Ελισαβέτα Μπίκοβα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ελισαβέτα Μπίκοβα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση4  Νοεμβρίου 1913[1][2]
Μπογκολιούμποβο
Θάνατος8  Μαρτίου 1989[1][2]
Μόσχα
Τόπος ταφήςKhovanskoye Cemetery
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασκακίστρια
μη μυθοπλαστικός συγγραφέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςτάγμα του Παράσημου της Τιμής
Τιμητικό Δίπλωμα Αθλητισμού της ΕΣΣΔ
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Ελισαβέτα Ιβάνοβνα Μπίκοβα ή Ελίζαμπεθ Μπίκοβα (Διεθνώς: Elisaveta Ivanovna Bykova ή Elisabeth Bykova, ρωσικά: Елизаве́та Ива́новна Бы́кова, 4 Νοεμβρίου 1913, Μπογκολιούμποβο8 Μαρτίου 1989, Μόσχα) ήταν μηχανικός τυπογραφίας, συγγραφέας και σκακίστρια από την Σοβιετική Ένωση, υπήρξε η 3η Παγκόσμια Πρωταθλήτρια Γυναικών στο σκάκι, από το 1953 έως το 1956 και από το 1958 έως το 1962.[3]

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ελισαβέτα Ιβάνοβνα Μπίκοβα γεννήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 1913 σε μια οικογένεια αγροτών στο Μπογκολιούμποβο της τότε Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Η οικογένειά της μετακόμισε στη Μόσχα, όταν η Μπίκοβα ήταν δώδεκα ετών και τότε ήταν που άρχισε να παίζει σκάκι με τον αδελφό της.[4]

Εργάστηκε ως μηχανικός σε ένα μεγάλο τυπογραφείο της Μόσχας, ήταν επίσης συγγραφέας και αρθρογράφος γύρω από τα σκακιστικά θέματα της ΕΣΣΔ. Η Μπίκοβα, παθιασμένη για το σκάκι γυναικών, έγραψε επίσης τρία βιβλία ένα για την πρώτη πρωταθλήτρια γυναικών στο σκάκι Βέρα Μέντσικ, ένα για τις Σοβιετικές παίκτριες σκακιού και ένα για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Γυναικών. Έχει επίσης προωθήσει το σκάκι μέσα από διαλέξεις και με την οργάνωση σκακιστικών τουρνουά.[5]

Πέθανε στις 8 Μαρτίου του 1989 στη Μόσχα της τότε Σοβιετικής Ένωσης.[3]

Σκακιστική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ταλέντο της έγινε εμφανές το 1927, όταν κέρδισε το πρωτάθλημα σκακιού στο σχολείο της στη Μόσχα.[4] Το 1938 κέρδισε το πρωτάθλημα γυναικών της Μόσχας και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν τρεις φορές νικήτρια στο Σοβιετικό Σκακιστικό Πρωτάθλημα Γυναικών το 1946, το 1947 και το 1950. Η Διεθνής Σκακιστική Ομοσπονδία την τίμησε με τον τίτλο της διεθνούς μαιτρ γυναικών το 1950.[3]

Μετά τη νίκη της το 1952 στο τουρνουά υποψηφίων για τον τίτλο των γυναικών στη Μόσχα, νίκησε το 1953 στο Λένινγκραντ την τότε πρωταθλήτρια Λουντμίλα Ρουντένκο, με σκορ επτά νίκες, πέντε ήττες και δύο ισοπαλίες. Έτσι, το 1953 τιμήθηκε με τον τίτλο της διεθνούς μαιτρ.[3] Το 1956 έχασε τον τίτλο της πρωταθλήτριας από την συμπατριώτισσά της Όλγα Ρούμπζοβα, αλλά τον πήρε πίσω δύο χρόνια αργότερα και έγινε η πρώτη γυναίκα σκακίστρια που κατάφερε να κάνει κάτι τέτοιο. Διατήρησε τον τίτλο της μέχρι το 1962, που τον έχασε και πάλι από τη μόλις 21 ετών Νόνα Γκαπριντασβίλι (+0 -7 =4). Το 1976 τιμήθηκε από την Διεθνή Σκακιστική Ομοσπονδία με τον τίτλο της διεθνούς γκρανμαίτρ γυναικών.[3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Elizaveta-Ivanovna-Bykova. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 17795899h.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Sunnucks, Anne (1970), The Encyclopaedia of Chess, St. Martins Press, ISBN 978-0709146971 
  4. 4,0 4,1 «Fifth Elizaveta Bykova Memorial Tournament in Vladimir». chessbase.com. 11 Ιανουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2015. 
  5. «Elizaveta Bykova». World Chess Hall of Fame. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2015. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • «Elisaveta Bykova». www.chessgames.com. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2015.