Ελισάβετ του Βρανδεμβούργου (1425-1465)

Ελισάβετ του Βρανδεμβούργου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1425;
Θάνατος	13 Ιανουαρίου 1465;
Χώρα πολιτογράφησης	Γερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αριστοκράτης
Οικογένεια
Σύζυγος	Βάρτισλαβ Ι΄ της Πομερανίας; Ιωακείμ ο νεότερος της Πομερανίας
Τέκνα	Σβάντιμπορ Ε΄ της Πομερανίας; Όθων Γ΄ της Πομερανίας
Γονείς	Ιωάννης του Βρανδεμβούργου-Κούλμπαχ και Βαρβάρα της Σαξονίας-Βίτενμπεργκ
Αδέλφια	Βαρβάρα του Βρανδεμβούργου; Δωροθέα του Βρανδεμβούργου
Οικογένεια	Οίκος του Χοεντσόλερν
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Η Ελισάβετ, γερμ.: Elisabet von Brandenburg von Hohenzollern (1425 - μετά τις 13 Ιανουαρίου 1465) από τον Οίκο των Χοεντσόλερν ήταν κόρη του εκλέκτορα του Βρανδεμβούργου και με τους γάμους της έγινε πρώτα δούκισσα της Πομερανίας-Στετίν και μετά δούκισσα της Πομερανίας-Μπαρτ.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν κόρη του Ιωάννη του Αλχημιστή, δούκα του Βρανδεμβούργου-Κούλμπαχ και της Βαρβάρας των Ασκάνια, κόρης του Ροδόλφου Γ΄ δούκα της Σαξονίας-Βίτενμπεργκ. Ο πατέρας τής Ελισάβετ παραιτήθηκε από τα δικαιώματά του στη διαδοχή του Βραδεμβούργου και αντ' αυτού έλαβε τις ιδιοκτησίες του Οίκου των Χοεντσόλερν στη Φραγκονία. Αδελφές της ήταν η Δωροθέα σύζυγος δύο βασιλέων της Δανίας και η Βαρβάρα σύζυγος του μαρκησίου της Μάντουα.

Παντρεύτηκε στις 27 Αυγούστου 1440 με τον Ιωακείμ Α΄ δούκα της Πομερανίας-Στετίν. Ο γάμος είχε σκοπό να σφραγίσει μία συνθήκη μεταξύ του Βρανδεμβούργου και της Πομερανίας. ^[2] Ο Ιωακείμ απεβίωσε από την πανώλη στο Στέτσιν, μετά από 11 έτη γάμου. Είχαν έναν γιο: τον Όθωνα Γ΄ δούκα της Πομερανίας-Στετίν.

Στις 5 Μαρτίου 1454, παντρεύτηκε τον δεύτερο σύζυγό της, τον Βάρτισλαβ Ι΄ δούκα της Πομερανίας-Ρύγκεν. Το 1464 ο πατέρας της και οι τρεις γιοι της απεβίωσαν. Μετά το τέλος του Όθωνα Γ΄ ξεκίνησε ένας πόλεμος μεταξύ της Πομερανίας και του Βραδεμβούργου, σχετικά με την κληρονομία του κλάδου Στετίν του Οίκου.

Ο δεύτερος αυτός γάμος της ήταν πολύ δυστυχισμένος. Ένιωσε ότι ο σύζυγός της "σχεδίαζε να τη σκοτώσει, και να πάρει τα άκρα της και, αν και θα ήταν ανχριστιανικό και αξιολύπητο, να ανακαλέσει τα εισοδήματα και τις εισοδήματά της". Λόγω "της μεγάλης αγωνίας και της φτώχειας", ο θείος της τής έδωσε το Λίπενχνε και το Μπερλίνγκεν, αντί του Άρνσβαλντε που είχε από τον πατέρα της.

Για τον Φρειδερίκο η μοίρα της ανιψιάς του ήταν το κίνητρο να διακόψει τις διαπραγματεύσεις με τον Βάρτισλαβ Ι΄ για το Στετίν και να προωθήσει τους ισχυρισμούς του για την Πομερανία. Μετά τη διαμεσολάβηση του Ερρίκου του Μεκλεμβούργου-Στάργκαρντ, ο Βάρτισλαβ Ι΄ δέχτηκε την Πομερανία ως φέουδο του εκλέκτορα του Βραδεμβούργου.