφείο στο Bijela και μεταξύ παιδιών Ρομά στο στρατόπεδο προσφύγων στην Ποντγκόριτσα. Τον Φεβρουάριο του 2010, το Εθνικό Γραφείο Συντονιστή κατά της εμπορίας ανθρώπων, σε συντονισμό με τον ΟΑΣΕ, οργάνωσε μια περιφερειακή διάσκεψη εθνικών συντονιστών στα Βαλκάνια.[1]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 "Montenegro". Trafficking in Persons Report 2010. U.S. Department of State (June 14, 2010).
Αυτό το λήμμα περιλαμβάνει κείμενο από αυτή την πηγή, που είναι κοινό κτήμα.
- ↑ «Trafficking in Persons Report 2017: Tier Placements». www.state.gov (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2017.
